Naaldkool (cavolo spigariello) is een geliefde groente in Campania. Je eet niet alleen de knoppen, maar vooral ook het blad. Ze wordt gegeten in soep met Cannellini bonen, bij pasta gerechten en zelfs op pizza in plaats van ruccola, of rauw als salade.
Ze is net als palmkool winterhard zodat je er de hele winter van kunt dooreten.
Minestra Nera is de Italiaanse volksnaam.
Waarom eten we niet meer spitskool? Zo doodgewoon, maar met misschien wel de meest verfijnde smaak van alle kolen.
En ze laten zich ook nog heel makkelijk telen.
Plantafstand: 50 x 50 cm
Dit oude Duitse ras maakt enorme kolen
Sommigen werden in onze moestuin wel 4 kg.
Heerlijk mild van smaak en ook goed geschikt voor het maken van zuurkool.
Planten in het voorjaar geeft oogst tot november.
Plantafstand: 40 x 40 cm
Een mooie vaste rode kool voor de late teelt.
Als F1 hybride geeft dit ras een mooi uniforme opbrengst.
De kolen kunnen tot november worden geoogst en zijn dan nog maanden bewaarbaar.
Plantafstand: 50 x 75 cm.
In de recente roerbak rage van New York heeft deze oudhollandse groente de hoofdrol.
Dit oude ras is nog steeds misschien wel het meest betrouwbaar winterharde.
je kunt ze nu nog zaaien en we hebben er ook zaad van.
Misschien komt het woord groente hier zelfs wel vandaan.
De rauwe chips van boerenkool vond ik minder geslaagd.
Dit professionele ras verdraagt warmte goed en kan daarom ook in de zomer worden geteelt voor oogst in juni / juli. Door de warmte vormen bloemenkolen soms geen vaste krop. Ze rijpt in 68 dagen, dus snel en vormt uniforme iets platte kolen die redelijk zelfdekkend zijn. (Als de krop begint te rijpen dek je deze af door een blad naar binnen te buigentot de nerf breekt.)
plantafstand: 75 x 55 cm
Daar is ie dan eindelijk, die waanzinnig veelkleurige hippie van een plant.
Het is een kruising van de gele Buddleja weyeriana 'Honey Comb' met een gewone Buddleja davidii.
Vlinders zijn hier minstens zo dol op als ik.
Helaas nog schaars.
Deze fantastische zeer vitale en groeikrachtige cultivar, vermoedelijk een spontane kruising van Buddleja davidii en Buddleja fallowiana, werd in 1940 gevonden bij kasteel Lochinch in Schotland.
Kenmerkend zijn het zilver-grijze blad en de geurende violet-blauwe bloemen met een oranje oogje.
Diep snoeien in het voorjaar.
Mijn favoriete vlinderstruik. Vanuit mijn kantoorraam houd ik er een oogje op.
Deze recente introductie van Walters Gardens, combineert de statige struikvorm van Buddleia davidii met de elegant doorbuigende pluimen van Buddleia lindleyana.
Heerlijk romig roze, geliefd bij bijen en vlinders.
Forse prijswinnende vlinderstruik met zeer dikke, lange, vertakkende bloempluimen.
Ze bloeit zeer lang omdat ze geen zaad vormt en zaait zich dus ook niet hinderlijk uit.
Buddleja davidii is een makkelijke struik met grijs blad, voor elke standplaats. Snoei ze in het voorjaar van jongs af aan diep terug om ze vol te houden.
Verwen je vlinders.
Deze dwerg-Buddleja groeit breed uit en maakt lange pluimen.
Ze maakt zijscheuten en bloeit daardoor lang.
Knip haar net als de andere vlinderstruiken in het voorjaar diep terug zodat ze mooi vol blijft.
Uit de Humdinger serie van Walters Gardens.
Nog een dwerg vorm uit de Humdinger serie van Walters Gardens. 'Humdinger' betekent zoveel als spectaculair opwindend. De kleur van de tot 20 cm lange pluimen draagt hier stevig aan bij.
'Magenta Munchkin' bloeit vroeg en lang.
Diep terugsnoeien in het voorjaar.
Dit is volgens de Royal Horticultural Society de beste roze, vandaar de 'Award of Garden Merrit' die in 2010 nog werd bevestigd.
De beste roze onder de klassieke roze vlinderstruiken dus.
Een flinke struik die elk voorjaar diep moet worden teruggesnoeid.
Plenty, pretty, pink.
Een van de meest succesvolle vlinderstruiken ooit en nog steeds een van de beste roze.
Gevonden in de VS en in 1942 geintroduceerd door Karle A. Lucal.
Door de RHS bekroond met een AGM in 1950 en 1984 en nogmaals bevestigd in 2010.
Zeer groeikrachtig, aren tot 40 cm lang.
Sinds 1945 een van de beste witte vlinderstruiken.
door de RHS onderscheiden met een Award of Garden Merit in 1993 die werd herbevestigd na nieuwe trials in 2010.
De aren zijn 30 tot 35 cm lang.
Weldadig wit.
Deze recente introductie heeft extreem lange doorbuigende bloem-aren. Ze worden tot 50 cm lang. Door de hangende bloemen lijkt ze inderdaad op blauwe regen.
Uitgebloeide pluimen wegknippen bevordert herbloei.
Ze kan ook in pot worden gehouden.
Net als de rest in het voorjaar stevig terugsnoeien.
Een introductie van Nottcuts in een aangenaam intensieve kleur.
De plant is vrij compact.
Heerlijk voor vlinders en andere insecten.
Ook deze knip je in het voorjaar diep terug.
Doorbloeiende sterk geurende kruising van Buddleja davidii x globosa.
De doorbuigende bloemtakken trekken veel insecten, vooral vlinders aan.
Gevonden bij veldproeven door de universiteit van Georgia.
Snoeien in het vroege voorjaar.
Buddleja x weyeriana is een lang en rijk bloeiende kruising tussen Buddleja davidii x globosa. De bloemen zitten meer in een bol dan in een aar.
Behalve die leuke bloemtrossen zie je ook vaak dat de kleuren van beide ouderplanten zich (half) mengen. In dit geval is dat een vleugje violet.
'Lady the Ramsey' een wat oudere cultivar van onbekende herkomst.
Buddleja x weyeriana is pionierswerk verricht tijdens de eerste wereldoorlog door Major van de Weyer in zijn Corfe Castle in Dorset. Hij was de eerste die gericht de kruising Buddleja davidii x globosa maakte.
'Moonlight' is een van zijn twee eerste geslaagde kruisingen en nog steeds een van de beste.
Ze vormt een open struik die elk voorjaar diep moet worden terug gesnoeid om netjes te blijven.
De kruising van Buddleja davidii x globosa werd voor het eerst gemaakt tijdens de eerste wereldoorlog door majoor William van de Weyer. De bolle bloemen geuren zoet en ze bloeit net als de meeste op eenjarig hout. Snoei ze niet te diep, tot zo'n 60 cm in het voorjaar of direct na de bloei. Onder andere koolwitje, citroenvlinder, kleine en grote vos, atalantavlinder zijn er dol op.
Een zonnetje in je tuin.
Het vroegst uitlopende siergras dat aanvankelijk amper opvalt, maar vanaf de bloei begin juli voortdurend spannender en aantrekkelijker wordt tot diep in de winter.
Steeds strakker staan ze rechtovereind vanaf de wat lossere bloei.
Combineren met Verbena bonariensis en Selinum wallichianum voor maandenlang plezier.
In het voorjaar terug knippen is niet echt nodig.
Een gemakkelijke zuil voor je prairie.
Wij trekken de bloemblaadjes uit de bloembodem en strooien deze over de sla. Zo is Calendula een uitstekend aperitief, het helpt de spijsvertering op gang.
Er wordt ook helende zalf van gemaakt.
Dit is een sierlijke citroen gele gevulde vorm.
Evengoed eetbaar en heilzaam.
De plant kan in een warm klimaat jaarrond bloeien. Daaraan ontleent Calendula haar naam.
Het is onze meest gebruikte eetbare bloem.
Wij trekken de bloem blaadjes uit de bloembodem en strooien ze over salades. Ze maakt salades feestelijk en helpt bovendien de spijsverterig op gang.
Nieuw en bijzonder vanwege de diepblauwe kleur met een zilveren glans en dat dan bovendien dubbel.
Mochten ze wat roestig worden na de bloei; knip ze dan tot de grond terug en je hebt nergens last van.
Zeer geschikt als snijbloem ook.
Dit inheems klokje groeit van nature graag op kalkhoudende zandige leem langs de rivieren en in Zuid Limburg.
Het blad kan rauw worden gegeten in salades, de wortel, die een beetje op radijs lijkt, kan vanaf oktober de hele winter worden geoogst.
Als bron van voedsel heeft de perzikkruiduil (Melanchra persicariae) de oudste rechten.
Een oud ras uit Bulgarije / Hongarije, ook wel bekend als 'Shipkas'.
De planten blijven klein en kunnen dus goed in pot worden gekweekt. De glimmende fel oranje pepers zijn zo'n 10 cm lang. Ze zijn niet extreem scherp maar wel aangenaam aromatisch en zoet.
Vroeg rijpend.
Uit Mexico of de VS, dat is niet helemaal duidelijk en best behoorlijk scherp voor een gele.
Vruchten ongeveer 15 cm lang.
Een sierlijk en rijk dragend pepertje met ongeveer 4 cm grote bolronde vruchten.
Ze zien er heerlijk uit als ze rijp zijn met hun chocolade bruine rood.
Ze zijn best heel behoorlijk scherp en hebben ook aardig wat vlees.
Met een volle, een beetje rokerige smaak.
Een lekker dikvlezige professionele blokpaprika.
De vruchten beginnen groen en worden ongeveer 250 gram, 9 cm hoog.
van zaaien tot de eerswte oogst duurt ongeveer 115 dagen.
Paprika's zijn niet moeilijk, maar ze staan wel graag warm, dus liefst in een kas.
Traditioneel geel geblokt (dus vrij vierkant) ras.
Ze geeft een goede oogst van zoete, zacht smakende vruchten. De wand is niet erg dik, vruchten midden groot.
Ze rijpen uiteindelijk zeer zoet in een oranje-gele kleur.
Hongaarse (Hungarian Wax) of zgn. Banana paprika in een professioneel jasje: daardoor vroeger, beter geschikt dus voor de buitenteelt en met een hogere opbrengst. De vrucht is lang (14 cm) vrij smal en iets gebogen, lichtgeel tot crèmewit van kleur, uiteindelijk rijpend naar rood (maar meestal geel geoogst). De smaak is fris, kruidig met een hoog zoetgehalte.
Hongarije is paprikaland.
Deze Amerikaanse blokpaprika kan buiten op een beschutte plek, of in de kas.
Het is een gezond ras dat ook buiten nog een redelijk opbrengst geeft.
De dikvlezige vruchten zijn groot (10 x 18 cm) en kunnen tot 350 gram per stuk worden.
De smaak is aangenaam zoet en sappig.
Giuseppe en Angella Nardiello immigreerden in 1887 met hun dochtertje Anna vanuit het Zuid Italiaanse Ruoti naar Naugatuck, Connecticut en brachten deze kostbaarheid mee.
Deze 25 cm lange bakpaprika is zeer rijk van smaak, vruchtbaar en ook uitstekend geschikt om te drogen.
Iedereen weet hoe compromisloos Italianen zijn als het om kwaliteit gaat en gelijk hebben ze.
Een fantastisch oud Italiaans landras met reusachtige vruchten.
De purperen punt is voor mij een indicatie voor rijk aroma en dat maakt ze ook waar.
Groen zijn ze eetbaar maar wel een beetje bitter.
De vruchten zijn tot 25 cm lang.
Een zacht pepertje met een tikkeltje heet… Dit ras wordt in Spanje en Portugal gebruikt in de befaamde tapaz. Meestal groen gegeten kleurt dit 5cm lange, taps toelopende pepertje aan het eind iets rood. Door zijn wijdere vorm bij het steeltje hebben de vruchtjes de ideale vorm voor de eenhaps-tapaz. Gevuld met roomkaas zie je ze steeds meer opduiken naast de rode peppadews.
Bak ze groen in olijf olie met zout en snoep er van als van popcorn.
Middengrote langwerpige vruchten, zoet van smaak.
Geschikt voor salades, grillen en bakken.
En dan die kleur.
Een kleine hartvormige peper.
Veel scherper dan je in sommige beschrijvingen tegenkomt, dus pas even op voor je er in hapt.
Echte peperfans vullen ze en eten ze in twee happen op. Ze zijn zoet en best heel pittig dus wat ons betreft zijn ze daarvoor wat te scherp. Wel goed bevleesd ook.
Ze worden buiten goed rijp, liefst op een warme plek. In de kas doen ze het nog beter. Een meter tussen de rijen, 50 cm in de rij.
Zeer bijzonder, deze kousenband onder de pepers met een rijke milde smaak. Ze zijn met 50.000-100.000 Scoville dus niet heel scherp.
De kronkelende vruchten kunnen wel 40 cm lang worden. Ze hangen bij mij in bosjes aan de schouw. Voor een niet te scherp gerecht knip ik daar twee van af.
Een chinees ras uit Guizhou.
Prachtig toch.
Deze paprika met het uiterlijk van een vleestomaat is heerlijk kruidig, zoet van smaak en knapperig. Ze is zeer geschikt om rauw te eten in salades.
De vruchten zijn tot 10 cm groot en dikvlezig. Ze draagt rijk, dus aanbinden of ondersteunen is aan te bevelen.
De gele liefdesappel.
Een bijzonder dikvlezige, bolronde en glanzende minipaprika
Lukt altijd en maakt makkelijk veel vruchtjes. De vruchten zijn lekker zoet en knapperig, het schilletje is wat taai.
De planten blijven vrij klein, dus ze zijn in pot te houden. Zeer geschikt ook om te vullen.
Omstreeks het midden van de 19e eeuw ontstond deze soort uit de matig hete pimento peper.
Gotta love it.
Een lekker zoete langwerpige paprika. Je snijdt er van de heerlijke dunne rondjes van voor je salade.
Ze worden tot wel 25 cm lang, zijn groenrijp te eten maar rood natuurlijk veel zoeter.
Stierenhoorn paprika, eat your heart out Torero.
Deze kruising van Capsicum annuum x baccatum is bijzonder aromatisch en mild van scherpte. (20.000-50.000 Scoville)
Zeer geschikt om chili vlokken of poeder van te maken.
Ze geeft een rijke opbrengst.
De 3,5 tot 5 cm grote vruchtjes van deze prachtig diep donkerbladige peper rijpen relatief vroeg.
Ze verkleuren van heel donker paars naar donkerrood en zijn zeer aromatisch, zoet en mild scherp.
De plant blijft relatief compact zodat ze ook prima in pot kan worden gehouden.
Pepers geven de beste opbrengst in een koude kas, maar kunnen ook in de volle grond. Als je ze binnen vorstvrij overwintert kun je ze overhouden.
Met 100.000 tot 150.000 Scoville is dit geen super hete peper. Ik vind dat wel prettig hoewel de scherpste meestal ook het fruitigst zijn. Deze heeft een uitstekende smaak, een leuke oranje kleur en geeft een goede opbrengst. Het is een van de vele soorten die we graag toevoegen aan onze huisgemaakte piri-piri saus.
Het ras is gevonden door peperfreak Chris Fowler uit Wales.
Deze Noord Indiase peper is niet geschikt voor beginners. Het is met 900.000 tot 1.200.000 Scoville een van de heetste pepers ter wereld. Dat wil zeggen; zo'n 200 keer scherper dan Tabasco.
Verwerk ze met handschoenen en vermijd oogcontact.
Voor de ervaren liefhebber dus.
Leuke kleine milde pepertjes uit Braszilië. (Biquinho betekent snaveltje.)
Met 500 tot 1000 Scoville zeer mild dus goed eetbaar en geschikt om in te maken in olie of azijn.
De plant blijft laag maar kan breed uitgroeien. Een plant kan honderden vruchten maken die van groen naar rood rijpen.
Een compacte plant die daarom ook prima in pot kan. Dan kun je ze zelfs op de vensterbank overwinteren.
De glimmende ivoorwitte 3 cm lange vruchtjes zijn met 100.000 - 150.000 Scoville verrassend scherp.
'Coyote Zan White' is zeer productief.
Pas op deze bijt!
Deze is best hot, met 250.000-425.000 Scoville.
Ik ben dol op die bruine chocolade pepers en beeld me in dat ze ook wat naar chocolade smaken. Door de scherpte is dat moeilijk vast te stellen, maar ze voegen zeker een duidelijk fruitig, licht rokerig smaakje toe aan onze pepersauzen.
Ik voeg ze tijdens koken toe in volgorde van scherpte te beginnen met ui en paprika.
From Jamaica man, yes I.
Deze Habanero- of Ajoemapeper
was van 1994 tot 2006 kampioen allerscherpste peper ter wereld. Het ras werd op formaat, gewicht en scherpte ontwikkeld door Frank Garcia van GNS Spices, in Walnut, Californië.
Sinds 2011 mag het vrij worden vermeerderd.