Dit is een boom van een salie, tenminste binnen het microphylla type.

Een van de beste selecties van Diederik uit winterharde vormen en door ons in 2017 geïntroduceerd. Ze staat al sinds 2012 in de volle grond en blinkt dus uit door haar winterhardheid en vormt door de jaren een houtige stam.

Ze heeft zeer grote aansprekende bloemen en groot blad.

Een schaamteloze nieuwe zaailing van Salvia 'Shame' met grote ronde zacht maar intens roze bloemen.

De groeiwijze is tamelijk opgaand.

Gevonden door Diederik, dus hoewel officieel half winterhard best kansrijk in de volle grond.

De grote zus van Salvia 'Waverly', beide zijn waarschijnlijk kruisingen van Salvia leucantha x Salvia chiapensis.
'Phyllis Fancy' is het meest indrukwekkend. Ze werd gevonden in het Arboretum van Santa Cruz en vernoemd naar Phyllis Norris

Heerlijke romige violet-witte bloemetjes aan lange inkt-paars behaarde stelen.
Absoluut in pot en binnen overwinteren, ze verdraagt niet meer dan een paar graden vorst. Na de winter diep terugknippen.

In de avondzon fantastisch roze met een wit hartje heeft deze eigen 2017 introductie gevonden door onze Salvia vriend Diederik Riethorst.

Net als de rest een fijne half winterharde potplant die de hele zomer bloeit.

Tussendoor een keer terugknippen houdt de plant compact en vol en maakt de bloei rijker.

Een zaailing van Salvia 'Red Velvet' gevonden door Diederik Riethorst in 2000. Door ons geïntroduceerd in 2002.
Subliem van kleur, rijkbloeiend. De grote donkere konings-rode bloemen zijn spectaculair.
In hetzelfde jaar op twee tuinbeurzen in voor- en najaar onderscheiden als beste plant van de show.

Met algemene instemming dus; de beste rode, een non stop show.

Werknaam voor deze 2017 introductie was 'Superbloeier Lilac Blue zaailing'. Het is een donkere zaailing en verbetering van 'Gea Viola'.

Zeer rijk bloeiend, compact, stevig en indrukwekkend van kleur.

Bovendien is ze door Diederik, de vinder, al jaren uitgetest in de volle grond en tot nu toe voldoende winterhard gebleken.

De bloemen van deze bijzondere nieuwe kruising lijken wat op die van Salvia buchananii. Het is een spontane kruising als zaailing gevonden in Australië, in de tuin van Wendy Smith onder een plant van Salvia mexicana 'Lolly'.

Het blad is glanzend donkergroen, ze groeit snel en bloeit de hele zomer.

Ze verdraagt maar een beetje vorst, dus wel in pot en in de koude kas overwinteren.

Deze Californische soort wordt door indianen gebruikt bij zuiverende ceremonies, als een soort wierook. Daarvoor worden er zogenaamde 'smudgesticks', bundeltjes gedroogd blad, van gemaakt. Ze kan ook als kruidige thee worden gedronken.
Het is bovendien een aantrekkelijke potplant met leerachtig, bijna wit, zilver blad en een aangename harsige geur. Ze verdraagt in onze koude tunnelkas gemakkelijk temperaturen tot -10. Dus misschien lukt het ook buiten. Ze houdt niet van nattigheid.

De belangrijkste sierwaarde vormen de prachtige grote zwaar grijs-behaarde rozetten. Het tweede jaar wordt het blad wat minder grijs en verschijnen er stengels met grote witte bloemen. Gertrud Jekyll adviseerde de bloeistengel weg te knippen om het grijze rozet te houden. Maar dat is onzin. De bloemen zijn al even fabuleus als het blad
Ze gedraagt zich bij ons meestal als tweejarige, maar kan volgens sommigen tot 30 jaar oud worden.

Het blauw van deze late bloeier is van ongekende schoonheid. Het grijs-groene smalle blad draagt daar aan bij. Een van mijn favorieten vanwege de aangename kleurstelling. De plant heeft tegen het einde van het seizoen soms wat steun nodig en moet absoluut in de volle zon staan om rijk te kunnen bloeien. Salvia azurea lijkt een beetje op de nog hogere Salvia uliginosa. Het blad van Salvia azurea is smaller, bijna lijnvormig met een grijze waas. Winterhard, voor een droge zonnige plek.

Nu we toch in het geurende blad zitten; dit is een van de verschillende vormen van de fruitige ananassalie.

De voordelen van deze: rijk en vroeg bloeiend, sierlijk hartvormig blad en de bloemen zijn evengoed eetbaar, voortreffelijk in salade of vruchtendrank. Een minpuntje is dat de geur iets minder sterk is dan van die van kampioen ananassalie, 'Scarlet Pineapple' dit wordt door extra vroege bloei ruimschoots gecompenseerd.

De nieuwe dwergvorm van 'Mystic Spires' die al sinds 2014 deel uitmaakt van ons sortiment. In 2018 onderscheiden als beste innovatie van de vakbeurs 'IPM' en in 2019 geïntroduceerd.
Behalve het verschil in hoogte zien we verder weinig verschil tussen deze kruisingen van de ouderwetse meelsalie met de reusachtige longispicata. Beide zijn net niet winterhard. In pot mag je ze koud overwinteren ze verdragen op een beschutte plek wel tot -10 graden vorst.

Deze opmerkelijke recente introductie met geveerd blad is in omloop als Salvia nemorosa. Het blad verraadt echter dat dit gekruist is met de Joegoslavische Salvia jurisicii. En dat was een bijzonder goed idee van de vinder, Jan Kraan. Haar habitus is wat compacter, minder los, dan Salvia jurisicii. Salvia nemorosa bloed lijkt qua textuur dominant. Ze bloeit vroeg en kan herbloeien wanneer je haar na de eerste bloei terug knipt.
Leuke nieuwigheid.

Deze Chinese salie is een van mijn oudste favorieten. Ze heeft grote opvallende bloemen in geel met een bijna zwarte onderlip.
Bijzonder, makkelijk en betrouwbaar mits ze in de winter niet te nat staat.
Dit soort Chinezen heeft dikke vlezige wortels die genieten van een winter met een elfstedentocht.
Voor deze plant werden we lang geleden voor het eerst op Bingerden met goud onderscheiden. Het jaar daarna was dat Salvia 'Royal Bumble'.

Dit soort Salvia uit de Microphylla groep zijn meestal half winterhard. Dat betekent dat ze een strenge winter niet overleven in de volle grond maar makkelijk een tijdje -10 verdragen. In pot zijn ze dus makkelijk te overwinteren.

Deze heeft een heerlijke kleur en bijna zwarte stelen.

Ze lijkt op 'Nachtvlinder' maar heeft iets grotere bloemen.

Dit is de sensatie van 2019, deze uitzonderlijke nieuwe tweekleurige Salvia.

Ze is recent 'gevonden' door een amateur veredelaar uit Norfolk waar we nog veel meer moois van mogen verwachten.

In een flinke pot heb je er de hele zomer plezier van. Ze verdraagt tot ongeveer -12 en maakt dus ook in de volle grond een kans.

Half winterhard, ook al wordt soms meer beloofd. Maar dus een makkelijk te overwinteren potplant met een rijke, lange bloei en een heerlijke kleur.

Ook weer zo'n Hollandse serie die de wereld verovert.

Noteer dit: Wat een lekker ding.

De beste blauwe tot nu toe.

'Hot Lips' was blijkbaar zo'n succes dat ze nu allemaal zusjes blijkt te hebben in een net even iets ander kleurtje. Ze kunnen allemaal onder invloed van de temperatuur soms helemaal wit of helemaal roze-rood worden. Dat komt vanzelf weer goed. We durven ze inmiddels ook in de volle grond te planten omdat ze tenminste -11 verdragen. Ze worden dan zo geweldig dat we het risico van een strenge winter op de koop toe nemen.
Een kersenkus.

Eindelijk terug van weggeweest; deze heerlijk zachte hoge hemelsblauwe.

De bloemen zijn 2-3 cm lang aan lange aren.

Ze bloeit vanaf juni door tot de eerste vorst. Salvia guaranitica is een plant die na jarenlange ervaring gewoon winterhard durven noemen. Ze sterft in de winter tot de grond af, de wortelknollen kunnen veel hebben. Maar ze doet het ook goed als potplant.

De verbeterde 'Black & Blue' van Blooms is compacter, iets minder hoog en bloeit iets eerder.

De stelen zijn net zo zwart.

Een half winterharde plant die zeker tot -10 verdraagt. In pot overwinter je ze dus gemakkelijk in een koele donkere ruimte.

Met iets meer moed overwinter je ze ook in de volle grond misschien wel met succes.

Deze reus werd als zaailing gevonden in een Belgische tuin en in 2019 geïntroduceerd. Ze lijkt erg op 'Black & Blue' maar is nog groter en heeft nog iets zwartere knoppen en stelen.

Er zijn veel Salvia die uitstekend winterhard zijn maar de meest spectaculaire zijn soms op het randje. De kans op succes is voor deze redelijk groot, net als de plant. Ze sterft in de winter tot de grond af en kan dus worden afgedekt. Maar ze mag ook in pot.

Dit is zo'n plant waar ik wel 10 verschillende herkomsten van uitprobeerde om erachter te komen dat het steeds niet die geweldige Salvia hians in de Himalaya gefotografeerd met Chris Chadwell was. In '98 bloeide er eindelijk een die wel het 'echte' ding is. (Grote zachtblauwe bloemen met een witte onderlip.) Er zijn talloze natuurlijke variaties in omloop, allemaal met groot hartvormig blad maar vaak bruin-paarse of roze bloemen.
Hoe dan ook een betoverende soort uit de Himalaya en prima winterhard.

Deze Joegoslavische soort is een van de teerste en meest romantische in het geslacht met fijne kleine bloemetjes. (De kleinste bloemen heeft Salvia tillifolia.) Geveerd fijn grijsgroen blad, gemengde pastel kleuren, wit, roze of licht blauw, die vanzelf mooie combinaties vormen, wolken fijne bloemetjes.

Mag in de winter niet te nat staan. Winterhard, kortlevend.

Deze bijzondere soort komt in het wild voor op zandige grond rond Kaap de Goede Hoop. Ze wordt vanwege haar citroen-peper aroma in de Zuid Afrikaanse keuken gebruikt bij visgerechten.
Bij ons is ze niet echt winterhard, maar ze verdaagt in onze koude kas -10 en kan wanneer ze bovengronds bevriest opnieuw uitlopen.

Ze heeft stevig grijs aromatisch blad en bijzondere bloemen.

Net als sommige Franse tijmen heeft Spaanse Salie dat grote beetje extra warmte in de geur.
Salvia lavandulifolia bloeit rijker dan Salvia officinalis, heeft smaller blad en is veel aromatischer, licht mentholachtig met een vleugje Eucalyptus. Verder lijken ze in alles op elkaar.

Alleen al voor de bloemen moet je deze planten, en dan ook nog voor je keuken.