De sprookjespioen met halfgevulde, abrikoos- koraal genuanceerde komvormige bloemen.
Zeer vroeg bloeiend. Zacht geurend.

Als snijbloem een onovertroffen charmant cadeau.

Het soort plant waar je voor thuisblijft als ze bloeit.

Een van de makkelijkste boompioenen. De bloemen geuren heerlijk. De struik heeft een ruige vorm.

De enige Pioen die zich ook op zandgrond nog redt.

Omdat ze gezaaid worden kan de kleur van de bloemen iets variëren.

In 1948 kwam Toichi Itoh uit Tokio op het lumineuze idee om stuifmeel van de kruidachtige Paeonia lactiflora 'Alice Harding' te gebruiken om er de Japanse boompioen 'Katoden' mee te bestuiven. Zo ontstond de fantastische intersectionele kruisingsreeks met boompioen blad en half-houtige stengels.

Ze blijven veel lager dan boompioenen en hebben vaak half gevulde bloemen in heerlijke kleuren.

Itoh's zijn kruisingen van kruidachtige pioenen met boompioenen. Ze verhouten maar blijven redelijk laag en vertakken voornamelijk aan de grond.
De bijzondere 'Canary Brilliants' werd in 1999 geselecteerd door Roger Anderson. In knop zijn ze crèmekleurig, langzaam verkleuren ze via geel naar oranjeroze. De bloemen zijn goed aankijkend en staan boven het blad.

Inderdaad, een juweeltje.

Intersectionele hybride tussen een boompioen en een kruidachtige soort.

Deze kleur is in deze groep zeer bijzonder en maakt haar tot een kostbare zeldzaamheid.
Naarmate de wortels krachtiger worden worden de bloemen ieder jaar voller. Ze vormt een mooie compacte struik die geen ondersteuning nodig heeft.

Kruisingen tussen boompioen en kruidachtige pioenen hebben het sierlijk donker puntige blad van de houtige en de hanteerbare hoogte en groeikracht van hun kruidachtige ouders.

Deze extra bijzondere cultivar heeft keurig boven het blad uitstekende fenomenaal diep rode bloemen. (herkomst: Anderson 1999)

Hemels vuurrood.

Deze boompioen heeft 15 tot 25 cm grote gevulde bloemen die als ze volledig open zijn hun hart bloot geven. Zo kunnen de beestjes toch bij hun rijke stuifmeel en nectarvoorrraad.
Ze bloeit kort, maar heel rijk en verspreidt daarbij een vleugje pioenenparfum.
De knoppen verdragen een eventuele late nachtvorst goed.

Voor wie het Chinees minder machtig is dan Engels: 'Baiyuan's Red Clouds'.

Een in China prijswinnende plant die bekend staat als een van de beste Chinese boompioenen. Hier is ze helaas weinig bekend, deze sterk geurende gevulde bergpioen.

Ze is zeer vitaal en groeikrachtig.

Synoniemen: 'Zi Qiao' of 'Luoyang Red'.

Blauw-grijs blad in het voorjaar dat in de loop van de zomer purperrood verkleurt vanaf de punten. Uiteindelijk is het bijna helemaal rood.
In de herfst komen daar oranje en geel bij.

Redelijk rechtopstaand en niet zo hoog.
Zeer standvastig net als de rest.

Mijn favoriete gras nu ook geschikt voor de kleinere tuin.

Vernoemd naar de Aglaja die we spraken bij kwekerij Gräfin von Zeppelin, niet ver van de Zwitserse grens. En inderdaad familie van de luchtvaart pionier.
'Aglaja' heeft grote, half gevulde, bloemen met een indrukwekkend zwart hart.
Op de kwekerij zijn Oosterse papavers een grote uitdaging omdat ze in de zomer afsterven en dan te veel water krijgen. In de volle grond lost dat zichzelf op. Maar zet ze wel wat verder naar achter zodat de krater na de bloei wordt verbloemd.

Grootbloemige vaste papaver in een zeer aangenaam zalm-roze.

Papaver orientale verliest in de zomer na de bloei haar blad.
Zet haar dus vooraan in een border. Maar achter een andere plant die het van haar over neemt.

Eenmaal goed aangeslagen vormt ze een makkelijke polvormende vaste plant

Dat is gek, iedereen heeft het over Geranium 'Pinki Pinks', maar deze fabuleuze nieuwigheid is overduidelijk een Pelargonium. En die heten in de volksmond inderdaad geranium.
Het is een beetje een rotsplantje met hele kleine fijne bloemetjes over een lange periode.
Pelargonium zijn meestal vorstgevoelig maar ook vaak erg robuust. Mag in pot, maar deze kan op een iets beschutte plek gewoon in de volle grond.
Aangenaam geurend blad ook.

Laag siergras dat elegant breed uitwaaiert en lang bloeit.

Lastig om niet even aan te zitten of het te aaien.

De juiste bloeitijd voor veel prairie stijl combinaties, maar ook prima als solitair.

Eleganter dan de meeste, lampenpoetsers. Ik vind ze bijna allemaal iets te stijfjes.

Beschrijven hoeft niet, bijna iedereen vind dit mooi en wil het meteen hebben.
Vervolgens komt een strenge selectie procedure op gang wanneer we vertellen dat dit tropisch is en absoluut boven plus 10 graden moet overwinteren.
Beschouw dit mooiste gras op aarde eventueel als eenjarige. Ze groeien er snel genoeg voor.

Het is net de Eiffeltoren: Je moet hem minstens een keer in je leven hebben gezien.

Elektriserend blauwe en afhankelijk van de temperatuur (bij warmte) soms ook roze bloemetjes.
Penstemon is een vreemd verhaal; ze komen uit het hart van Amerika, waar het vreselijk vriest, maar waar ook altijd sneeuw ligt als bescherming.
Hoe kleinbloemiger, hoe winterharder, maar zorg dat deze niet te nat staat.

Lieflijk leuk.

Uitstekend winterhard voor een Penstemon, net als 'Huskers Red' maar dan nog veel intensiever van kleur.

Donkerder blad en meer sprekende bloemen. Duidelijk een verbetering denken we.

Met dank aan Dale Lindgren van Nebraska University die er serieus werk van heeft gemaakt.

De witte bloemen met een crèmekleurige waas en een snufje roze steken duidelijk en nogal verrassend af tegen het prachtig diep rode blad.

Ze is polvormend met grondstandige rozetten, een probleemloze plant voor elke standplaats in zon of halfschaduw.

Prima winterhard.

Het begon allemaal met 'Husker Red', maar ja, ze zijn best makkelijk te zaaien en dus kennen we inmiddels 8 verschillende cultivars van deze zeer winterharde Penstemon.
De naam 'Onyx and Pearls' slaat op het contrast tussen het zwarte blad en de witte bloemen.
Ze heeft tot nu toe het donkerste blad. Ook de bloemstengels zijn bijna zwart.

Penstemon digitalis is in ons klimaat volledig winterhard. (Veel Penstemon soorten zijn op het randje, of net niet winterhard.)

Deze introductie van Skagit Gardens heeft datzelfde bronsgroene blad als zusje 'Husker Red' maar dan misschien een nog beter daarbij passende kleur bloemen.

Wollige bloemkelken aan lange aren, heerlijk zilver grijze stengels en blad.
In het voorjaar knip je ze diep terug; verder geen omkijken naar en gegarandeerd een eindeloos lang bloemenfeest in het najaar.
Ze komen van de ijskoude steppes in de Kaukasus, maar doen het ook voortreffelijk in heet zuid Frankrijk.
Maak je dus geen zorgen als iemand beweert dat deze een beetje bang wordt van vorst.

Onzin: Dit is Genghis Khan lavendel.

De dwergvorm van 'Blue Spire'. Deze dingen komen uit de Mongoolse stenige steppe waar ze samen met Eremurus staan. Ze hebben dus niets nodig behalve zon. Kou deert ze ook niet.
Diep snoeien in het voorjaar.

Deze zilveren droom, samen met Echinacea en Verbena, vormt sinds 2010 de ruggengraat van onze prairie border.

Peter Catt van Liss Forest Nursery, Hampshire, Groot-Brittannië is de uitvinder van de beste Russische salie tot nu toe: 'Lacey Blue' en in 2012 introduceerde hij 'Silvery Blue'.

Nog ietsje lager en dus steviger maar vooral vanwege het zeer zilveren blad een opwindende introductie.

Ze zijn allemaal prima winterhard en geurig.

Zilveren Djengis Khan lavendel.

Extra zilver blad en zeer rijke volle bloei kenmerken deze recente dwergvorm gevonden tussen zaailingen van 'Blue Spire'.

Knippen zorgt voor herbloei. Maar doe dat in ieder geval elk voorjaar.

Goed voor een zilveren medaille op Plantarium 2009.

Deze heeft de fijnste wollige bloemen.

Een simpel bruikbaar perfect bodembedekkend ding is dit.

De bloemen verkleuren van zacht roze naar diep purper rood.

Sterk en makkelijk om van die lastige vakjes mee te vullen of voor randjes.

Als ze uitgebloeid raken, wat enig geduld vergt, mag je er met de grasmaaier overheen.