Een leuke nieuwe gevlamde vorm met wat mij betreft exact de juiste hoogte voor de borders waar ik ze in wil.

Zeer makkelijk en betrouwbaar en uitermate vrolijk.

Een spetterende schijnverschijning.

Deze aangename klassieker, bloeit net als alle Helenium plotseling en heftig in een vrolijke warme kleur en is betrouwbaar onder alle weersomstandigheden. Een selectie van Mien Ruys omstreeks 1930.

Als deze hartverwarmende bloemenzee niet een van je jeugd herinneringen is, zorg er dan voor dat ze het wordt in je tweede jeugd.

Bijzonder aansprekend met talrijke relatief kleine diep donker rode bloemen met een kastanjebruin hart.

Een nieuwe relatief lage cultivar die explosief, soms wat snel verbloeit.

Makkelijk, onverwoestbaar zelfs.

Een prairieparel.

En eindelijk ook dwergjes onder de zonnekruiden.

Dit is echt een kleintje. Je gelooft je ogen niet.

Nog steeds niets voor potten omdat ze daarvoor te laat bloeien. Maar zoveel te meer voor de border waar ze nu pas in het najaar echt op de voorgrond mag staan.

Net zo makkelijk.

Deze in 2012 geïntroduceerde, Nederlandse vinding van Arie Blom behoort tot de nieuwe generatie dwerg-Helenium.

De bloem-blaadjes hebben een rafel randje en zijn een beetje opgekruld.

De kleur deed Arie denken aan de middagzon, vandaar de naam.

Dit is wellicht de meest grijsbladige en de witste die we hebben. En de ook de meest geliefde waar we nooit genoeg van hebben.

Knip ze voor of na de bloei. Vroeg snoeien doet ze later bloeien maar tegelijk de plant goed.

Zilver en wit; altijd heerlijk samen.

Ik ben verliefd, je komt haar dus ook regelmatig tegen in onze tuin.

Deze hebben we in 'het wild' gevonden in Zuid Spanje op 1000 meter hoogte.

Daar kan het stevig vriezen maar ook heel heet worden. Ze hebben zonder probleem al aardig wat narigheid doorstaan in onze tuin.
Een aanwinst dus. Deze mini-Cistus heeft grijs-groen blad en aangename gele bloemetjes.

Ze komt in het wild voor in het hele mediterrane gebied van Portugal tot Syrië.

Heel soms bloeit deze met kleine gele bloemen op het randje van de winter na een warme zomer. Laat je door foto's van de bloemen dus niet misleiden.

Het gaat hier vooral om het fijne smalle blad dat structuur brengt in de border.
Professioneel tuinieren heet dat als je dit soort trucs toepast, zeer effectvol.

Een zonnebloem zonder bloemen.

De smalle grijze blaadjes verspreiden een warme kerrie-achtige geur in de weide omtrek.
Echte kerrie is een kruidenmengsel dat hier niets mee te maken heeft, puur toeval dus die geur. Maar je kunt kerrie plant wel als vervanging inzetten. (Pas aan het eind toevoegen.)
Het zeer zilveren blad maakt mooie bolletjes als je een beetje helpt met snoeien.

Geurig bolletje zilver zomer en winter.

Een selectie van het Wilgenbroek met aanvankelijk witte en later crème roze bloemen.
Deze kan al vanaf december bloeien en je mag ze eventueel de eerste winter binnen houden waar je maandenlang plezier hebt van de bloemen. Plant ze vervolgens op een warm zonnig plekje in je tuin.
Uitgebloeide bloemen kleuren chocolade bruin en blijven zo nog lang mooi.

Bijzonder rijk en lang bloeiend.

Dit sterretje, of spinnetje (spider) zoals je dat bij Hemerocallis en Echinacea zou noemen heeft bloemen met smalle bloemblaadjes als een sterretje. Het donkergroene blad is ook smal en stervormig.

De bloemstengels buigen wat door en zorgen zo voor een elegante uitstraling.

Makkelijk en rijk bloeiend.

Een van de vroegste bloeiers, de bloemen verschijnen al in december waarmee deze nog vrij nieuwe kruising ook de naam kerstroos waar maakt.

Je mag ze als dat perse moet de eerste winter een poosje binnen laten bloeien. Zet ze daarna in de tuin op een warm zonnig en kalkrijk plekje.

Grote witte, naar roze en later groen verkleurende bloemen.

Dit is net als 'Candy Love' een selectie van Het Wilgenbroek. Beide bloeien lang en rijk met grote crème witte bloemen.
'Candy Love' heeft een roze waas over de bloemen.

Het grote leerachtige blad blijft zomer en winter.
Mag de eerste winter ook binnen bloeien, daarna naar buiten op een zonnige warme standplaats.

'American Revolution' is zo donkerbruin dat het op een afstand zwart lijkt.

Daglelies zijn over het algemeen zeer makkelijke planten. Leuk om te weten is dat de bloemen en de knoppen eetbaar zijn behalve die van de dubbelbloemige vormen.

Mooi kleurmonument.

Bijna echt wit, wat uitzonderlijk is voor daglelies aangezien ze zelf het liefst geel lijken te zijn.

De keel zorgt met haar groene waas voor diepte.

Daglelies zijn onverwoestbare planten die op den duur stevige voor onkruid ondoordringbare pollen vormen.

Het eeuwige leven.

Een imposante nieuwe purperklok.

Het grote ronde blad is opvallend roze in het voorjaar en verkleurt in de zomer naar purper.

De aangegeven hoogte is, zoals altijd de bloemhoogte, het blad komt tot 30 cm.

Showstopper.

We dachten al vaker dat we de aller aller donkerste hadden gevonden.
Maar toen we deze zagen waren we toch weer echt onder de indruk.
Gevonden door Dirk Scheys en geïntroduceerd in 2010.

Het blad heeft een antraciet matte glans.

Of hoe noem je dat? Je moet hem zien.

Even makkelijk als de rest.

En weer een nieuwe donkerste van allemaal.

Het blad is glanzend diep donker, bijna zwart van boven en purper van onder, met een golvende rand.

De fijne kleine witte bloemetjes zijn geliefd bij insecten.

Uitstekend winterhard, hoewel oorspronkelijk uit Mezico.

Alweer een nogal nieuwe, maar nu met de vreemdste bladkleur ooit gezien.

Wel heel leuk dit. Daar kan je vast van alles mee in frisse combinaties.

De bloemen zijn onbeduidend, in tegenstelling tot het opvallende blad.

Veelkleurig purperklokje. Het blad kan tegelkijk roze, geel, oranje en rood zijn. In de loop van het seizoen kan de plant er door de veranderende temperaturen heel verschillend uitzien.

Sterke, bijna bladhoudende planten met slechts een natuurlijke vijand; de taxuskever.

Zoet spul.

Het blad van deze is donker, bijna bruin in de winter en wordt in herfst en voorjaar helderder van kleur. In de zomer dat kenmerkende abrikoos oranje.

Brandend blad.

Om te zorgen dat Duindoorn goed vrucht draagt plant je voor elke 9 vrouwelijke planten een mannelijke.

Dit is de meest gebruikte stuifmeeldonor voor dat doel.

Wel onopvallende mannelijke bloemetjes en heerlijk smal glanzend zilver blad, maar geen bessen dus.

Hop sterft elke winter volledig af. In het voorjaar loopt ze weer uit. Ze kan dan 12 cm per dag groeien. Als houvast gebruikt ze de dorre stengels, knip die dus niet allemaal weg. Maximale hoogte is 10 meter, maar dat haalt ze alleen met steun. Aan een rek of in een boom van 3 meter wordt ze niet hoger dan dat.
Hop is tweehuizig, alleen vrouwelijke planten maken bellen. Bierrassen zijn daarom altijd gestekte vrouwelijke plantten.

Honingbijen en andere insekten laven zich onveranderd graag aan deze rijkbloeiende sierlijke plant. Hyssop heeft een typische zuiverende geur. De bloemen zijn paarsblauw als bij lavendel.
Het is een rijkbloeiende sierlijke historische plant.

Medicinaal werkt hyssop tegen hoofdpijn. als je geen hoofdpijn hebt wordt ze er juist door opgewekt. Gebruik Hyssop met mate.

De zeldzame roze vorm van een van mijn favoriete kruiden.

Hysop bloeit rijk, iets later dan lavendel.

Bijen en vlinders hebben ook veel baat bij deze heerlijke bloemen.

In de keuken gebruik je het niet snel en ook de toepassing bij hoofdpijn vergt wat meer uitleg dan waar hier plaats voor is.