Als je een hazelaar wil planten voor de noten dan is dit een goede keus. Ze geeft laat; eind september-oktober een goede opbrengst van zeer grote glanzende vruchten.
Omdat mannelijke en vrouwelijke bloemen niet tegelijk bloeien hebben hazelaars veel baat bij een bestuiver. Goede bestuivers voor deze zijn: Lange Spaanse', ´Cosford´ en ´Webb´s Prize Cob´.
Maak je hier niet te druk over, meestal zorgt een wilde zaailing in de buurt ook prima voor bestuiving.

Grote, heerlijk zoete noten in clusters van 2 of 3, soms meer.

Goede bestuivers voor deze zijn: 'Halle'sche Riesen' en ´Cosford´ maar ze zijn ook voldoende zelfbestuivend.

Lekker een winter voorraadje aanleggen.

Je verwacht het niet, ik was tenminste verbaasd toen ik ze voor het eerst in Zuid Frankrijk in het wild tegenkwam. Ze komen wild voor van Zuid Frankrijk tot de Oekraïne. 'Royal Purple' is een ouderwetse plant, eentje uit mijn jeugd. Gewoontjes, maar ook heel speciaal met haar wolken miniscule bloemetjes die de struik volledig kunnen verbergen.

Ouderwets makkelijk ook.

Crambe cordifolia is een echte solitair plant. Buurplanten krijgen geen kans. Om die reden past deze plant niet goed in een mediterrane border. Als solitair, ergens in een uitsparing in bestrating, is het een monumentale plant met een zekere mediterrane uitstraling. Het grote donkergroene blad blijft aan de basis terwijl er in de zomer tot 2 meter hoge dikke bloemstelen verschijnen die grote wolken minuscule bloemetjes hoog houden.

Gigantische wolken van bloemen en geur.

Een compacte, rijk bloeiende vorm die goed overeind blijft.
Maar het voornaamst vind ik, dat zuivere fel rood.

Da's nog eens wat anders dan Crocosmia 'Lucifer' met die draak in plaats van een houtje.

(Hoewel 'Lucifer' toch ook nog steeds een hele goeie is, maar dan veel hoger en minder strak overeind.)

Een spectaculaire nieuwkomer die zich nog wel een beetje moet waarmaken in weer en wind. Dat zal geen probleem zijn vanwege de geringe hoogte.

Delphinium is meestal standvastig deze zal dat ook zijn.

Gevulde bloemen met een appelgroen hart. Zacht en wollig, best stoer en apart maar lieflijk tegelijk

Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.

'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.

Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.

Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

'Goldtau' bloeit later dan 'Goldschleier' en behoudt de pluimen beter na de bloei.
Misschien in eerste instantie iets minder rijk en spectaculair bloeiend, maar veel langer van nut omdat de pluimen zelfs bijna de hele winter blijven zitten.

Ruwe smele is waardplant van de microvlinder witkopgrasmineermot (Elachista albifrontella), mocht je dat willen weten.

Heerlijke dauwdragende gouden wolken.

Aansprekende zuiver witte bloemen met lange meeldraden die aan kattesnor doen denken. Vormt dichte pollen. De familie van de Rutaceae heeft Wijnruit als hoofdgeslacht waar ook Citrus bij hoort.

Wat ze aan etherische oliën produceren is niet alleen te ruiken maar bij deze ook te zien. De gassen die de vuurwerkplant maakt kunnen op een warme windstille avond aangestoken worden en dan enkele seconden knetterend branden.

Iedereen is het met ons eens over deze, je kan niet anders dan er van houden.

De dichtbezette kaarsrechte toorts produceert zoals de naam belooft eindeloos veel kleine mokka bruine bloemen.
Het blad heeft fijne zilveren randjes. Geweldig in je mediterrane border, tussen de lavendels en ook echt betrouwbaar vast.

Een sprookjesplant.

Heel gewoontjes misschien voor sommigen; een zuiver wit met maar weinig vlekjes, tweejarig vingerhoedskruid. Maar ik geniet er nog steeds erg van.

Ze staat bekend als geneeskruid, maar mocht je ze net als ik alleen maar nodig hebben om er van ver van te genieten, dan kan dat dus gerust.

Ze zaaien zich zelf uit als ze op de juiste plek staan.

Deze kruising van Digitalis purpura x Digitalis grandiflora hoort meer thuis in de schaduw en heeft ondanks haar kleur ook niet echt een mediterrane uitstraling. In het Engels wordt ze wel strawberry foxglove genoemd en haar kleur 'crushed strawberry'. Rob Leopold introduceerde speciaal voor deze plant de fruitige kleur 'watermeloen' en citeert daarbij de zaad koning Jelitto met zijn 'Himbeerrosa'.
Eetbaar zijn ze niet.
Soms zijn ze meerjarig.

Deze 'schijn-distels' zijn van groot nut als textuurplant.

Ze verdragen alles, van zware concurrente tot droogte en koude.

Van nature komen ze voor in onder andere midden, zuid en oost Europa.

Bovendien bevorderlijk voor bijen, vlinders en andere nuttige insecten.

Deze Amerikaanse vruchtselectie van de van oorsprong Aziatische olijfwilg is zeer rijkdragend en geeft goede lycopeen-rijke zoet-zure vruchten.

Olijfwilgen binden stikstof uit de lucht wat andere planten in de omgeving ten goede komt.

Ze zijn zelfbestuivend, maar een andere cultivar in de buurt zorgt voor nog betere bestuiving en dus meer opbrengst.

Elaeagnus umbellata komt oorspronkelijk uit Azië maar is in Europa her en der genaturaliseerd. Ze kan op zeer arme grond nog goed groeien en omdat ze stikstof uit de lucht bindt, de bodem verrijken voor andere planten in de buurt. Ideaal dus voor voedselbossen. De middelgrote eetbare bessen hebben een bijzondere smaak.

Ze is zelfbestuivend, maar combinatie met een andere cultivar geeft een nog grotere opbrengst.

Een mooie Amerikaanse vondst die nu bijna 25 jaar geleden in een enorm tempo terrein heeft veroverd en in 2003 vaste plant van het jaar werd. De stengels en het blad zijn diep chocolade bruin. Met name in de zon is de bladkleur heel uitgesproken. Maar zelfs in de diepe schaduw is ze nog indrukwekkend.
De bloemen zijn tamelijk onbeduidende witte knopjes maar ze zorgen wel voor contrast. Knip ze gerust een keer half terug in de zomer het gaat vooral om het blad van pure chocolade.

Deze bevelen wij aan voor droge moeilijke plekken waar anders niets meer wil groeien. De stolonen kruipen zelfs op de ongunstigste plekjes nog gestaag maar niet problematiisch verder.

Het blad ontwikkelt zich na de geurige bloei eind april en wordt in het najaar intensiever rood.

De bloemen hebben een sterke, heerlijk zoete geur.

Een uitstekend winterhard mediterraan grasje. De bloei is onbeduidend maar met die heerlijke bolletjes bedekken de bodem zo lekker. Bijvoorbeeld tussen een paar heel speciale lavendels of andere aandachttrekkers. Wild te vinden in Zuid Frankrijk en Noord Spanje, rondom de Pyreneeën.
We gaan hier heel fijne borders mee maken.
Plasnt ze 30 cm van elkaar.

Een rustpunt puur voor de vorm.

Deze hebben we, onder andere vanwege de lange bloei, voor inheemse bijen en andere nuttige insecten, lijsters lusten de bessen.
Sporkehout werd vroeger gebruikt voor het maken van houtskool en buskruid, als laxeermiddel en als kleurstof.
Rhamnus komt van het Oud-Griekse rhamnos (doornstruik). Frangula betekent breekbaar (fragiel). Sporkehout komt van sprokkelhout. Vuilboom slaat op de laxerende (vuil afdrijvende) werking van bessen en bast.

'Meidrank' zeggen de Walen vanwege de frisse voorjaarsdrank gemaakt met het blad en de bloemen. Het is bovendien een traditionele (ouderwetse) makkelijke bodembedekker voor de niet te droge diepe schaduw. Zet ze maar in vergeten hoekjes onder de struiken.
Wanneer Asperula wordt gedroogd neemt de hooi-geur toe, de stof die dat veroorzaakt heet cumarine (in grote hoeveelheden giftig). Een bosje aan het hoofdeinde helpt dankzij dat stofje bij het inslapen.

Psilostemon bloed kruipt overal in, met een lichte voorkeur voor meisjesnamen die beginnen met Ann of Patricia.
Het zijn bijna allemaal super planten.
De hybrides van Geranium psilostemon bloeien eindeloos door, zelf doet ze het in een maandje allemaal tegelijk; die bloemetjes. Mooi, zijn we daar ook weer vanaf.

Bij de Annes blijf je met bloemen geplaagd worden. Dus houd daar rekening mee.

Het jonge blad is goud-geel, vooral in het voorjaar, als het uitloopt.

Een sterke en makkelijke plant die niet al te snel groeit. Ze staat bij ons al bijna 10 jaar op een plekje.

Bescheiden voorjaarsfrisheid.

Opnieuw een opvallende psilostemon kruising maar dit keer zonder de meisjesnaam.

Het is een relatief laag blijvende en rijk bloeiende vorm.

Makkelijk als ze eenmaal vaststaat.

De naam is een verbastering van "M'as tu vue?" Als ze eenmaal bloeit is dat vanzelfsprekend.

Een wat rommelig bloemetje, door Blooms gelanceerd als de nieuwe 'Rozanne'.

Helemaal niet lelijk. Eigenlijk wekt alleen de positionering wat argwaan want Rozanne killers zijn er nu wel genoeg.

Met een frisse blik is dit, met die leuke adertjes, best een heel spannende plant, eindelijk eens niet blauw.

Bloeit net zo vermoeiend lang als 'Rozanne'.