De bloemen van deze spectaculaire recente introductie van Chicago Botanic Garden zijn bijzonder violet-bruin met een geel keeltje. Het blad is wat grijs-blauw.
De bloemen staan in lange aren duidelijk zichtbaar boven het blad.
Baptisia is voor de prairiebegrippen een van de eerste bloeiers.
Dit is de kruising van B. australis x B. sphaerocarpa van die laatste komt dat toefje geel.
Eenmaal standgevat zeer langlevend en sterk.
Het vroegst uitlopende siergras dat aanvankelijk amper opvalt, maar vanaf de bloei begin juli voortdurend spannender en aantrekkelijker wordt tot diep in de winter.
Steeds strakker staan ze rechtovereind vanaf de wat lossere bloei.
Combineren met Verbena bonariensis en Selinum wallichianum voor maandenlang plezier.
In het voorjaar terug knippen is niet echt nodig.
Een gemakkelijke zuil voor je prairie.
Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar nog levendiger roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best. Het vormt een pol van ongeveer 50 × 40 cm. Ooit werd mij verteld dat het niet winterhard zou zijn, maar wij weten, sinds het meer dan tien jaar in onze feestborder staat, dat dit een van de betrouwbaarste grassen is die we kennen.
Het doorstaat met kleurig fris blad al die jaren glansrijk de winter en bedekt daarmee de bodem uitstekend..
Lijkt op Carex comans 'Bronze Form' maar dan iets groter en met breder blad. Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar levendig roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best.
Deze, zo werd mij ooit vtterteld zou niet winterhard zijn, maar wij weten uit ervaring dat dit een van de betrouwbaarste bladhoudende grassen is dat hier al vele jaren met kleurig fris blad glansrijk de winter doorstaat.
Een doodgewone heester die wij een beetje waren vergeten in ons sortiment op te nemen.
Want het is een heerlijke late zeer bijvriendelijke bladverliezende bloeiende struik.
Snoei ze in het voorjaar voor een rijke bloei.
In het najaar; mediterraan spektakel uit Oost
Azië.
Deze 'mediterrane' plant komt oorspronkelijk uit Oost Azië. (Mongolie, China, Korea, Japan). Ze is recent verhuist van de familie Verbenaceae naar Lamiaceae.
Deze van Liss Forest Nursery heeft aangenaam zilver grijs blad zodat ze als laatbloeier het hele jaar aantrekkelijk is. In 2008 op Plantarium onderscheiden met een zilveren medaille.
Je mag ze in het voorjaar diep terugknippen.
Dit grappige heerlijke sprieten bloemetje met het grote licht behaarde blad staat graag zonnig op doorlatende grond.
Ze vormt uiteindelijk sterke dichte tapijten die je kunt delen.
Chiton, de Centaur uit de Griekse mythologie gebruikte een soort uit dit geslacht om zijn voet te helen, vandaar de naam.
Zo'n feestelijke ouderwetse plant waar heel veel mee kan. Ik zag ze voor het eerst lang geleden groeiend op een muur in Zuid Frankrijk. Je kunt ze laten verwilderen in een berm maar ook in een prairie of gewone border doet ze goed mee.
Het blad is rauw en gekookt eetbaar, de wortel kan in soep.
Herontdekt zeg maar.
Zichtbaar verwant aan Scabiosa, deze hoge strak omhoog groeiende en stevige plant met bloemen in een romig zachtgele kleur. Het wordt het een statige plant die zich royaal uitzaait. Onze regionale radio-tuin-vraagbaak, Loek Peters, had vanwege zijn flamboyante alpinopet de bijnaam: 'grote plathoofd'. Het is ook een plant die hem vanwege het natuurlijk karakter zal bevallen.
Ze staat massaal in onze tuin.
Een elfjes bloem die heerlijk door je witte border rankt met tere takjes.
De aren passen overal bij en zijn bijzonder lieflijk.
Als je tijd hebt om uitgebloeide aren weg te knippen worden er nieuwe bloeiende zijtakken gevormd.
Lieve vrienden van ons claimen, lang geleden, de eerste plant ons land binnen te hebben gesmokkeld, waarvoor dank.
Spontaan ontstaan als mutatie van 'Moonbeam' en duidelijk beter. Zeer groeikrachtig en lang en rijk bloeiend met grote intens maar toch zacht gele bloemen.
Na de eerste bloeigolf half terugknippen verlengt de bloei tot ver in de herfst.
Een van de meest betrouwbare meisjesogen.
Een bergje bloemen, die heerlijke bolronde pollen.
Zeven centimeter grote zacht gele bloemen van de zomer tot de eerste vorst.
Een sterke, standvastige nieuwe uit het 'Big Bang' veredelingsproject van Darrel Probst.
Bijna waren we helemaal gestopt met Coreopsis tot Darrel zijn werk deed.
Ze geneest geelvrees.
Want hoe geler ze zijn, deste standvastiger.
Nog een dwergje waar Darryl Probst jaren lang aan heeft gewerkt. Het is een kruising van 8 soorten die uitstekend winterhard en droogteresistent is. (Meestal gaan die twee vanzelf samen.)
De kleur is zeer indrukwekkend, de bloemen zijn groot en de stelen zijn kort.
Een uitstekende en zeer opvallende verbetering in deze soort waarvan we tot nu toe te vaak vooral de rode dan toch maar als eenjarigen moesten beschouwen.
Nog eentje van Probst, dus echt vast, maar nu toch met een vleugje roze, of nog beter; een scheutje wijn
De bloemen zijn onvruchtbaar wat bijdraagt aan lange bloei. (Ze blijft proberen voor nageslacht te zorgen.)
Een wolk van wijnrode bloemen.
Meisjesogen bloeien zo rijk dat ze er soms onder bezwijken. Een nieuwe standvastigere generatie is in opkomst. Deze zou daar bij moeten horen. Maar ze is nog heel nieuw en moet dat wel nog bewijzen.
Ook vorst speelt een rol, deze zou tot -12 aankunnen.
Alvast wel heel leuk die van wit naar purper verkleurende eeuwigdurende bloemenzee.
Ook als potplant inzetbaar dus.
Een compacte, rijk bloeiende vorm die goed overeind blijft.
Maar het voornaamst vind ik, dat zuivere fel rood.
Da's nog eens wat anders dan Crocosmia 'Lucifer' met die draak in plaats van een houtje.
(Hoewel 'Lucifer' toch ook nog steeds een hele goeie is, maar dan veel hoger en minder strak overeind.)
Deze ouderwetse planten zijn zwaar ondergewaardeerd omdat tuiniers nu eenmaal bij voorkeur in het voorjaar kwekerijen en tuincentra bezoeken. Laat bloeiende planten worden daarom veel te zelden aangeplant.
Het zijn betrouwbare, makkelijke planten die extreem laat nog bloeien.
Hoewel het in oktober rustig wordt op de kwekerij beginnen deze schatjes dan pas aan hun hoogtepunt. (Komen jullie soms alleen voor de bloemetjes?)
Ze bloeien uitbundig en zijn uitstekend winterhard. behalve voor wat kleur in je late border kunnen ze ook prima in de vaas.
Roze met een zachte zilveren zweem, helaas niet goed zichtbaar op de foto.
Een beetje ouderwets meer wel lekker.
Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.
'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.
Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.
Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.
Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.
Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.
Inheems, sterk en makkelijk.
'Goldtau' bloeit later dan 'Goldschleier' en behoudt de pluimen beter na de bloei.
Misschien in eerste instantie iets minder rijk en spectaculair bloeiend, maar veel langer van nut omdat de pluimen zelfs bijna de hele winter blijven zitten.
Ruwe smele is waardplant van de microvlinder witkopgrasmineermot (Elachista albifrontella), mocht je dat willen weten.
Heerlijke dauwdragende gouden wolken.
Aansprekende zuiver witte bloemen met lange meeldraden die aan kattesnor doen denken. Vormt dichte pollen. De familie van de Rutaceae heeft Wijnruit als hoofdgeslacht waar ook Citrus bij hoort.
Wat ze aan etherische oliën produceren is niet alleen te ruiken maar bij deze ook te zien. De gassen die de vuurwerkplant maakt kunnen op een warme windstille avond aangestoken worden en dan enkele seconden knetterend branden.
Met grote trots kondigen wij eindelijk weer eens aan: deze vegetatief vermeerderde vaste en doorbloeiende Digitalis.
Deze kruising van Digitalis lutea x mertonensis is aardig standvastig. De planten vertakken sterk en blijven de hele zomer bloeistengels maken met smalle abrikoos-roze klokken die overal bij passen en terloops van de combinatie een sprookje maken.
Een doorbloeiende vaste voor een droge plek in de volle zon.
Glanzend donkergroen blad, ook in de winter.
De plant is een bewuste kruising van D. lanata x D. grandiflora 'John Innes Tetra' met D. laevigata uitgevoerd in 1995 door Heather Wilson, in Stroud, Gloucestershire. Na jarenlange proeven werd ze in 2005 voor het eerst aangeboden in Engeland.
Een spannende plant met een bijzonder warme kleur.
Digitalis ferruginea 'Gigantea' is zelden echt meerjarig; reken hooguit op een jaar of drie. Dat geldt alleen onder zeer ideale omstandigheden. Maar men moet ze minstens een keer gehad hebben want ze zijn bijzonder spectaculair. Ze doen iets met je tuin, die sprookjesachtige toortsen. Het donkergroen rozet is al mooi en daaruit wordt een hoofdaar met vertakkingen afgevuurd die zich maar heel langzaam aan de zwaartekracht onttrekt. Niet voor consumptie, Digitalis is giftig.
Uitzaaien doen ze zelden vanzelf , maar van een plant oogst je miljoenen zaden.