Deze zeer fijnbladige compacte basilicum heeft een sterk geconcentreerde geur en smaak. Ze groeit in een perfect bolletje.
Op 13 juni tijdens Festas de Lisboa zie je overal dit dit type basilicum uitgestald, ze heten daar Manjerico. Lang geleden kocht ik er een en gaf ik het aan een zwerver. Die was natuurlijk in de zwevende hemel met mijn liefdesverklaring.
Al die geur en smaak samengeperst in een zo'n klein plantje. Zet een potje op je tuintafel met een schaar ernaast, voor over je tomaten.

De citroengeur is aangenaam maar subtiel aanwezig bij deze redelijk stevige echte basilicum met een twist.

De geur lijkt op die van Citrus bergamia (van de Earl Grey thee) of bergamot.

Het blad is een beetje mat grijsgroen.

Een ouwe trouwe al, een klassieker.

Een van de beste voor de Thaise keuken.

Thaise basilicum heeft een heel andere geur en ook andere toepassingen dan de Genovese types.

De smaak is kruidig, gepeperd, anijs.

We gebruiken ze graag in groente curry's met kokosmelk, knoflook en chilipepers.

Heel fijntjes is deze hop-marjolein met bellen die bij een wat oudere plant lang uitgroeien.
De bellen zijn veel kleiner en fijner dan die van 'Kent Beauty' maar uiteindelijk wel langer.
Ze is prima winterhard qua temperatuur; hoe kouder hoe beter. Maar ze staat daarbij wel graag droog.

Een typische bergplant zoals je ze in Turkije en Syrië wel tegenkomt.

Zou er dan toch een Origanum zijn die 'Kent Beauty' na al die jaren overtreft? Ik ben er nog niet helemaal uit. Deze introductie lijkt wat op een soort die we jaren geleden op proef kregen. De hopbellen worden nog roder en ze bloeit heel makkelijk.

Hopmarjoleinen groeien in het wild in de Turkse en Syrische bergen waar het in de winter heel koud wordt. Ze zijn dus uitstekend winterhard maar houden niet van nattigheid. Ze ze op een verhoging of een bak met lemige grond.

Deze 'hop-marjolein' bloeit in prachtige roze 'hopbellen'. Ze steekt wat geur betreft, echte oregano naar de kroon. Maar een plant van dergelijke schoonheid eten we natuurlijk niet op. Prima winterhard want haar ouders komen uit de koude Turkse bergen.

Zorg dat deze beauty droog staat. Knip regelmatig terug, dat versterkt de plant en ze kan daardoor wel drie keer per jaar bloeien.

Een Origanum voor de beestjes en de bloemetjes, rijk en lang bloeiend en goed voer voor nuttige insecten.

We kennen Origanum laevigatum als een soort met wat langgerekte open aren. Bij deze selectie is de bloei veel voller.
Dit is een waardevolle sierplant die zelfs als snijbloem inzetbaar is.

Een subtiel geurtje, maar niet voor je keuken dus.

Dit is de echte zoete oregano, punt. Voor gebruik in de mediterrane keuken is dit absoluut de beste. In de zomer doen we bijna dagelijks iets met tomaten uit eigen tuin daarbij komt Oregano vaak van pas.
Deze vaste plant gedraagt zich bij ons als eenjarige. Plant ze in je moestuin en knip regelmatig helemaal terug om te drogen of vers te gebruiken, ook de bloemen.

Dit, deeg, tomaat en mozzarella is pizza de rest is franje.

Een beroemde Amerikaanse prijswinnaar uit 1976 met reusachtige helder rode bloemen. Ze staan op stevige stelen en hoeven dus geen steun. De bloemblaadjes waaieren wijd uit om het kleine hartje.

Zacht geurend.

Deze halfgevulde geurende pioen van Orville W. Fay uit 1973 verraadt met haar kleur haar verwantschap met Paeonia peregrina. Dat heldere rood kan alleen maar daar vandaan komen.

Ze heeft geen steun nodig en kan ook als snijbloem worden ingezet.

Een Hollandse klassieker uit 1952. Veel in gebruik als snijbloem, maar ook zeer geschikt als tuinplant.

Zeer groeikrachtig en rijk bloeiend met veel zijknoppen. De zacht zalm kleurige bloemblaadjes verkleuren naar wit. Dat geeft een dynamisch beeld.

De geur is niet erg sterk. Best wel wat steun geven vanwege de rijke bloei.

De sprookjespioen met halfgevulde, abrikoos- koraal genuanceerde komvormige bloemen.
Zeer vroeg bloeiend. Zacht geurend.

Als snijbloem een onovertroffen charmant cadeau.

Het soort plant waar je voor thuisblijft als ze bloeit.

Een van meest romatische Pioenrozen die bestaan. Een droom van abrikozen genieting met roze raffinement.

Vroeg bloeiend met grote komvormige bloemen en uiteindelijk verbloeiend naar licht geel.

(Introductie 1981, winner Wissing-Klehm).

Een kruising van de rode Paeonia peregrina met een lactiflora. Vroeg en hoog met stevige stengels. Halfgevuld.

Deze kleur is zoals bij alle koraal hybrides zeer bijzonder en warm. 'Coral Supreme' is zelfs nog iets meer oranje dan 'Coral Charm'.

Ze heeft veel meer kleur dan geur.

Een zeer bijzondere kruising van de rode Paeonia peregrina met lactiflora.

Vroeg en laag met zeer stevige stengels, dus geen steun nodig. De perfecte vorm; halfgevuld.

De geur is lekker licht en luchtig.

Teer vuurwerk afkomstig van een van mijn favoriete botanische pioenrozen; Paeonia peregrina.

Deze cultivar staat daar dicht bij en bevat het beste van wat peregrina te bieden heeft.

Net als alle enkelbloemige valt ook deze nooit om tijdens de bloei.

Een echte opvallende reus met lange dikke stengels en reusachtige roosvormige bloemen.

De pronkerig dikke gevulde bloemen bloeien laat.

Moet wel steun hebben.
Geen geur, dus mag achteraan in de border.

Een hoge 'Coral' met meer naar roze neigend abrikoos dan de zusjes.

Heerlijke komvormige geurende bloemen.

Vroeg bloeiend.

Fantastisch die Corals.

Een van de makkelijkste boompioenen. De bloemen geuren heerlijk. De struik heeft een ruige vorm.

De enige Pioen die zich ook op zandgrond nog redt.

Omdat ze gezaaid worden kan de kleur van de bloemen iets variëren.

Waarschijnlijk de meest legendarische pioen ooit sinds 'Rock's Variety'.

Een kruising tussen boom- en kruidachtige pioen.
De bloemen zijn zo'n 20 cm in doorsnede, maar hebben vanwege houtige stelen geen steun nodig. Ze is zeer rijk bloeiend en heeft een lekkere lichte geur.
Het blad blijft tot diep in de herfst fris om daarna met geweldige herfstkleuren een einde te vinden.

In 1948 kwam Toichi Itoh uit Tokio op het lumineuze idee om stuifmeel van de kruidachtige Paeonia lactiflora 'Alice Harding' te gebruiken om er de Japanse boompioen 'Katoden' mee te bestuiven. Zo ontstond de fantastische intersectionele kruisingsreeks met boompioen blad en half-houtige stengels.

Ze blijven veel lager dan boompioenen en hebben vaak half gevulde bloemen in heerlijke kleuren.

De Japanse professor Itoh was de eerste die het lukte boompioenen te kruisen met kruidachtige. Deze types staan genetisch ver van elkaar, ze behoren tot verschillende secties. De takken zijn halfverhout en de plant vormt een lage statige struik.
Roger Anderson deed het kunstje van Itoh in 1986 na en kwam zo tot deze. De kleur verloopt van zuiverwit naar diep roze-rood in het hart van de semi dubbele bloem. Ze zijn uitstekend winterhard, traag groeiend maar zeer lang levend.

Intersectionele hybride tussen een boompioen en een kruidachtige soort.

Deze kleur is in deze groep zeer bijzonder en maakt haar tot een kostbare zeldzaamheid.
Naarmate de wortels krachtiger worden worden de bloemen ieder jaar voller. Ze vormt een mooie compacte struik die geen ondersteuning nodig heeft.

Dit is een kruising tussen de gewone, kruidachtige pioen en een Chinese rockii boompioen.

Deze half-houtige planten groeien aanvankelijk traag, maar een volwassen plant kan tot wel 50 bloemen maken.
Ze zijn bijzonder schaars, kostbaar en zeer geliefd om hun bijzondere kleuren en groeiwijze. De geurende bloemen hebben een doorsnede van zo'n 20 cm.

Dit is een bijzondere categorie pioenrozen ontstaan dankzei het lumineuze idee, In 1948, van Toichi Itoh uit Tokio om boompioenen te kruisen met kruidachtige. Deze kruisingen zijn half verhoutend en relatief laag. Ze vertakken in de grond en bloeien meestal 'aankijkend' met heldere aansprekende kleuren.

'Orange Victory' is een in 2001 geïntroduceerde nieuwe kruising volgens dit principe.