Een van de eerste toppers Marco van Noort die jaren kruisingen maakte van gezonde wildvormen, daarbij geholpen door zijn bijenvolken.
De bloemen beginnen oranje en kleuren dan in een dag of 5 diep rood.
Thierry Delabroye die ook aardig wat spectaculaire introducties op z'n naam heeft, reageerde als volgt; "Mes Meilleurs! Il est fantastic le "Ot Summer"!" Toen hij hem zag in Marco's poeftuin.
Kippenvel, met dank aan de bijen.
Nog zo'n fantastische kleurdoorbraak die mogelijk werd dankzij kruising van drie soorten waaronder de witte E. purpurea 'Alba' en de gele E. paradoxa.
Tot 12 cm grote gele geurende bloemen die bleker worden naarmate ze ouder worden. Stevige stengels.
In de loop van de zomer dus crème, citroen en ander geel door elkaar.
Zet je geelvrees aan de kant en plant deze eens naast Perovskia.
Ik ben niet zo van de cultivars die in series worden uitbracht met de bedoeling de markt volledig te domineren. Dus meestal mijd ik ze dan integraal. Maar de 'SunSeekers' serie heeft twee zulke geweldige toppers dat ik ze niet kan negeren. 'Rainbow' en 'Salmon' bloeien zo ontzettend uitbundig en kleurrijk dat ze de meeste concurrenten ver achter zich laten. De half gevulde bloemen verkleuren van crème oranje-geel naar roze.
Mijn laatste nieuwe liefde.
Een recente (2023) spectaculaire introducties van Marco van Noort.
Hij heeft deze niet alleen geselecteerd vanwege haar grote aansprekende bloemen met een diep donker oranje hart, maar ook vanwege haar standvastigheid, compacte groei en gezondheid.
De bloemen van Echinacea pallida zijn kleiner en eleganter dan die van Echinacea purpurea. Verschillen met E. angustifolia zijn kleiner. De bloemblaadjes van E. pallida zijn lang, smal en strak afhangend van de bodem.
Echinacea staat wereldwijd op de 1e plaats van de geneeskruiden top 10. De weerstandsverhogende werking is verbluffend. Bij de eerste symptomen innemen voorkomt het daadwerkelijk uitbreken van de griep.
De naam is zeer correct. De bloemen van deze hebben een onweerstaanbare, vrijwel niet te fotograferen, aantrekkingskracht.
Zeer laag voor een zonnehoed.
Vurig magenta.
Bovendien geurend en standvastig.
Deze aan Piet Oudolf toegeschreven vondst uit 2009 behoud z'n groene kleur ook als de bloemen ouder worden.
Met 50 cm zeer laag en sterk rechtovereind staand. Bovendien geurend en zeer geliefd bij nuttige insecten.
De naam klopt; het is een pareltje voor tussen je grassen.
Een fijne lage in een zoete geur en dito lieflijke kleur.
'Hope' is speciaal ontwikkeld ten bate van de Susan G. Komen Foundation voor onderzoek naar borstkanker. Een deel van de opbrengst gaat naar deze foundation. Erg veel is dat niet de aanschaf is geen excuus om je giften aan het kankerfonds te staken.
Maar het is wel de beste zacht roze cultivar.
Heerlijk zilver roze en misschien wel een van de beste in die kleur.
Ze blinkt bovendien uit door vroege en lange bloei.
Al jaren kweek ik ze van eigen zaad en blijken ze behoorlijk uniform. Je kunt er dus ook zelf van doorkweken.
Mijn ervaring is dat zaairassen standvastiger zijn dan de gestekte vitro-planten.
Sterk aanbevolen.
Er zijn veel geweldige witte zonnehoeden.
Maar dit is nog steeds de allerbeste:
Compact, rijk bloeiend, platte wijdopen bloemen, sterk geurend en een volle rand lintbloemen.
Een betere witte is er niet.
Maagdelijk wit met een maagdelijk van groen naar oranje verkleurend hart.
Dit is een oud en ervaren zaairas, daarom zijn de planten redelijk, maar niet perfect uniform, met name in hoogte kunnen ze wat verschillen.
Zaailingen zijn meestal wel iets standvastiger dan gestekte zonnehoeden,
De witte bloemen met hun geeloranje hart hebben gegarandeerd dezelfde sterke uitstraling. Het is een goed oud ras.
Zeker zo aristocratisch, als de bloem eenvoudig is. Een zeer bruikbare plant voor de volle zon.
Kogeldistels komen van nature voor in Zuid-Oost Europa, vanaf de Alpen tot ver in de Balkan.
Ze zijn bijzonder van vorm en daarom heel bruikbaar in combinaties met bijvoorbeeld Salvia of Geranium.
Bijen en andere nuttige insecten zijn er dol op. Het zoemt er in de zomer.
Ze noemen het een ster, of is het een ijsbloem?
Wij denken dat je deze plant nodig hebt omdat je er zulke geweldige composities mee kunt maken.
Voegt betrouwbaar lang iets toe aan je compositie. Zelfs in de winter, als ijsbloem nog van waarde.
Knip ze dus in het voorjaar.
Deze 'schijn-distels' zijn vanwege hun afwijkende bloemvorm zeer nuttig als textuurplant.
De bij 'Taplow Blue' 5 cm grote, dikke, kogelronde bloemen voegen verwondering toe aan je combinaties.
In de bermen langs de lavendelvelden van de Alpes de Haute Provence en ook verder landinwaarts naar het oosten zie je ze wel vaker, die prachtige blauwe Echinops.
Mijn favoriete heemplant heeft het in onze wilde berm wat lastig vanwege de voor haar te rijke grond. Op wat schrale zandige grond doen ze het beter. Bij ons worden ze wel reusachtig groot. Ik zag ze de buurt van Namur in grasland waar ze maar 20 cm hoog werden.
Op open plekken kan ze goed uitbreiden.
'Jewel' is een selectie met wat grotere eetbare, zoete aromatische besjes die vanaf september rijpen. Ze is bladverliezend, maar loopt al vroeg uit met glanzend zilver blad.
Haar kleine, heerlijk geurende bloemetjes zijn erg geliefd bij bijen.
De wortels leven in symbiose een een stikstofbindende bacterie waardoor de bodem wordt verrijkt.
Een voedselbossers favoriet.
Een orchidee met een enorm verspreidingsgebied maar bij ons toch schaars en beschermd.
Ze houdt van vochtige kalkrijke grond zoals je ze in duinmoerassen en de kalkmoerassen bij Brussel wel tegenkomt.
Iets echt bijzonders voor je vochtige plekje.
Deze grijs-groene tot bronsgroene, in het najaar vanuit de punten diep purperrood verkleurende, selectie is een introductie van Desirable Plants in Devon. Het is een elegant doorbuigend gras. Juist die groeiwijze in combinatie met de bladkleur maakt het zo aantrekkelijk.
'Totnes Burgundy' verdraagt droogte uitstekend. Ze combineert heel fijn met bijvoorbeeld grijsbladige Nepeta voor een onderhoudsarm hoekje.
Deze Griekse reigersbek is ook bij ons winterhard mits ze een plekje in de rotstuin, of op doorlatende, niet te natte grond mag staan.
Ze heeft heerlijk fijn geveerd grijs-groen blad en van voorjaar tot het eind van de zomer zomer geurende, zacht gele, bijna witte bloemetjes.
Een mediterraan pareltje.
Fijn geveerd, iets grijs blad.
Helder witte bloemen met een zwart-purperen tekening.
Lekker laag zodat je ze voorin de border goed kunt bewonderen.
Vooral die tekening in de bloem.
En dat blad.
Deze kruising van Eryngium bourgatii met een onbekende soort heeft net als Eryngium bourgatii 'Picos Amethyst' diep donkere schermen. In het wild zijn zie je ze vooral met grijs-zilveren schermen.
Ze zijn goed vast en uitstekend winterhard. Soms verliezen ze na de bloei hun blad maar dat loopt meestal voor de winter weer uit.
Eryngium behoren tot de beste bijen- en vlinderplanten.
Wat zachter van kleur dan 'Big Blue'. De schijnbloem, het 'sterretje', eigenlijk zijn het steunblaadjes, is groter en fijner gesneden.
Het zijn gemakkelijke, betrouwbare vaste planten. Als het blad na de bloei geel wordt mag je het helemaal wegknippen. voor de winter loopt het weer uit.
Eryngium is super en het is leuk dat het sortiment nu in beweging komt.
Een ingetogen, maar excellente textuurplant uit de Amerikaanse tallgrass prairies. Geschikt voor droge zonnige borders. Het lange gladde spits getand blad vormt flinke rozetten en lijkt inderdaad op dat van agave.
Ze bloeit met groen-witte bolle schermpjes van 1,5 cm op een lange stevige, vertakkende steel en is prima winterhard.
Een bijzondere, wat mysterieuze sfeerplant.
Kruisdistels vind ik geweldig omdat ze overal bij passen en er een feestje van maken, niet alleen in je tuin, maar ook als snijbloem.
Het zijn, als schermbloemigen, geen echte distels en ze woekeren niet, ook niet via zaad.
Deze is alpine soort met donker paarse stengels uit de Zwitserse Alpen is zeer standvastig en onderhoudsarm. Ze kunnen na de bloei hun blad verliezen maar lopen in het najaar of in het voorjaar weer uit.
Een Bourgati uit de Picos, Noord Spanje dus.dus.
Eindelijk een met wat kleur op de wangen.
Paarsblauwe stengels en kransen, zilver geaderd blad dat langer mooi blijft dan bij de meeste kruisdistels.
Eindelijk een Eryngium bourgatii die meetelt in de eredivisie van de kruisdistels.
Kruisdistels behoren tot een van mijn favoriete geslachten. Met de toevoeging van Zuid Amerikaanse soorten gaat een nieuwe wereld open. Deze lijkt een soort mini uitvoering van Eryngium pandanifolium. ze is in alles fijner, maar heeft ook spits, yucca achtig blad en vertakkende bloemstengels met rode, in dit geval klein, maar fijne bloemhoofdjes. Ze verdraagt al jaren de winter in kleine potjes gewoon buiten op ons kweekveld hoog in de Aalbeekse bergen.
Sterk vertakkende bloemschermen met stevige prikkels. Zelf uitzaaiend, dus zeer gemakkelijk. Het is verrassend waar je ze telkens weer tegenkomt. Mocht je de onwaarschijnlijke wens ontwikkelen dit spontaneren niet langer te tolereren dan is dat ook goed te doen. Bij ons doet ze het geweldig in de wilde berm langs ons hoofdpad. Mevr. Willmott, de Victoriaanse tuindame, zaaide deze plant stiekem in tuinen die ze bezocht, twee jaar later was dit haar spook.
Een heerlijk makkelijk zilver tuinornament.
In 2001 maakten we voor het eerst kennis met de verbluffende Eryngium pandanifolium. 'Physic Purple' voegt daar nog wat kleur aan toe met haar purperen bloemhoofden. Ze is gigantisch, spectaculair en bijzonder. Spits zwaardvormig blad met daaruit zeer lange vertakkende bloemstengels.
Wel een beetje op het randje wat winterhardheid betreft, maar -12 zou ze moeten doorstaan.
Ze zijn zo leuk en makkelijk die schijndistels. Ze zijn meer verwant aan peterselie dan aan distels maar dan met sierlijke stekels.
Dit is een schattig en makkelijk klein dwergje dat een mooi rond bolletje vormt met talrijke blauwe schermpjes.
Kabouterkruid.
De lang verwachtte opvolger van 'Jos Eijking' ('Saphire Blue') die iedereen zo bewonderd heeft in de border bij onze winkel.
Gevonden in Preston, Lancashire, met wat grotere en misschien wel nog blauwere bloemen doet 'Big Blue' zeker niet onder voor de al zo fantastische 'Jos'.
Even sterk, betrouwbaar vast en combineert met alles.
Een van mijn allerliefste planten.
Eryngium x zabelii is de kruising van Eryngium alpinum x bourgatii met typisch veel grotere bloemhoofden dan beide ouders. Deze nieuwe werd gevonden door kwekerij Arends uit Ronsdorf.
'Violetta' heet zo vanwege het vleugje purper in de donkere stengels en bloermkroon.
Dat maakt ze misschien wel de donkerste van allemaal.
Erysimum is normaal een voorjaarsbloeier. Deze verbetering van 'Bowles Mauve' bloeit door tot de herfst.
In een milde winter kan ze haar glanzend grijs-groene blad houden. Ze heet muurbloem omdat ze graag voor een warme zuid-muur staat.
Ze is ook wel wat vorstgevoelig en vraagt dus een beschutte standplaats.
Deze is als alle muurbloemen even leuk in je tuin als in de vaas. Als je knipt blijven er de hele zomer nieuwe bloemen komen.
De hoofdbloei is in het voorjaar en begint bruin-rood, verkleurend naar purper tot donker roze.
Ze staan graag op een warme zonnige plaats en tussendoor een beetje terugknippen dus.
Blijf glimlachen.
We hebben hier lang over getwijfeld.
Want koniginnekruid hoort gewoon groots te zijn, de bloemschermen net zo.
Maar deze belooft dat waar te maken in de kleinere tuin.
De bijen en vlinders zijn bijzonder blij met deze late dracht.
Een reusachtige landschapsplant voor de grotere tuin. Grote witte wolken in de nazomer. Subtiel, groots en heerlijk makkelijk en onderhoudsarm, precies wat je nodig hebt in een grote tuin.
Bijen hebben hier een bijzonder late dracht aan.
Geweldig materiaal voor grootse composities.
Een zeer makkelijke plant met veel impact. Fors, sfeerbepalend en standvastig maar ook compact en bloeirijk. Met dank aan Piet Oudolf voor de introductie in 2013.
Als in het najaar deze wolken op kleur komen brengt dat de tuin in een heel andere fase en sfeer. Het verrast me elk jaar weer aangenaam hoe alles ongemerkt ingrijpend veranderd.
Als je er plaats voor hebt; planten.
Zeer donkerbladige vorm gevonden door medewerkers van Nottcut's Nursery, als sport van Euphorbia 'Redwing'.
Ook heel mooi in de winter als de kleurkracht zich samenbalt.
In het vroege voorjaar verschijnen de abrikoos oranje groene bloemen die gedurende de zomer, dus ook na de bloei aantrekkelijk blijven.
Echt wel de aller donkerste.
Een van de sterkste selecties van Euphorbia characias die ik ken. Ze stond jarenlang ook bij -22oC probleemloos in onze vorige tuin.
Ze heeft een compacte habitus, rode stengels en vooral in de winter ook een rode zweem over het blad waar de vroege groene bloemen prettig tegen afsteken.
Deze selectie van Jan van Alphen komt uit Voorschoten, hence the name.
Een spannende donkerbladige selectie met blad dat vooral in herfst en winter een antraciet grijs met een diep rode waas heeft. Hoe kouder het wordt hoe strakker en intensiever de kleurdiepte.
De bloemschermen zijn groot en contrasteren met het donkere blad. De uiteindelijke hoogte is ongeveer 70 centimeter.
Een winter wonder.
Een mediterrane tuinplant voor goed doorlatende grond op een zonnige plaats. Bij gunstig weer ontwikkelen de lange bloeistengels zich vanaf januari snel. De dikke bolle schermen kunnen in februari al zichtbaar worden.
Een grote groep van drie planten en gunstig weer vormen de grootst denkbare rijkdom.
Deze bevelen wij aan voor droge moeilijke plekken waar anders niets meer wil groeien. De stolonen kruipen zelfs op de ongunstigste plekjes nog gestaag maar niet problematiisch verder.
Het blad ontwikkelt zich na de geurige bloei eind april en wordt in het najaar intensiever rood.
De bloemen hebben een sterke, heerlijk zoete geur.
Deze is opmerkelijk, de 'reuzenvorm' van die lage kruiper die gaat waar geen enkele andere plant gaan kan: de droge schaduw. Vorst deert ze niet.
Zo hoog opgaand worden het van die lekkere geurende bollen.
De foto is gemaakt in maart in 'Jardin D'Enteoulet'.
Zodra de uit Bhutan, Tibet en het zuidwesten van China afkomstige in onze tuin bloeit wordt iedereen daar hebberig van.
'Beauty Orange' heeft donkergroen - bronskleurig blad en fel oranje schutbladeren.
Ze breidt zich vrij snel uit maar is gemakkelijk binnen de perken te houden.
Wees voorzichtig met het melksap: Niet in ogen wrijven!
Liggende stengels met sierlijk stevig blauw-grijs blad in kransen rondom de stengel.
De bloei is overbodig, dit is een superieure bladplant voor droge zonnige plekjes.
Ze is sterk en makkelijk. Je mag haar elk moment diep terugsnoeien.
Een van onze Corsica trofeeën. Er volgen meer.
Uit het wild in de buurt van Nice, natuurlijk.
Maar evengoed bijzonder sterk en winterhard. Bloei van begin zomer tot herfst.
Misschien wel de allersterkste en beste wolfsmelk van allemaal maar wel soms kortlevend.
Geef ze de ruimte, ze groeit breed uit. Het fijne naaldvormige blad knip je in het voorjaar diep terug.
Iedereen moet deze geweldige gele wolkjes planten.
Een kruising van twee door bijna heel Europa voorkomende soorten (Euphorbia waldsteinii x E. cyparissias). Beide sterk, makkelijk en geschikt voor elke standplaats inclusief droge schaduw. Goed vast, winterhard en gezond.
Ze mag na de bloei of in de herfst teruggeknipt.
Vormt bij ons een contrasterend duo met zwarte Helleborus. Heerlijk.
Van mijn favoriete soort, Ferula, verzamel ik al vele jaren rondom de middellandse zee zaden. Deze vond ik aan de Amalfi kust. Het blad is iets fijner geveerd. stengelbasis is purper. Ze is uitstekend winterhard op Corsica, Kreta, Menorca en bij ons.
De koninginnepage deelt mijn passie voor Ferula.
Prometheus bracht het vuur van de goden smeulend in de stengel van Ferula naar de mensen.
Ferula gek als ik ben plan ik mijn vakanties rondom hun mogelijke groeiplaatsen. Als ik ze dan ontdek raak ik buiten zinnen. Tussen Barjac en Alès vond ik een paar prachtige populaties van deze superplant.
Het is een van de makkelijkste, heel spectaculair met haar purperen stelen en knoppen die zich spannend en traag afrollen. Dat donkergroene loof en dat bijzondere geel, beter kan ik mijn passie helaas niet uitleggen. Ze is bovendien goed vast.
Een uitstekend winterhard mediterraan grasje. De bloei is onbeduidend maar met die heerlijke bolletjes bedekken de bodem zo lekker. Bijvoorbeeld tussen een paar heel speciale lavendels of andere aandachttrekkers. Wild te vinden in Zuid Frankrijk en Noord Spanje, rondom de Pyreneeën.
We gaan hier heel fijne borders mee maken.
Plasnt ze 30 cm van elkaar.
Een rustpunt puur voor de vorm.
'Desert King' is in 1930 gevonden in Californie. De originele herkomst is onbekend.
Ze is zeer goed van smaak, barst niet en geeft betrouwbaar zeer zoete 'Breba' vruchten. 'Breba' is oogst in de vroege zomer van klein overwinterde vruchtjes. Daardoor lijkt het alsof ze tweemaal draagt
Het is een zeer winterhard, goed groeiend, productief ras met uitstekende vruchtkwaliteit.
'Gouddruppeltje' wordt ook wel 'Honingdruppeltje' genoemd naar de zoete smaak van het vruchtvlees.
De vijgen van ±100 gram rijpen in september en oktober.
Ze is compact en traag groeiend, kan dus ook in pot worden gehouden.
Prima winterhard en zelfbestuivend.
Deze rijkdragende, goed winterharde, zelfbestuivende vijg is van het 'Breba' type. (Breva in het Spaans). Dit betekent dat zeer kleine vruchtjes aan de stuik overwinteren die in het voorjaar uitgroeien en in de zomer rijpen. Dat wekt de indruk van een tweede oogst maar het is in feite de naoogst van het jaar ervoor, De voorjaarsvruchtjes zijn vaak wat minder zoet.
'Twotimer' heeft zeer zoete, rood-bruine peer- of banaanvormige vruchten die niet barsten.
Deze in 2010 door Michael Nobles als mutant van `Violette de Bordeaux` gevonden dwergvorm is zeer geschikt voor de wat kleinere tuin en kan ook in pot worden gehouden.
Ze heeft heerlijk, grillig gelobd vijgenblad.
Vanaf september geeft ze een goede opbrengst donkerpurperen vruchten. Na een milde winter kan ze twee keer dragen.
Zelfbestuivend en goed winterhard.
Een oud ras uit de tijd van Louis XIV met middelgrote bruin-rode vruchtjes en rood vruchtvlees dat, zoals de naam al aangeeft, twee keer kan dragen. Bij ons rijpen de overwinterde vruchtjes alleen na een zachte winter. (Dat zou maar eens elke winter kunnen worden.) Vanaf het voorjaar worden nieuwe vruchtjes aangemaakt die vanaf september rijpen dot grote dikke bolronde vijgen. De struik zelf is prima winterhard. De beste opbrengst mag je op een warme plek verwachten.
Deze vrij late vijg rijpt vanaf oktober.
Maar de overwinterde Breba vruchten kunnen op een warme plek na een milde winter in augustus rijpen.
De zoete aromatische vruchten zijn kastanje-bruin, het vruchtvlees is diep rood.
Zelfbestuivend en goed winterhard.
'Perretta' is een geweldig ras voor ons klimaat. De meeste vijgen verliezen in de winter de vruchten die tijdens het najaar zijn aangemaakt. Na een milde winter rijpen die van 'Perretta' in de zomer waarna ze in het najaar nog een keer kan dragen. Ze heeft grote peervormige vruchten met luchtig dieprood vruchtvlees. Het best draagt ze voor een warme muur op het zuiden.
Ze heeft bovendien sierlijk diep ingesneden vijgenblad.
'Précoce de Bordeaux' is een fors uitgroeiende struik die zonder snoei wel 6 meter hoog kan worden. Ze geeft vroeg (vanaf eind juli) kleine, bijna zwarte vruchten met zeer zoet sappig rood vruchtvlees met een vleugje aardbeiensmaak.
Ze is zeer vroeg, zeer productief en zeer winterhard.
Snoei in het voorjaar oude takken die hebben gedragen weg.
'Smokey' heeft nog iets donkerder blad dan de bronsgroene Foeniculum vulgare var. rubrum.
Dat donkere blad vind ik net iets aangenamer voor mijn vasteplanten borders.
De smaak is gelijk aan die van gewone groene venkel. Heel vaak gebruiken we het niet in de keuken, dus dan kan het maar beter ook een beetje sierlijk zijn.
Sierlijk bronsgroen blad en vrolijke vaasvaardige schermen, maar vooral ook een groente of keukenkruid. Alle delen van de plant zijn te gebruiken. Als vaste plant vervangt ze voor de gemakkelijke tuinier en minder kritische cuisinier de eenjarige dille, die aanzienlijk meer aandacht vraagt. Ze zaait zich als je de uitgebloeide schermen laat staan, rijkelijk uit.
Plant je ze niet voor jezelf, doe het dan voor de Koninginnenpage. Haar rupsen zijn dol op het loof.
Deze bijzondere witte aardbei met rode zaadjes is terug gekweekt uit een originele kruising tussen Fragaria chiloensis x virginiana. Dicht bij wild dus, geen manipulatie.
Ze maakt veel lange ranken die je het beste af en toe weghaalt.
Zeer zoet en aromatisch met een lichte ananassmaak.
Een tikkeltje vreemd maar wel heel lekker.
Aromatische wilde bosaardbei met een wat grotere langwerpige vrucht.
Een voor bosaardbei relatief rijk dragende variëteit.
Bruikbaar als bodembedekker onder bijvoorbeeld een fruitboom of langs randjes. Maar mag natuurlijk ook in de moestuin..
In het voorjaar ranken weghalen als je netjes wil telen.
Een soort doordragende geel-witte bosaardbei met een voortreffelijke smaak.
Zeer groeikrachtig en gewillig bloeiend.
Haal voor meer productie wel wat ranken weg en stek het tweede jaar van de ranken nieuwe planten voor oogst het derde jaar.
Laten verwilderen kan ook.
Alleen vogels zien er niets in.
'Rügen' is een oud Duits ras bosaardbei geselecteerd op productie, deze verbetering belooft zelfs nog iets meer opbrengst en minder ranken.
Het zijn geen kiloknallers en ze worden daarom ook niet of nauwelijks commercieel geteeld. Maar ze zijn natuurlijk fantastisch van smaak.
Je kunt ze het beste zien als gezonde bodembedekker waar in de zomer snoepjes aan groeien.
Frazgaria viger is een soort die wordt gezaaid. Deze nieuwe reeks rassen is ontwikkeld voor consumenten als fruit met sierwaarde. Het zijn allemaal doordragers dus minder geschikt voor de professionele teelt maar ideaal voor de moestuinier die over een lange periode verse vruchten wil oogsten.
Elan White heeft vrij grote bloemen en doet het ook goed in hangpotten.
Dit is een in Nederland ontwikkeld zaadvast zaairas.
De bloemen zitten aan lange stelen die hoog boven het blad uitsteken en hebben een heerlijke appelbloesem kleur.
Pas als de vruchten gaan rijpen gaan ze hangen.
De vruchten hebben een bijzonder aromatische smaak.
Een heerlijke plant ook in pot.
De vruchten zijn subliem. Vooral zoet maar met de juiste dosis aroma.
Van de bloemen kun je in ieder geval stellen dat ze erg bijzonder zijn voor een aardbei. Mooi vinden mag ook.
Behandel ze als gewone aardbeien of plant ze als bodembedekker vooraan in een border.
Lekker gek.
Toen ik 20 was trok ik met een rugzakje door Frankrijk om kruiden te verzamelen. Dit was een van mijn trofeeën. Geneeskrachtige werkingen zijn onder andere: Diuretisch, ontstekingsremmend, wondgenezing, spijsvertering, tegen slapeloosheid en kalmerend.
Het wordt ook gebruikt als vegetarisch stremsel voor kaas, vandaar; Labkraut.
Maar het is vooral ook een leuke inheemse plant waar insecten en vlinders veel baat bij hebben.
Een zeer compacte, lage witte vorm van de eindeloos brandende kaars van Lindheimer.
Ook geschikt voor potten en bakken.
Knip de vleugels van deze duif tijdig even terug als ze je lief is. Ze bloeit binnen een paar weken weer verder.
Je zou er spontaan trouwplannen van krijgen.
In het prachtige l'Aquila (Abruzo) kreeg ik na het eten in een restaurant een bijzonder bitter drankje: Liquore Genziana gemaakt door de moeder van de eigenaresse.
Helaas kwamen we tijdens onze wandeling de dag erna net niet boven de vereste 1200 meter. In de Pyreneeëntroffen we haar wel.
Het is een echte bergplant die het hier ook prima doet.
Het gerimpelde blad lijkt een beetje op dat van Hosta. Ze maakt een lange penwortel.
Geranium is de ruggegraat van de romantische tuin. Ze zijn betrouwbaar en vragen weinig verzorging.
'Ann Folkard' is een indrukwekkende plant met een waanzinnige kleur bloemen. Het blad loopt geel uit om aan het eind van het voorjaar traag groen te worden, de bloemen verkleuren van licht naar donker paars. Ze groeit breed uit maar wortelt niet verder buiten het hart. Het is een kruising van G. procurrens x G. psilostemon.
Boem!
Een blauwe bom.
Met fantastische donkere aders bovendien.
Het blad komt tot 40 cm, de bloemen steken daar nog 20 cm bovenuit.
De tuingeraniums vormen de ruggengraat van je tuin; je hebt er geen werk aan en raakt ze nooit kwijt.
Het jonge blad is goud-geel, vooral in het voorjaar, als het uitloopt.
Een sterke en makkelijke plant die niet al te snel groeit. Ze staat bij ons al bijna 10 jaar op een plekje.
Bescheiden voorjaarsfrisheid.
Zeer rijk maar niet al te lang bloeiend met grote aangenaam blauwe geaderde bloemen
Het is een kruising van G. renardii x G. platypetalum, in 1977 gemaakt door Yvan Louette en vernoemd naar zijn grootvader. Voor deze heb ik hem persoonlijk bedankt. Hij heeft zijn proefvelden voor rozen en geranium kruisingen ingericht in de tuinen van het gemeentehuis van Chaumont - Gistoux
Het ronde blad van Geranium renardii maar dan iets minder grijs.
De roze versie van 'Rozanne' en 'Jolly Bee'.
Eindeloos bloeiend dus en dezelfde wat spreidende groeiwijze, maar dan met donker geaderde roze bloemen. Ze kan met haar getekend, licht gevlekt blad snel een groot stuk bedekken. In een milde herfst bloeit ze tot december of de eerste nachtvorst
Uiteindelijk sterft ze helemaal af om vrij laat in het voorjaar weer op te komen.
Net als 'Rozanne', gevonden door Marco van Noort.
Nog een meisjes geranium met psilostemon bloed; de kruising van 'An Folkard' met 'Patricia'. Dit keer genoemd naar de vrouw van onze fantastische collega en bondgenoot Thierry Delabroye.
Het blad is goudgeel in het voorjaar de bloemen zijn met 5 cm aanzienlijk groter dan die van 'Patricia' waarvan ze ook de kruipende groeiwijze en extreem lange bloeitijd heeft.
Met mascara.
Deze inheemse geranium met bijzonder donker blad en daarmee contrasterende witte bloemen is een vrij recente introductie.
Het blad is bijna zwart en de bloemen zijn fijn grijs geaderd.
Op te droge grond kunnen ze last krijgen van meeldauw.
Freaky plant voor bijzondere hoekjes.
Heerlijk glanzend, diep donker purper blad en grote helder blauwe bloemen.
Geen harde groeier en als ze moe is van al dat trage groeien en dan ook nog bloeien wil ze wel eens ten prooi vallen aan wat meeldauw. Dat is gewoon een teken van uitputting en gaat vanzelf weer over.
Zeer aansprekend, maar niet zo heel gemakkelijk.
Ware het niet dat er de laatste jaren zo eindeloos veel geweldige nieuwe introducties zijn, dan was dit onbetwist de Geranium van het Millennium. Super blauw en zeer breed uitspreidend.
Deze bloeit zo lang en rijk dat je serieus het risico loopt er bloemmoe van te worden.
Trendsetter voor een hele nieuwe generatie geraniums.
De makkelijkste bloeier en groeier van alle Geranium sanguineum varianten.
Een klassieker, maar terecht nog steeds zeer veel toegepast.
Grote bleekroze bloemen met donker roze aders, zeer lang bloeiend.
Ongecompliceerd lekker lang lieflijk.
Sterk aangenaam geurend ingesneden glanzend blad met een fijne rode herfstkleur. 'Biokovo' maakt grote plakken bovengronds aanwortelende uitlopers. Het is een kruising van G. macrorhizum x G. dalmaticum
Klassiek historisch tuingoed uit het oude Oostblok. Degelijk en duurzaam.
De geur van het blad is fruitig met een licht bittertje.
Hetzelfde geurende blad met rode herfstkleur als bij 'Biokovo'.
'St Ola' is een langer zuiver wit blijvende vorm en heeft wat grotere bloemen met overlappende bloemblaadjes.
Er bestaat geen heilige met deze naam, vermoedelijk wordt de koning der Vikingen Olaf bedoeld die in 1033 in Schotland overleed en aan wie daar zelfs een kerk werd geweid.
Heet en zonnig geplant is dit een super ding. Net als de soort, heel heftig in een korte zeer rijke bloeiperiode.
Je mag ze terugknippen na de bloei, maar dan gaan ze niet herbloeien. De plant verjongt er wel van en krijgt fris nieuw blad.
Een explosieve border beauty zonder weerga.
Deze in 2016 geïntroduceerde door Herbert Oudshoorn gevonden Geum heeft een opmerkelijk lange bloeitijd. De meeste bloeien alleen in het vroege voorjaar. Deze blijft bloeien tot augustus. De bloemen zijn opstaand dus goed zichtbaar.
Het zijn allemaal makkelijke planten die met name in het vroege voorjaar aantrekkelijk zijn voor nuttige insecten en bijen.
Nog een nieuwe uit de zelfde reeks als 'Alabama Slammer'. Ik vind ze heerlijk sterk en zo lekker kleurrijk ook in kil voorjaarsweer.
Half bladhoudend, lekker vroeg en bijzonder sterk en makkelijk.
'Glossy'
Nog een vrij en nieuwe en ook nog maar sinds kort in ons sortiment.
Wat we wel al zeker weten dat het net zulke makkelijke planten zijn als de rest van de Geum. en ook bijen en vlinders zullen er wel net zo blij van worden vooral ook omdat zo betrouwbaar lekker vroeg bloeien.
Hopelijk is het dan ook al mooi vliegweer.
Een aan Piet Oudolf toegeschreven selectie uit 2005.
Heerlijk helder rood aan donkere stelen. De bloemen zijn half gevuld.
Ze zijn allemaal even sterk en makkelijk.
In het vroege voorjaar gaan ze je verbazen met hun plotselinge en vurige aanwezigheid.
In mei doen ze op voortreffelijke wijze hun ding. Opeens zijn er dan die donkere knoppen en vervolgens die roosjes.
Zo weervast en trouw deze schoonheid; bijna te mooi om waar te zijn.
Je kunt alleen maar van ze houden.
'Nagelkruid' verwijst naar de kruidnagel geur van de wortels. In de middeleeuwen noemde men haar nog Herba benedicta en werd ze geacht te beschermen tegen demomen en giftige dieren.
Vanwege haar lange stelen springt deze er niet alleen uit in je border. Die stengels maken haar ook geschikt als snijbloem die je veldboeketje naar een hoger plan trekt.
Een recente introductie waar we erg blij mee zijn.
Rood is zeldzaam en dit is tropisch warm rood.
Tweede plaats won deze nieuwe Geum in 2016 in de 'plant of the show competitie' op Chelsea. Het is een kruising van G. 'Beech House Apricot' x G. chiloense 'Red Dragon' gevonden door Elizabeth McGregor, waar ook die fantastische 'Swan anemonen' vandaan komen. Ze bloeit van het vroege voorjaar tot de herfst, met een hoogtepunt in het voorjaar.
Een zeer makkelijke weervaste plant.
Geum zijn zeer betrouwbare vaste planten die vroeg bloeien. Tussen de Helleborus en de Geranium, zeg maar.
Nachtvorst deert ze niet en de vroege bloei maakt hun sprankelende kleuren extra spectaculair.
Deze recente introductie groeit compact en bloeit op korte stelen met aankijkende bloemen. Na een hoogtepunt in het voorjaar blijft ze bloemen maken.
Een statement van distinctie, deze zachte maar toch sterke, bijna struikvormende plant uit de rozenfamilie met los gepenseelde witte sterren als bloemetjes, en rode stelen.
Geneeskruid van noord Amerikaanse indianen die de wortels in september verzamelen.
Bovenal subliem plantgoed voor de onverstoorbare tuinier.
Een leuke nieuwe gevlamde vorm met wat mij betreft exact de juiste hoogte voor de borders waar ik ze in wil.
Zeer makkelijk en betrouwbaar en uitermate vrolijk.
Een spetterende schijnverschijning.
Nou, nog eentje dan, met van die gevlekte bonte bloemen, voor de lol ervan.
Het rood kan een band vormen of meer als streken verdeeld zijn.
Door de RHS na een veldproef onderscheiden.
Net zo makkelijk als de rest.
Echt stevig nazomer vuurwerk heerlijk vlammend van ver.
Die gekke naam is uit te leggen, in het kort:
Genoemd naar de Leusdense Molen waar de vinder Wilmink woont.
Inderdaad, een Nederlandse vinding.
Leuk gekrulde gele bloemblaadjes die in chocolade zijn gedoopt.
Een makkelijke plant waar ook de bijen van genieten.
Deze aangename klassieker, bloeit net als alle Helenium plotseling en heftig in een vrolijke warme kleur en is betrouwbaar onder alle weersomstandigheden. Een selectie van Mien Ruys omstreeks 1930.
Als deze hartverwarmende bloemenzee niet een van je jeugd herinneringen is, zorg er dan voor dat ze het wordt in je tweede jeugd.
In het najaar als ze bloeien heb ik er altijd spijt van dat ik er niet veel meer heb geplant. Het is zo'n feest dan.
'Rauchtopas' heeft opkrullende bloemblaadjes als om te verklappen dat ze van onder een andere kleur hebben.
Als beste gekozen tijdens veldproeven in Weihenstephan.
Dynamisch.
Bijzonder aansprekend met talrijke relatief kleine diep donker rode bloemen met een kastanjebruin hart.
Een nieuwe relatief lage cultivar die explosief, soms wat snel verbloeit.
Makkelijk, onverwoestbaar zelfs.
Een prairieparel.
Gevonden door Kees Sahin in een veld van de gelijknamige zaadfirma en door Bob Brown van Cotswold Garden flowers benoemd naar Kees.
Vooral opvallend vanwege fde lang aanhoudende bloei. Ze bloeien in november zeker nog als je ze in augustus een keer terug knipt.
De bloemen verkleuren van bijna helemaal geel tot bijna helemaal oranje. Hoe warmer het is, hoe meer oranje.
En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.
Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.
Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.
Net zo makkelijk.
Deze in 2012 geïntroduceerde, Nederlandse vinding van Arie Blom behoort tot de nieuwe generatie dwerg-Helenium.
De bloem-blaadjes hebben een rafel randje en zijn een beetje opgekruld.
De kleur deed Arie denken aan de middagzon, vandaar de naam.
Aan de voet van lavendel of andere zonaanbidders zijn deze bodembedekkers heel geschikt.
Deze heeft donkergroen blad.
Het is vrolijk ouderwets bruikbaar tuinspul.
De combinatie van romig zacht roze met grijs blad is heel bruikbaar tussen je lavendel of met andere droogte minnende planten.
Lieve bloemetjes voor er tussen.
Ze zijn sterk en makkelijk en ze dragen met hun vrolijkheid echt iets bij.
Na hun rijke bloei mag je ze graag eens terugknippen. Soms krijg je dan nog een vlucht maar in ieder geval zorg je zo voor vers blad en een volle plant.
Ook wel bekend als 'Red Orient'.
Het is een klein bladhoudend heestertje met kleine bloemetjes die een beetje op roosjes lijken. Helianthemum is nauw verwant aan Cistus. Je kan het zien als quasi inheemse miniatuur Cistus. Ze moeten in de volle zon anders worden ze slap en bloeien weinig. In de zon zijn ze heel makkelijk.
Deze is fabelachtig fel rood.
Dit is wellicht de meest grijsbladige en de witste die we hebben. En de ook de meest geliefde waar we nooit genoeg van hebben.
Knip ze voor of na de bloei. Vroeg snoeien doet ze later bloeien maar tegelijk de plant goed.
Zilver en wit; altijd heerlijk samen.
Ik ben verliefd, je komt haar dus ook regelmatig tegen in onze tuin.
Makkelijk, sterk, groot, maar niet omvallend, snelgroeiend, laatbloeiend, betrouwbaar en niet woekerend. Het is toch niet weer die geelvrees die je tegenhoudt?
Deze is citroen geel, moet kunnen.
Een vaste zonnebloem met heel veel relatief kleine bloemen.
Wat zet je ernaast? Probeer eens Eupatorium en Miscanthus.
Het roodbewaasde donkere blad en de rode stengels zorgen voor een nog groter contrast met de helder groene bloemen. Helleborus foetidus is tijdens de bloei als het ware gedeeld. Van onder diep donkergroen en van boven fris groen.
Dit Nieskruid heeft ook graag een beetje zon en wil liefst via zaailingen wat wandelen in je tuin.
Bloeit de hele winter ongeacht het weer.
Witte bloemen en donkergroen leerachtig blad laag en kruipend. In tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd geeft ook deze de voorkeur aan een iets zonnigere en vrij droge standplaats.
Helleborus x orientalis is wat vitaler, groeikrachtiger, dus ook veel groter.
Geschikt voor verwildering in een natuurlijke tuin.
Dit was een paar jaar geleden de eerste vegetatief vermeerderde zwarte Helleborus.
En het is nog steeds een van de allerbeste.
Gezond, groeikrachtig en lang bloeiend met diep diep diep donkere bloemen.
Het blad is in het voorjaar bruin-groen.
Freaky bloem.
Zeer grote goed gevulde bloemen in een fantastisch diep donker en glanzend rood - purper.
Zo trots dat ze er van glimmen deze waanzinnig intensief gekleurde extra volle bloemen aan lange stelen.
Vroeg, lang en rijk bloeiend.
De contrasterende helder gele meeldraden versterken het 'Ruse effect' van mijn favoriete zwarte. Het jonge blad is ook donker.
'Ruse Black' is een diep donker zwarte Helleborus uit in-vitro vermeerdering. Ze zijn dus allemaal even spectaculair donker zwart.
Sterk en makkelijk.
Deze dwerg heeft hartverwarmend fel gekleurde, reusachtige bloemen.
Ze hebben een diameter van 8,5 cm.
Echt rood komt steeds dichterbij.
Wacht nog een jaar of tien, dan zijn we er. Of geniet er nu alvast van.
'Flash' is een nog vrij recente toevoeging aan het Double Ellen sortiment.
De kleur is bijzonder, purper met een diep rode glans.
Als door de bliksem geraakt.
Deze zaailingen zijn ook bijzonder leuk. Groen vond ik eerlijk gezegd aanvankelijk wat mislukt als kleur voor Helleborus.
Een afwijking is het niet, de kleur groen staat niet ver van de natuurlijke bloemkleur.
Toch zijn ze heel schaars zo zuiver groen.
Een tikkeltje mysterieus.
Het donkere randje langs de bloemblaadjes maakt Pricotee zo bijzonder. Bij deze gevulde vorm heb je nog veel meer van die heerlijke randjes dan bij de gewone 'Picotee'
Ook dit zijn zaailingen, dus nooit volledig identiek aan de foto.
Sommige zijn wat donkerder met iets meer purper.
Als je ons laat kiezen letten we vooral op de randjes.
De bloemen van deze bladhoudende cultivar beginnen zacht roze en verkleuren over oud-roze via purper uiteindelijk naar groen. Ze staan fier overeind op stevige donkerpuperen stelen.
Heerlijk zilver blad, ook in de winter.
Een introductie van Blackthorn Nurseries.
Helleborus x ericsmithii is de complexe kruising van Helleborus niger, argutifolius en lividus.
De bloemen openen wit uit roze knoppen en worden dan langzaam leverkleurig.
Ze zijn prima winterhard en rijkbloeiend.
Zet ze liefst wel in de zon, eventueel in een pot.
Tijdens de bloei kunnen ze ook op een koele plek in huis staan.
eenmaal volwassen: Bijna een bouquet.
Dit is net als 'Candy Love' een selectie van Het Wilgenbroek. Beide bloeien lang en rijk met grote crème witte bloemen.
'Candy Love' heeft een roze waas over de bloemen.
Het grote leerachtige blad blijft zomer en winter.
Mag de eerste winter ook binnen bloeien, daarna naar buiten op een zonnige warme standplaats.
Deze kruising van H. lividus x H. argutifolius heeft bijna onwerkelijk zilver leerachtig blad.
De bloemen balanceren op een mooie manier tussen roze en groen.
Fantastisch zilver blad voor in de zon.
'American Revolution' is zo donkerbruin dat het op een afstand zwart lijkt.
Daglelies zijn over het algemeen zeer makkelijke planten. Leuk om te weten is dat de bloemen en de knoppen eetbaar zijn behalve die van de dubbelbloemige vormen.
Mooi kleurmonument.
Daglelies zijn volgens een bevriende sjieke Engelse tuindame not done. Althans dat vond haar moeder. Ze zouden ordinair zijn.
Ze zijn in ieder geval gemakkelijk en onverwoestbaar en als ze niet al te bont veel kleurig zijn vind ik ze absoluut kunnen.
Zeker in zo'n classy kleur.
Bovendien zijn de bloemen eetbaar
Een introductie van Heemskerk in 2006. Op zoek naar de donkerste daglelie, zijn we dat niet allemaal?
Grote diep donkere bloemen.
Half bladhoudend.
Een buitenbeentje afkomstig uit het noorden van Japan.
De bloemen zijn heerlijk, rauw of gestoomd.
Ze openen 's avonds en geuren naar spirea.
Een imposante nieuwe purperklok.
Het grote ronde blad is opvallend roze in het voorjaar en verkleurt in de zomer naar purper.
De aangegeven hoogte is, zoals altijd de bloemhoogte, het blad komt tot 30 cm.
Showstopper.
En weer een nieuwe donkerste van allemaal.
Het blad is glanzend diep donker, bijna zwart van boven en purper van onder, met een golvende rand.
De fijne kleine witte bloemetjes zijn geliefd bij insecten.
Uitstekend winterhard, hoewel oorspronkelijk uit Mezico.
Alweer een nogal nieuwe, maar nu met de vreemdste bladkleur ooit gezien.
Wel heel leuk dit. Daar kan je vast van alles mee in frisse combinaties.
De bloemen zijn onbeduidend, in tegenstelling tot het opvallende blad.
Veelkleurig purperklokje. Het blad kan tegelkijk roze, geel, oranje en rood zijn. In de loop van het seizoen kan de plant er door de veranderende temperaturen heel verschillend uitzien.
Sterke, bijna bladhoudende planten met slechts een natuurlijke vijand; de taxuskever.
Zoet spul.
Die diepst donkere van het hele stel.
Purper en bruin vloeien samen tot een soort van zwart.
De glans versterkt het effect.
Enige natuurlijke vijand van deze wintergroeier is de Taxuskever.
Het blad van deze is donker, bijna bruin in de winter en wordt in herfst en voorjaar helderder van kleur. In de zomer dat kenmerkende abrikoos oranje.
Brandend blad.
Heucherella is de kruising van Tiarella met Heuchera. Het zijn makkelijke bladplanten. Ze verdragen zowel koude als hitte uitstekend en zijn aantrekkelijk voor nuttige insecten. Het blad van 'Buttered Rum' is bij warm weer oranje, in koude periodes nemen rood-roze tinten het over.
Wij houden wel van wat warmte in een bonte border.
Heucherella is een kruising tussen Tiarella en Heuchera. Deze heeft intens rood eikenblad dat in de zomer onder invloed van de temparatuur naar olijf-groen.
In milde winters is ze bladhoudend en na de winter gaat ze al vroeg aan de groei.
De piepkleine bloemetjes zijn wit en worden goed gevonden door bijen.
Volgens sommigen 'de ultieme bladplant'. En inderdaad indrukwekkend, dit grote, fijn ingesneden vurige blad.
Onder invloed van lage temperatuur worden de kleuren intensiever.
Het hart is kaneelkleurig, naar de randen wordt het blad oranje-roze.
Mijn meest vurig kopje thee.
'Friesdorfer Orange' is een professioneel ras met grote oranje vruchten en sierlijk grijs blad..
Alle duindoornbessen hebben een zeer hoog vitamine C gehalte. Ze rijpen vanaf augustus.
Duindoorn heeft stekels en kan als een ondoordringbare haag worden ingezet.
In tegenstelling tot de meeste andere rassen is 'Friesdorfer Orange' zelfbestuivend. Ze kan ook andere rassen bestuiven waarbij de bestuiving vaak nog beter is dan wanneer je twee dezelfde plant.
Hergo is een professioneel productieras voor de vitaminerijke en geneeskrachtige vruchten die in september rijpen. Ze heeft relatief weinig doorns.
De eetbare bessen die tot februari aan de struik zitten zijn niet alleen geliefd bij vogels, maar hebben als kleurrijke blikvanger ook sierwaarde.
Voor goede vruchtdracht heeft duindoorn een mannelijke plant zoals 'Pollmix' per 9 vrouwelijke planten nodig.
'Leikora' is een rijkdragend vrouwelijk professioneel productie ras met smal zilver blad.
De bessen rijpen in september en zijn zeer rijk aan vitamine CAEKB... en geschikt voor consumptie maar je kunt ze ook voor de vogels laten hangen. Ze blijven dan tot eind januari kleurrijk.
Voor betere bestuiving heb je nog een mannelijke plant nodig, zoals: 'Pollmix'. Een per negen is voldoende.
Om te zorgen dat Duindoorn goed vrucht draagt plant je voor elke 9 vrouwelijke planten een mannelijke.
Dit is de meest gebruikte stuifmeeldonor voor dat doel.
Wel onopvallende mannelijke bloemetjes en heerlijk smal glanzend zilver blad, maar geen bessen dus.
'Aureus' is een siervorm van hop met goud-geel blad dat in het najaar iets groener wordt als de plant grote gouden bellen krijgt.
Hop sterft in de winter tot de grond af. Laat wat oude stengels zitten zodat de nieuwe scheuten daar weer omheen kunnen ranken.
Deze gestekte vrouwelijke planten krijgen gegarandeerd bellen. Ze neigen tot hermafrodie waardoor je soms ook zaailingen in je tuin kunt aantreffen.
Bier en wiet zijn familie.
Dit is een echt bierras. Dus een gestekte en gegarandeerd vrouwelijke plant.
Hopbellen verschijnen alleen aan een vrouwelijke plant. Wanneer ze wordt bestoven door een mannelijke plant wordt de hop te bitter. Hop groeit zeer snel en kan elk jaar opnieuw tot 10 meter hoog worden.
Jaag haar in een boom of drapeer haar over een afdak. Laat een deel van de oude stengel zitten zodat ze daar volgend jaar langs omhoog kan klimmen.
'Nordbrau' is een bekend vroeg ras voor het brouwen van bier. Het is een sterke groeier. De hopbellen zijn rijk aan bitterstoffen, de grondstof voor bier, met 8-9% alpha-zuur.
Dit zijn uiteraard gestekte planten, dus altijd vrouwelijk. Mannelijke planten in de buurt zijn ongewenst omdat de bellen dan zaad vormen en te veel bitterstof.
Hop heeft ruwe stengels en groeit 12 cm per dag. Jaag ze een boom in.
De jonge scheuten worden als delicatesse gegeten.
Dit professionele ras bierhop is recent ontwikkeld in Hallertau, het grootste aaneengesloten teelt gebied voor hopbellen.
Het heeft een aangenaam aroma van chocola, menthol en een vleugje ananas.
Het is een laat zeer gezond ras met een hoge opbrengst. vanwege ziekteresistentie geschikt voor biologische teelt en alle moderne biersoorten.
α-zuur 19-23%
β-zuur 4-6%
Dit bierras heeft een mild, zoet aroma.
Hop is tweehuizig, alleen vrouwelijke planten maken bellen. Bierrassen zijn daarom altijd gestekte vrouwelijke plantten. Ze worden behalve voor het brouwen van bier ook in de kruidengeneeskunde toegepast. In België worden de jonge gebleekte scheuten als een delicatesse gegeten. Hop is een zeer snel groeiende klimplant. De ranken kunnen 12 centimeter per dag groeien.
Dit vroege gezonde ras is een verbetering van 'Spalter Spalt' uit het hopgebied bij Nürnberg. Het heeft een goede resistentie tegen verticilium en tegen meeldauw is dus ook geschikt voor biologische teelt.
Het is een vroeg ras met wat minder opbrengst, maar zeer geliefd vanwege haar uitgebalanceerde milde aroma.
α-zuur 4-7 %
β-zuur 2-5 %
Honingbijen en andere insekten laven zich onveranderd graag aan deze rijkbloeiende sierlijke plant. Hyssop heeft een typische zuiverende geur. De bloemen zijn paarsblauw als bij lavendel.
Het is een rijkbloeiende sierlijke historische plant.
Medicinaal werkt hyssop tegen hoofdpijn. als je geen hoofdpijn hebt wordt ze er juist door opgewekt. Gebruik Hyssop met mate.
De zeldzame roze vorm van een van mijn favoriete kruiden.
Hysop bloeit rijk, iets later dan lavendel.
Bijen en vlinders hebben ook veel baat bij deze heerlijke bloemen.
In de keuken gebruik je het niet snel en ook de toepassing bij hoofdpijn vergt wat meer uitleg dan waar hier plaats voor is.
De witte vorm.
Besprenkel mij met Hyssop Heer en als u dat doet, doe het dan met de witte. (Asperges me, Domine hyssopo alba)
Rijk bloeiende armeluis lavendel met een opwekkend geurtje.
Je kunt er een kruidenthee van maken tegen hoofdpijn, die ook hoofdpijn kan opwekken.
Verplicht onderdeel van elke kruidentuin.
Hoewel deze tropische verwant van de heggerank gezonde eetbare knollen produceert koesteren we deze toch vooral om haar sierlijke blad.
Je moet ze vorstvrij overwinteren.
Groente voor potten dus.
Zoete aardappel is een tropisch gewas, de knollen moeten binnen worden overwinterd.
In bloei komen ze bij ons niet. We vinden ze vooral leuk in pot vanwege hun blad samen met andere bladplanten zoals Pennisetum x advena 'Rubrum'.
Ze gaan heerlijk overhangen en produceren een bladwaterval en als het meezit ook nog een eetbare knol.
De knol van deze amusant sierlijke potwoekeraar ontleend haar zoetheid aan inuline. De zelfde suiker al we in aardpeer aantreffen. Inuline wordt snel afgebroken, is niet dik makend en verdraaglijk voor suikerpatiënten.
En dat bronzen blad? Heel aardig toch in pot.
Voor wie zonder geelvrees tuiniert, deze intensief eidooier gele. Groot, lang en rijk bloeiend en geweldig. Indrukwekkend als het geel van Ferula of Phlomis, een kleur die je bijblijft.
De dikke hoofdwortel van Duitse lis, ofwel Iris Germanica, moet bakken in de zon.
Een ouwe trouwe prijswinnaar. (1943)
Overigens:
Ola Kalá is Grieks voor helemaal prima en daar is het veel gebruikte 'OK' van afgeleid.
Je mag dit pas echt zwarte bloemen noemen.
Fris groen elegant, zeer smal verticaal blad
Iris chrysographes heeft soms een dun geel netwerk op de onderkant. Verder is de bloem bijna zwart.
De rest van de Itris zijn er plomp bij.
We zaiien ze uit eigen tuin.
Net echt en pure elegantie.
Japanse Lis staat net als Siberische lis liever in wat vochtigere zure bodem.
De bloemen staan als ze helemaal open zijn horizontaals ze hebben ronde kelkbladen.
Deze werd in 1975 gevonden door de Duitse kwekerij Zillmer, het blijft een Japanse Lis.
Boter en suiker gaan goed samen en zorgen voor voedsel bliss, de zoete tegenhanger van chili en knoflook.
Een sterke en makkelijke lis die nergens last van heeft. Half mei tot half juni spectaculair.
Verantwoord snoepgoed.
Japanse luchten in plantaardige vorm.
Nog relatief nieuw, gevonden door Zillmer.
Fijn en makkelijk, voor liefst lichtzure, wat vochtige grond, maar doet het overal waar de zon af en toe schijnt.
Hartnoot is goed winbterhard. en zelfbestuivend, ze heeft heerlijk zoete hartvormige noten. Het sierlijk geveerde blad heeft een gele herfstkleur.
Het wordt een grote boom, dus je moet er wel plaats voor hebben.
Hartnoot begint al op jonge leeftijd te dragen.
De noten barsten open wanneer ze omstreeks oktober - november rijp zijn.
'Buccaneer' is een sterke groeier met lange opgaande takken en daardoor wat later vruchtbaar. De kenmerkende tot 6 cm grote ronde vruchten zijn zeer aromatisch, ze rijpen vanaf eind september.
'Buccaneer' is zelfbestuivend en een goede bron van stuifmeel voor andere rassen. Een ander ras, zoals 'Broadview' binnen 100 meter zorgt voor een nog grotere opbrengst.
Walnoten bevatten veel gezonde omega-3 vetten.
Een van de mooiste sierbomen. Het elegante diep geveerde blad wordt tot wel 60 cm lang. De notenopbrengst lijdt aanzienlijk onder de sierwaarde van het blad, maar wie lukt het elke winter zijn hele voorraad walnoten op te eten?
Juglans komt van 'Jovis glans' en betekent 'noot van Jupiter' en 'Laciniata' betekent ingesneden. Het oudnederlandse walhnot, verwijst naar 'uitheems', Wallonië, waar ze vanuit Perzië werd ingevoerd.
Beemdkroon maakt zeer veel nectar is daarom aantrekkelijk voor bijen en vlinders.
Ze is vrijwel uit Nederland verdwenen door de stikstof depositie uit de veeteelt. In Zuid Limburg, langs rivieroevers en in de duinen is ze nog te vinden. Vroeger was ze algemeen.
De zeer zeldzame knautiabij kan niet zonder deze plant en komt alleen nog in Limburg voor.
Een echte Slavische plant, wild voorkomend in Joegoslavië, Albanië, Bulgarije en Roemenië waar ze in struikgewas en open bossen te vinden zijn. De kleur is zeer bruikbaar en de textuur mag er, hoewel een tikkeltje wild, ook best zijn. De kleine platte bloemhoofdjes staan op lange elegante stelen. Aan de basis vormen ze een scabiosa-achtig bladrozet. De totaal indruk is natuurlijk maar ook opvallend.
Zaait zich ook lekker zelf verder.
Een lage zeer rijk bloeiende vorm.
Bloemen aan bronsgroene stengels die verkleuren van warm oranje-geel naar room-wit.
Het doorbuigende blad blijft relatief laag.
Gemakkelijk bloeiend en voor een vuurpijl zeer vorstbestendig.
Aanvankelijk waren we wat terughouden met deze feestplanten omdat ze niet altijd goed bloeiden en beschadigd uit de winter kwamen. Tegenwoordig is alles beter. TerraNova Nurseries is een Salvia specialist uit Oregon. Bij wijze van uitzondering hebben ze een serie fantastische vuurpijlen geselecteerd. Ze zijn goed winterhard en betrouwbaar bloeiend. Deze zou in Oregon zelfs tot januari hebben gebloeid terwijl het rozet onder een pak sneeuw zat.
Ik begin ze steeds meer te waarderen deze feestelijke planten die van de zomer een vurig feestje maken.
Deze rijke bloeier is nog vrij nieuw in ons sortiment en zou prima winterhard zijn.
Uitgebloeide bloemstengels wegknippen stimuleert de vorming van nieuwe.
Imposante, stevige, manshoge bloemstengels met tot 25 cm lange bloemtrossen.
Het blad komt tot ongeveer een meter.
Voor wel heel bijzonder spektakel.
Dit met van die reuze blauwe Eryngium en we hebben al een monumentaal feestje.
Op de foto in onze tuin tussen Deschampsia.
Een zeer lage zuiver witte echte lavendel.
Vrijwel identiek aan 'Nana Alba', alleen iets groeikrachtiger.
Helaas, is nog steeds 95% van wat als echte witte lavendel wordt verkocht witte lavandin; die grote verhoutende struiken. Die andere 5% staat op onze kwekerij.
'Arctic Snow' hebben wij in Nederland geïntroduceerd, het is een traag groeiende compacte zaailing die we kregen van onze inmiddels al lang gepensioneerde Engelse collega Martin Tustin.
Uit een magische tuin in het land van Winnie de Poeh.
Vroegbloeiende, zeer mooie bossige compacte plant met grote wijdopen bloemen, net als 'Cedar Blue' en ook in de zelfde helder violette kleur en diezelfde kussen vorm; een plant die van nature een beetje doorzakt en daardoor niet uit elkaar kan vallen.
Introductie: na 1980.
Introductie van onze lavendelvriendin Catharine Liardet uit Sault (Karel is haar zoon), 'striking' vanwege de tweekleurigheid in de poezelige aar: Donkere calyx en lichte bloemen. Zeer donkere knoppen helder violette bloemen net als bij onze eigen introductie 'Contrast'. 'Charles' is bovendien compact en laag.
Zeer energiek, vibrerend van kleur.
Stevig sterk, gezond en groeikrachtig, zuiver wit en aangenaam van geur is deze vrij breedbladige selectie uit Nieuw Zeeland.
Virginia Mc Naughton kreeg haar van Stan Hughes van Blue Mountain Nurseries, vandaar de naam. De knoppen zijn ijzig groen met een minuscuul vleugje violet wat bijdraagt aan de kleurervaring.
Dit is mijn beste witte.
"Elegant ground hugging" zou een van onze lavendelvrienden deze noemen. De takken liggen als het ware op de grond. Blijft mede daardoor mooi vol, ook in de winter.
Een goede variëteit ook voor culinaire toepassingen, met wijdopen bloemen.
Tamelijk sterk geurend.
Deze door ons geselecteerde rijk bloeiende zaailing geïntroduceerd in 2008 heeft helder violette, bijna witte bloemen die scherp contrasteren met de donkerste knoppen die we ooit zagen.
Precies wat we zochten.
Vibrerend, elektriserend.
Bijzonder grootbloemige met een dikke volle aar. Snel groeiend en sterk geurend. Fantastisch van kleur. Als 'Silver Blue' maar dan dikker, even lang bloeiend. Bijzonder rijk aan etherische olie en zeer geschikt om te drogen.
Met veel spektakel op Chelsea 2007 geïntroduceerd door onze lavendelvriend Simon Charlesworth.
En met grote trots door ons sindsdien aangeboden.
Vroeg en lang bloeiend goed geurend.
Helder violet-blauwe bloemen, donker grijs-violette knoppen.
Het blad is groener dan dat van de lavendel van de buren.
Een vrij recente, gezonde introductie.
Zowel de bloemen als de knoppen zijn zeer donker. De plant is bloeiend ongeveer 50 tot 60 cm hoog, zeer geschikt voor kleine heggetjes. De bloemen houden hun kleur ook na drogen. Gevonden door Major Lawrence Johnston (1871-1911?) in Frankrijk en meegebracht naar 'Hidcote Manor', Gloucestershire, Engeland. Vragen naar 'Hidcote' gaat zo: " Ik zoek een lage en heel donkerblauwe lavendel."
Echt een ouwe trouwe overlever met steeds meer kansrijke concurrenten.
Heerlijk eigenlijk, deze. De bloemen beginnen wit en blijven dat lang tot ze bleekjes roze kleuren.
Een oude roze-bloeiende variëteit.
Een trage groeier met een goede habitus. Vrij lange, wat open aren.
Het blad is grijzer dan bij 'Loddon Pink' de bloemen zijn veel bleker dan die van 'Rosea'.
Aangenaam zoet van geur.
Lijkt in bloeikleur precies op 'Hidcote' en 'Peter Pan', maar is groter en voller, statiger door een vleugje zilver in het blad en de bloemstengels zijn iets meer vertakkend. De plant is mooier van bouw; heeft een betere habitus dan 'Hidcote'. Wij denken net als de beoordelaars tijdens de 'Field Trial' in Wisley dat deze veel beter is. Met dank aan Norfolk Lavender (selectie: ca 1964, introductie onder deze naam: 1985 ca). Vrij sterk van geur.
Sterk, standvastig, krachtige volle groeier.
In de omgeving van Sault en vooral in Ferrassières wordt veel lavendel gekweekt voor 'bouquets de lavande'. De Ferrassières hebben hun eigen rassen waar wat mysterieus over wordt gedaan. Dit is zo'n boeketjes-ras, gekregen van en benoemd naar de chansonnier door Catharine Liardet uit Sault. 'Jean Ferrat' is door ons in 2014 geïntroduceerd en nog nergens anders verkrijgbaar.
Indrukwekkend lange donkere aren met dikke poezelige boeketten bloemen.
Lijkt op 'Beechwood Blue' maar iets kleiner en meer spreidend van groeiwijze, kortere bloeiaren, grijzer en meer aromatisch blad.
'Hidcote' blijft iets lager. Introductie van voor 1963 door Thomas Carlile, Loddon Nurseries, Berkshire, Engeland.
Een goede, vrij donkere vinden wij en de Royal Horticultural Society beaamde dat met een Award of Garden Merrit.
Wij waren overdonderd toen we deze fantastische plant in 2003 voor het eerst zagen.
Breed, grijs blad, grote bloemen van een vibrerend zacht violet in donker paars violette knoppen.
"A marshmallow of a plant" zegt Simon Charlesworth treffend. Dat zou behalve op de met velours bekleedde knoppen ook op het brede, sterk geurende en zeer grijze blad kunnen slaan. Gevonden door Peter Carter in Nieuw Zeeland.
Spekkies voor de neus.