Wat mij betreft de ideale combinatie van het beste van zwarte bes en kruisbes. De vruchtgrootte houdt precies het midden. Ze rijpen in juni / juli.
Snelgroeiende struiken zonder doorns die makkelijk tot een leuk mini-boompje te snoeien zijn. Vrijwel onvatbaar voor ziekten.
Commercieel worden ze niet geteeld omdat de bessen te verspreid hangen. Thuis is dat geen probleem.
Goed gesnoeid zien ze er al snel uit als stokoude druivenstokken.

De bessen die in juli rijpen doen de takken buigen en smaken pittig, lekkerder misschien dan zwarte bes. Deze staat ook in onze eetbare hagen.
Ze is fenomenaal van geur.
Eenmaal de bloesem geroken kun je niet meer zonder.
Het mooie fijn ingesneden blad heeft fantastische felle herfstkleuren.
Een gezonde makkelijke struik uit Nebraska.

Buffalobes.

Een oud standaardras dat herinnert aan hoe we met de tuinbouwschool op excursie bij een bessenteler zagen hoe hij met een stok de takken naar beneden sloeg om ze half gebroken, vruchtbaarder te maken. Makkelijk dus.
Als ze een beetje kwarren knip dan een oude tak diep terug. Is daar een bruine gang te zien knip dan nog dieper tot er geen gangetje meer is. Dat is een mot die zich naar beneden vreet. Vooral bij oude planten.

Het spiegelei papaver spektakel. De bloemen zijn net een omelet.

Zilver-grijs blad, zuiver witte gekreukte bloemen tot 15 cm in doorsnede met een oranje-geel hart.
Ze staan graag droog en kunnen dan fors genoeg worden om er zo trots op te zijn dat je de bloemen gaat tellen. Meestal blijven ze wat lager dan de 2 m die ze kunnen halen Eenmaal aan de gang komen er elk jaar een paar takken bij.

Sterk geurende hybride theeroos met roze rode bloemen met abrikoos oranje accenten.

Zeer gezond, ziekte resistent en lang bloeiend.

Hopelijk is het je kleur.

Dit is een van de weinige ramblers die herbloeien. Ze heeft een sterke zoete geur en is vrijwel doornloos.

De bloemen zitten in trossen en verkleuren van abrikoos oranje naar crème-wit.

Ze is gezond en snelgroeiend maar niet al te wild, dus geschikt voor bogen en pergola's.

Gevonden door Turbat en in 1916 geïntroduceerd.

Een kleine doorbloeiende, goed geurende rambler.

Een van de beste introducties (1993) van Louis Lens en favoriet niet alleen bij de erfgenamen van zijn geweldige rozen oeuvre.

Uiteraard staat deze ook al vele jaren prominent in onze tuin.

De van roze naar wit verkleurende variant van de zo geliefde liefdesslinger. De takken zijn wat soepeler en bijna ongestekeld.

De bloemen schijnen meer dan eens te zijn geteld; per tros 33 tot 90. Het aantal trossen tellen werd misschien toch wat te tijdrovend.

Alweer een prachtige introductie van onze vrienden van Lens rozen, uit 2008.

Dit schatje ruikt naar anjers.

Deze roos uit 1832 heeft een fabuleuze geur.

Ze bloeit zeer lang voor een damascenerroos en die geur blijft je nog lang bij.

'Isphahan', de tweede stad van Iran na Teheran, was de hoofdstad van het Perzische rijk, destijds een van de grootste en rijkste steden ter wereld gelegen aan de zijderoute. Een bakermat voor kunst en architectuur.

Deze zachtroze spurt van 'Zephirine Drouhin' is inmiddels een klassieker die iedereen zou moeten kennen.

Ze is doornloos net als 'Zepherine' maar iets minder vitaal en ongeveer even vatbaar voor rozenplagen.

Bijzonder sterk geurend en omdat ze doornloos is kun je je neus er veilig in steken.

Een van de oude Lens rozen (1984) met een lange verspreide bloei.

Zeer gevuld, zeer gezond en geschikt als snijbloem.

Mocht wat mij betreft nog iets meer geuren.

Donkere stengels en daar aan deze romig crème roze bloemen, dan heb je me.

Ze is goed gezond, herbloeiend, sterk geurend en verdraagt schaduw.

Het is een oude roos uit 1888.

Marie is nog steeds onweerstaanbaar.

Een sterke herbloeiende klimroos met van zacht geel naar wit verkleurende bloemen die een bijzonder aangename geur verspreiden, met name tegen de avond.

De bloemen zitten in grote trossen en zijn enkel tot half gevuld.

Een gezonde sterk vertakkende groeier.

Maangeel noem ik die kleur.

Eindelijk, een verbeterde 'Veilschenblau' daar waren we wel aan toe want dat liefje was eenmaal bloeiend en toch ook wat ziektegevoelig.

Deze dochter van 'Veilschenblau' klimt net zo bescheiden, geurt heel aardig en bloeit eindeloos door.

Deze diep donkerrode schoonheid, nog donkerder dan 'Zeelandia' werd recent onthuld.

Ze is zo donkerrood dat het bijna zwart mag heten, maar ook gezond, doorbloeiend en halfgevuld.

Een zwarte schoonheid.

Doorbloeiend, geurend; precies wat we verwachten van een super plant.

Wat is dat geweldig als die plant dan ook nog zo lekker hard groeit.

Bloemen halfgevuld, 4 cm. Rode botteltjes in de herfst.

Hopelijk heb je er plaats voor.

Deze goed herbloeiende oude klimroos heeft een heerlijke thee geur. Ze maakt geen hinderlijke lange scheuten en is zelfschonend (de bloemblaadjes vallen uit).
Het is een gezonde resistente roos die werd toegeschreven aan Roberts (1850) maar waarschijnlijk uit de 20ste eeuw stamt.
Of dat verhaal over de Comte de Sombreuil en de Franse revolutie van toepassing is is mij ook onduidelijk.

In ieder geval sterk aanbevolen.

Eindeloos bloeiende perkroos geschikt voor grote en ook hellende vlakken.

In het voorjaar even met de heggeschaar erover, een derde er van af.

Af en toe uitgebloeide trossen verwijderen stimuleert de bloei.

Licht geurend.

Een bodembedekkend sprookje met kleine kristalwitte naar appel geurende bloemen.

In het voorjaar zonder veel gedoe lekker diep terugknippen houdt ze goed gezond.

Ze groeien breed uit dus in de vasteplantenborder sterk spul ernaast planten anders raak je misschien het een en ander kwijt.

Een doorbloeier met warme, diep rode enkele bloemen. In 2011 geïntroduceerd door de Bierkreek en gedoopt door de Zeeuwse commissaris van de koningin Karla Peijs.

Zeer gezond, licht geurend en omdat ze maar 60 cm breed wordt ook geschikt voor toepassing tussen vaste planten.

Leuke oranje bottels in de herfst.

Ik kan het niet laten, mijn liefde voor deze freak is al heel oud. De grap is dat de bloem spookachtig aanwezig is, je moet twee keer kijken om te beseffen dat ze vol in bloei staat.
Ze zou, zo vertelt de oudste bron uit 1743, voorbehouden zijn geweest aan de Chinese keizers in hun verboden stad. Er zijn natuurlijk ook heel andere verhalen in omloop.
Geurt niet, maar bloeit lang met uiteindelijk een vleugje purper-rood in haar bloemen.

'Arp' is een rijk bloeiende Amerikaanse selectie met opvallend grote lichtblauwe bloemen en grijzig blad. Ze heeft de onbewezen reputatie zeer winterhard (-22) te zijn. Vrij traag en zeer open groeiend. Dus niet geschikt voor grootschalige productie maar juist prima voor de kruidentuinsal flava. 'Arp' werd geselecteerd als afstammeling van een plant die in Arp, Texas in 1972 werd gevonden door Mrs. Madelene Hill.

Wij noemen dit dennenrozemarijn vanwege de heerlijk frisse dennengeur en het smalle naaldvormig blad dat zelfs plakt van de hars.
In tegenstelling tot dennen geen groot liefhebber van nattigheid.
'Benenden Blue' heeft als synoniem 'Collingwood Ingram' naar de vinder, die ook wel 'Cherry' werd genoemd vanwege zijn passie voor kersenrassen.
Het verhaal over de aanrijding op Corsica past hier helaas niet. Vraag er naar als je ons bezoekt.

Een heerlijke diep blauwe kleur heeft deze plat groeiende vorm met licht gebogen takken.

De kruipende vormen, zoals daze bloeien veel rijker en ook vaak al voor de winter.

Daar staat tegenover dat ze misschien iets vorstgevoeliger lijken te zijn.

Ideaal voor een hoge pot waarin ze elegant over kunnen hangen.

Een van mijn favoriete kruipende rozemarijnen omdat we er lang geleden zo'n heerlijke pot vol van hadden.

Zo'n pot overwinter je het beste in de koude kas.

De geurige takken worden zo'n 30 tot 40 cm lang en staan breed uit tot ze gaan hangen.

Het dauw van de zee dat als blauwe regen over de rand van je pot stroomt.