Een selectie van Marco van Noort die opviel vanwege de helder witte lippen in scherp contrast met de goed oudroze bloemhoofden.

Het is een vrijwel onuitroeibare, dus sterke vaste plant met mediterrane uitstraling voor elke standplaats, Ze verdraagt zon net zo goed als schaduw.

Statig gebouwd archetype.

Dit zusje van 'Rue Ledan' kan zeer lange bloemstengels maken die hoog boven het blad uitsteken. Uitschieters tot bijna 200 cm zijn mogelijk als ze het naar hun zin hebben. Het glimmende ingesneden blad komt tot ongeveer 70 cm. In de winter sterft ze bovengronds volledig af.
Dit zijn zeer sterke planten die alle groeiomstandigheden verdragen inclusief strenge vorst en schaduw. Ze staan niet graag heel droog.

Dat Acanthus een moeilijke plant zou zijn is grote flauwekul, integendeel; ze verdraagt alle denkbare omstandigheden. In het zuiden vermijden ze de grote hitte door in de zomer af te sterven. Bij ons doen ze dan juist maar wel een klein beetje verward hun ding.
Heerlijk donkergroen en fijn besneden blad, onontbeerlijk voor architectonisch bewuste tuiniers.
Doet het dus ook prima in de schaduw, onder een boom of struik.

We zijn dol op rode duizendbladen.

DIt is een compacte volle plant met een indrukwekkende kleur. Net niet helemaal rood

De bloemen steken lekker af tegen het fris donkergroene fijngesneden blad.

Groeit en bloeit in een bol rond heuveltje.

Tweekleurig, net als 'Bicolor' .
'Cloudy is nieuwer, heeft 'grotere bloemen op wat kortere aren en bloeit wat later.

Een betrouwbare vaste plant op stevige stengels voor niet al te arme vochthoudende grond.

Nice, smoothy and cloudy indeed.

Blauw gerande witte helmen, die moeten wel voor een soort engelen leger bedoeld zijn.

Een bijzonder makkelijke plant die graag een beetje rijk staat op vochthoudende grond.

Onsterfelijk.

Al bijna 30 jaar fascineert het donkere blad van wat destijds Cimicifuga heette mij zeer.
En ze worden nog steeds donkerder.

Deze introductie van Fred en Mary Ann McGourty uit Norfolk (VS) heeft het allemaal; het donkerste blad en die heerlijke vanille geur van de bloemen.
Ze verdraagt schaduw, houdt van vocht en mag in de zon staan als het daar niet de droog is.
Oersterk.

Kiwi is eenhuizig, zowel mannelijk als vrouwelijk en kan dus zichzelf bestuiven. Het stuifmeel is bij de meeste cultivars echter onvoldoende op het juiste moment rijp voor optimale zelfbestuiving.
Dit is een uitstekende zelfbestuiver.
Snoei Kiwi in de zomer als de vruchten al zijn gezet. Je remt dan de groei wat en snoeit takken met weinig vruchten weg.
'Issai' is een relatief kleine plant met kleine onbehaarde vruchten die ook in een pot gehouden kan worden.
De kleine vruchten rijpen vroeg.

De meeste kiwirassen zijn niet goed zelfbestuivend. Deze heeft geen bestuiver nodig.
Snoei Kiwi in de zomer als de vruchten al zijn gezet. Je remt dan de groei wat en snoeit takken met weinig vruchten weg.
'Jenny' is snel groeiend met grote vruchten. Van een volwassen struik kun je wel 30 kg oogsten.

Kiwi is een zeer gemakkelijke ziektevrije fruitsoort.

Deze nieuwe kiwi stamt af van de doorgewinterde en hoog productieve 'Hayward' met als verschil dat deze zelf bestuivend is. Er hoeft dus geen 'mannelijke plant bij. De vruchten zijn gemiddeld van grote, iets kleiner dan die van 'Hayward'.
Net als bij 'Hayward' zijn de vruchten goed bewaarbaar. Ze rijpen na de eerste vorst in november en kunnen tot april worden bewaard. De bloemen beginnen wit en verkleuren naar oranje.

Stevige kruipende bodembedekker voor de vochtige schaduw.

Het glimmende blad is bijna zwart zo donker.

Deze vorm is in alles groter dan de gewone vrouwenmantel het blad onverwoestbare randplant of vakkenvuller is groener.
Je kunt ze na de bloei tot de grond terug knippen. Meestal gaan ze dan nog een keer bloeien.
De alchimisten dachten dat de zilveren waterdruppeltjes ochtenddauw onmisbaar ingrediënt waren voor het maken van goud. Onzin, dit is puur tuingoud.

Sterk, makkelijk en magisch.

Deze zomer-bloeiende sierui is net als Allium 'Millenium' een sierlijke reuzenbieslook met gezond donkergroen blad. Ze bloeit iets later en de bloemen zijn wat donkerder van kleur dan bij 'Millenium'. Met deze recent geïntroduceerde zomer-bloeiende Alliums hebben we een heel nieuw genre makkelijke en bijzonder sierlijke tuinplanten ontdekt. We hebben zo'n 10 verschillende cultivars getest. De beste hebben we vermeerderd en vind je hier.

Tussen groente en kruid maar bovendien in bloei best sierlijk. Het mag gezien worden als de grofste bieslook met wel 4 cm dikke bladeren die we gebruiken als voorjaarsui en dat vrijwel jaarrond voor heerlijke salades. De bloemen zitten bij elkaar in een witte bol. Vaste groenten planten doen ons denken aan het ideaal van de permacultuur. Ideaal voor luie moestuiniers. Kenners weten dat er meer bij komt kijken, maar waarom niet af en toe een graantje mee pikken?

De bloemen doen een beetje aan een minaret denken. De puntige knop barst open en dan gaan de gele belletjes daar heel elegant uit hangen.
Uit zuid en centraal Europa tot en met de Kaukasus.
Ik zag ze samen met Santolina, Satureja, tijm en wilde lavendel in de bergen bij het zuid-Franse Forcalquer en oostwaards. zaait zich hier ook lekker uit. Leuk dus voor je mediterrane kruidenborder.

Tja, gewone bieslook dus.....

Snijd er lekker veel van, dan groeit er ook veel terug.
Niet kapot te krijgen.
De bloemen mag je ook een keer eten, of als decoratie gebruiken.
Maar eerst trek je de bloem stelen er aan hun nek uit, wat die zijn te taai om te eten.

Deze zeldzame witte vorm van bieslook kun je natuurlijk gewoon gebruiken in de keuken. Maar nu heb je er ook nog eens maagdelijk witte eetbare bloemetjes bij.

Die knip je gewoon mee af want er blijven nieuwe komen.

De sprieten zijn minder recht dan bij gewone bieslook. Wat mij doet vermoeden dat het mogelijk niet schoenoprasum mag heten. Maar het zit er wel dichtbij.

Bijzondere bieslook uit Corsica.

In grote groepen is dit een indrukwekkende bloeiende sierplant voor het najaar, punt.
Maar bovendien is het een onbekend en in Azië zeer geliefde groente of keukenkruid. Het blad is plat en heeft een aangename milde knoflooksmaak. De stervormige bloemen zijn zuiver wit. Daslook, maar dan sierlijk rechtopstaand op lange stengels en de hele zomer oogstbaar.

Massaal planten. Of uit budgettaire overwegingen elk tweede jaar scheuren tot je genoeg hebt.

Dit geschenk van de goden uit Chili is mijn kampioen citroengeur.
Het blad ruikt meer naar citroen dan citroen zelf naar citroen geurt. In Frankrijk heet ze Verveine, Italianen noemen haar Limoncello.
Zet ze ergens waar je in het voorbijgaan een blaadje kunt meepakken. De minuscule witte bloemetjes in schermen zijn net wolkjes. Knip naar hartenlust, dit schatje groeit en bloeit maar door.
Ze mag dan ook veel meer water en voeding dan je zou denken.

Hemelachtig plantenwezen met subtiele porselein blauwe bloemen in schermpjes.
Even teer en fijntjes als hun kleur.

Een traag, maar gestaag groeiende plant met eeuwig leven uit Noord Amerika.

In de herfst kleurt het blad geweldig geel met wat oranje.

Dan krijgt ze opeens vurig temperament.

Nog zo'n sprookjesplant van Elizabeth en Alasdair MacGregor die we kennen van de fantastische 'Wild Swan'.

De eerste bloemen zijn enkel, later worden ze halfgevuld.

Dit zijn precies de kleuren waar ik bij Anemone al zo'n 25 jaar naar zoek.

'Honerine Jobert' is een beproefde kruising (A. vitifolia x A. hupehensis japonica) uit 1858 met zuiver witte bloemen op lange stevige stelen en donkergroen blad.

Uiterlijk september planten zodat ze goed kunnen 'aanwortelen' voor de winter.

Klassieker met allure.

Heerlijk zacht romig zilver-roze, bijna witte bloemen uit zilveren knoppen.

Misschien wel de allermooiste roze met gigantische geweldige bloemen op stevige stengels.

Lieflijk verleidelijk.

Een zeer goed standaardras met excellente halfgevulde zuiver witte bloemen.

Groot en sterk en meer dan 18 jaar.

Plant ze vanaf het voorjaar tot uiterlijk begin oktober zodat ze voor de winter nog goed kunnen aanwortelen.

Daarna zijn ze uitstekend winterhard.

We verheugen ons al lang op deze bijzondere kruising die al sinds 2004 in Schotland werd getest door de vinders Elizabeth en Alasdair MacGregor. In 2011 werd ze beste introductie op de Chelsea flower show. Ze bloeit zo lang omdat het een kruising is tussen een voorjaarsbloeiende (A. rupicola) en een herfstanemoon.
'S nachts sluiten de bloemen zich half en gaan een beetje hangen. In de ochtend toont ze daarom haar paarse stroken. Als het warmer wordt toont ze haar zuiver witte hart.