Om een of andere reden wordt ik steeds weer betoverd door donkerbladige planten.

Dit is een van de betere.

Purper, bijna zwart blad, met name in het voorjaar. Goed te combineren vanwege sterke architectuur en bladvorm. De bloemen zijn licht geurend. Terug snijden na de bloei geeft herbloei en vers donker blad.

Standvastig, rechtop.

Stevige vaste plant Clematis voor je border, met rechtopstaande stengels. Ze vraagt tijdens haar hoogtepunt soms even steun van haar buurplanten.
De Hyacint bloemen zitten in de bladoksels.

Zeer fijn om tussen andere vaste planten in de border toe te passen. Clematis vormt dan een aangename afwisseling op de gangbare textuur en bloeiwijze.

Diepe snoei in het voorjaar.

Een klimmer die ook als vaste plant kan worden toegepast. Het is een kruising tussen onze inheemse bosrank, C. vitalba en C. heracleifolia var. davidiana. Klimmend wordt ze tot 3 m hoog liggend hooguit 50. De bloemen zijn klein, talrijk en porseleinblauw.
Dit staat onder onze zilverbladige Salix exigua en wordt daar zo veel bewonderd.

Snoei ze diep terug in het voorjaar.

Een zachtblauwe bloemenzee.

Al vele jaren zocht ik naar de ultieme helmbloem voor ons sortiment. Het is net niet helemaal mijn plant en we zijn ook geen grote liefhebbers van schaduw. Maar dit super blauw heeft me overtuigd.

Fijn geveerd blad, dieprode stengels met trosjes Meconopsis-blauwe bloemen.

Dit is mijn helmbloem en ze is welriekend bovendien.

Hazelaars zijn makkelijke struiken die zichzelf, of elkaar over grote afstanden via de wind bestuiven. Ze zijn een goede en vooral zeer vroege bron van stuifmeel voor bijen en andere nuttige insecten.

Snoei bij een oude struik om de paar jaar oude takken helemaal tot de grond terug. Verder hem je er geen omkijken aan.

'Cosford' draagt al op jonge leeftijd en geeft heerlijke zoete hazelnoten.

Als je een hazelaar wil planten voor de noten dan is dit een goede keus. Ze geeft laat; eind september-oktober een goede opbrengst van zeer grote glanzende vruchten.
Omdat mannelijke en vrouwelijke bloemen niet tegelijk bloeien hebben hazelaars veel baat bij een bestuiver. Goede bestuivers voor deze zijn: Lange Spaanse', ´Cosford´ en ´Webb´s Prize Cob´.
Maak je hier niet te druk over, meestal zorgt een wilde zaailing in de buurt ook prima voor bestuiving.

Grote, heerlijk zoete noten in clusters van 2 of 3, soms meer.

Goede bestuivers voor deze zijn: 'Halle'sche Riesen' en ´Cosford´ maar ze zijn ook voldoende zelfbestuivend.

Lekker een winter voorraadje aanleggen.

Je verwacht het niet, ik was tenminste verbaasd toen ik ze voor het eerst in Zuid Frankrijk in het wild tegenkwam. Ze komen wild voor van Zuid Frankrijk tot de Oekraïne. 'Royal Purple' is een ouderwetse plant, eentje uit mijn jeugd. Gewoontjes, maar ook heel speciaal met haar wolken miniscule bloemetjes die de struik volledig kunnen verbergen.

Ouderwets makkelijk ook.

Crambe cordifolia is een echte solitair plant. Buurplanten krijgen geen kans. Om die reden past deze plant niet goed in een mediterrane border. Als solitair, ergens in een uitsparing in bestrating, is het een monumentale plant met een zekere mediterrane uitstraling. Het grote donkergroene blad blijft aan de basis terwijl er in de zomer tot 2 meter hoge dikke bloemstelen verschijnen die grote wolken minuscule bloemetjes hoog houden.

Gigantische wolken van bloemen en geur.

Een compacte, rijk bloeiende vorm die goed overeind blijft.
Maar het voornaamst vind ik, dat zuivere fel rood.

Da's nog eens wat anders dan Crocosmia 'Lucifer' met die draak in plaats van een houtje.

(Hoewel 'Lucifer' toch ook nog steeds een hele goeie is, maar dan veel hoger en minder strak overeind.)

Een spectaculaire nieuwkomer die zich nog wel een beetje moet waarmaken in weer en wind. Dat zal geen probleem zijn vanwege de geringe hoogte.

Delphinium is meestal standvastig deze zal dat ook zijn.

Gevulde bloemen met een appelgroen hart. Zacht en wollig, best stoer en apart maar lieflijk tegelijk

Nog een gevulde dus alleen daarom al heel bijzondere nieuwe. Niet te hoog dus stevig.

Voegt een nieuwe dimensie toe aan Delphinium.

Na de eerste bloei knippen geeft ook hier herbloei.

Een doorbraak, spectaculair inderdaad.

Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.

'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.

Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.

Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

'Goldtau' bloeit later dan 'Goldschleier' en behoudt de pluimen beter na de bloei.
Misschien in eerste instantie iets minder rijk en spectaculair bloeiend, maar veel langer van nut omdat de pluimen zelfs bijna de hele winter blijven zitten.

Ruwe smele is waardplant van de microvlinder witkopgrasmineermot (Elachista albifrontella), mocht je dat willen weten.

Heerlijke dauwdragende gouden wolken.

Aansprekende zuiver witte bloemen met lange meeldraden die aan kattesnor doen denken. Vormt dichte pollen. De familie van de Rutaceae heeft Wijnruit als hoofdgeslacht waar ook Citrus bij hoort.

Wat ze aan etherische oliën produceren is niet alleen te ruiken maar bij deze ook te zien. De gassen die de vuurwerkplant maakt kunnen op een warme windstille avond aangestoken worden en dan enkele seconden knetterend branden.

Iedereen is het met ons eens over deze, je kan niet anders dan er van houden.

De dichtbezette kaarsrechte toorts produceert zoals de naam belooft eindeloos veel kleine mokka bruine bloemen.
Het blad heeft fijne zilveren randjes. Geweldig in je mediterrane border, tussen de lavendels en ook echt betrouwbaar vast.

Een sprookjesplant.

Heel gewoontjes misschien voor sommigen; een zuiver wit met maar weinig vlekjes, tweejarig vingerhoedskruid. Maar ik geniet er nog steeds erg van.

Ze staat bekend als geneeskruid, maar mocht je ze net als ik alleen maar nodig hebben om er van ver van te genieten, dan kan dat dus gerust.

Ze zaaien zich zelf uit als ze op de juiste plek staan.

Deze kruising van Digitalis purpura x Digitalis grandiflora hoort meer thuis in de schaduw en heeft ondanks haar kleur ook niet echt een mediterrane uitstraling. In het Engels wordt ze wel strawberry foxglove genoemd en haar kleur 'crushed strawberry'. Rob Leopold introduceerde speciaal voor deze plant de fruitige kleur 'watermeloen' en citeert daarbij de zaad koning Jelitto met zijn 'Himbeerrosa'.
Eetbaar zijn ze niet.
Soms zijn ze meerjarig.

Deze 'schijn-distels' zijn van groot nut als textuurplant.

Ze verdragen alles, van zware concurrente tot droogte en koude.

Van nature komen ze voor in onder andere midden, zuid en oost Europa.

Bovendien bevorderlijk voor bijen, vlinders en andere nuttige insecten.

Deze Amerikaanse vruchtselectie van de van oorsprong Aziatische olijfwilg is zeer rijkdragend en geeft goede lycopeen-rijke zoet-zure vruchten.

Olijfwilgen binden stikstof uit de lucht wat andere planten in de omgeving ten goede komt.

Ze zijn zelfbestuivend, maar een andere cultivar in de buurt zorgt voor nog betere bestuiving en dus meer opbrengst.

Elaeagnus umbellata komt oorspronkelijk uit Azië maar is in Europa her en der genaturaliseerd. Ze kan op zeer arme grond nog goed groeien en omdat ze stikstof uit de lucht bindt, de bodem verrijken voor andere planten in de buurt. Ideaal dus voor voedselbossen. De middelgrote eetbare bessen hebben een bijzondere smaak.

Ze is zelfbestuivend, maar combinatie met een andere cultivar geeft een nog grotere opbrengst.

Een reusachtige landschapsplant voor de grotere tuin. Grote witte wolken in de nazomer. Subtiel, groots en heerlijk makkelijk en onderhoudsarm, precies wat je nodig hebt in een grote tuin.

Bijen hebben hier een bijzonder late dracht aan.

Geweldig materiaal voor grootse composities.

Een mooie Amerikaanse vondst die nu bijna 25 jaar geleden in een enorm tempo terrein heeft veroverd en in 2003 vaste plant van het jaar werd. De stengels en het blad zijn diep chocolade bruin. Met name in de zon is de bladkleur heel uitgesproken. Maar zelfs in de diepe schaduw is ze nog indrukwekkend.
De bloemen zijn tamelijk onbeduidende witte knopjes maar ze zorgen wel voor contrast. Knip ze gerust een keer half terug in de zomer het gaat vooral om het blad van pure chocolade.

Deze bevelen wij aan voor droge moeilijke plekken waar anders niets meer wil groeien. De stolonen kruipen zelfs op de ongunstigste plekjes nog gestaag maar niet problematiisch verder.

Het blad ontwikkelt zich na de geurige bloei eind april en wordt in het najaar intensiever rood.

De bloemen hebben een sterke, heerlijk zoete geur.