Een kort levende vaste plant die zichzelf door uitzaaien in stand kan houden. Verwilderen dus in je prairie of vuurborder of gewoon vrolijke combinaties.
Dit bijna zuiver rood is zeer zeldzaam bij vaste planten.
De wat compactere dwergvorm zoals de naam keurig duidelijk maakt.
Uit een soort graspol van breed puntig blad worden deze pijlen afgeschoten.
Het verloop van groen naar geel is heel aangenaam bij deze cultivar uit 1940. De stelen zijn stevig.
Vuurpijlen kunnen wat onregelmatig bloeien. Ze hebben vooral warmte nodig. Maar als ze eenmaal gaan, dan gaan ze goed.
Heerlijk exotisch.
Uit het mediterrane Zuid Afrika deze heerlijke exoot voor gekke accentjes in je bijzonder creatieve borders.
Als zaailing gevonden in Engeland door Paul Stringer en vernoemd naar zijn vrouw die dol is op felle kleurtjes.
Zelfschonend (uitgebloeide bloemen vallen snel af) en zeer lang bloeiend.
Sprankelend.
Een lage zeer rijk bloeiende vorm.
Bloemen aan bronsgroene stengels die verkleuren van warm oranje-geel naar room-wit.
Het doorbuigende blad blijft relatief laag.
Gemakkelijk bloeiend en voor een vuurpijl zeer vorstbestendig.
Aanvankelijk waren we wat terughouden met deze feestplanten omdat ze niet altijd goed bloeiden en beschadigd uit de winter kwamen. Tegenwoordig is alles beter. TerraNova Nurseries is een Salvia specialist uit Oregon. Bij wijze van uitzondering hebben ze een serie fantastische vuurpijlen geselecteerd. Ze zijn goed winterhard en betrouwbaar bloeiend. Deze zou in Oregon zelfs tot januari hebben gebloeid terwijl het rozet onder een pak sneeuw zat.
Ik begin ze steeds meer te waarderen deze feestelijke planten die van de zomer een vurig feestje maken.
Deze rijke bloeier is nog vrij nieuw in ons sortiment en zou prima winterhard zijn.
Uitgebloeide bloemstengels wegknippen stimuleert de vorming van nieuwe.
Imposante, stevige, manshoge bloemstengels met tot 25 cm lange bloemtrossen.
Het blad komt tot ongeveer een meter.
Voor wel heel bijzonder spektakel.
Dit met van die reuze blauwe Eryngium en we hebben al een monumentaal feestje.
Op de foto in onze tuin tussen Deschampsia.
De "Royal" schoffel is zo ontworpen dat je achterwaarts loopt en werkt zodat je een fijne laag aarde krijgt zonder voetafdrukken wat weer de kans reduceert op herplanting van onkruid door je voeten.
Breedte van het hoofd 12,5 cm
Lengte van het hoofd 12 cm
Lengte van de steel 145 cm
Totale lengte 165 cm
Materiaal steel Essenhout
Gewicht 0.95 kg
De echte laurier, iedereen kent deze mooie statige wintergroene struik. Voor zware, traag garende mediterrane schotels en goulash. Drogen voor gebruik is natuurlijk onzinnig. Je kunt jaarrond vers oogsten.
Op een beschutte plaats voor een warme muur winterhard. Doe er eventueel even een doek over bij strenge vorst.
De uiteindelijk hoogte kun je zelf bepalen met je snoeischaar.
Laurier staat bij ons al vele jaren in de volle grond voor een zuidmuur.
Ik gebruik zomer en winter veel verse laurier in de keuken. De eerste jaren kon ik de struik zo in vorm houden. Had ik maar 'Littke Ragu' geplant, want die blijft compact en streeft er niet naar 6 meter hoog te worden. Je kunt maar zoveel bossen verse laurier aan je vrienden meegeven. Ook deze dwergvorm zal uiteindelijk de hele straat van heerlijke verse laurier voorzien.
Kan natuurlijk ook in pot.
Een zeer lage zuiver witte echte lavendel.
Vrijwel identiek aan 'Nana Alba', alleen iets groeikrachtiger.
Helaas, is nog steeds 95% van wat als echte witte lavendel wordt verkocht witte lavandin; die grote verhoutende struiken. Die andere 5% staat op onze kwekerij.
'Arctic Snow' hebben wij in Nederland geïntroduceerd, het is een traag groeiende compacte zaailing die we kregen van onze inmiddels al lang gepensioneerde Engelse collega Martin Tustin.
Uit een magische tuin in het land van Winnie de Poeh.
Vroegbloeiende, zeer mooie bossige compacte plant met grote wijdopen bloemen, net als 'Cedar Blue' en ook in de zelfde helder violette kleur en diezelfde kussen vorm; een plant die van nature een beetje doorzakt en daardoor niet uit elkaar kan vallen.
Introductie: na 1980.
"Elegant ground hugging" zou een van onze lavendelvrienden deze noemen. De takken liggen als het ware op de grond. Blijft mede daardoor mooi vol, ook in de winter.
Een goede variëteit ook voor culinaire toepassingen, met wijdopen bloemen.
Tamelijk sterk geurend.
Deze door ons geselecteerde rijk bloeiende zaailing geïntroduceerd in 2008 heeft helder violette, bijna witte bloemen die scherp contrasteren met de donkerste knoppen die we ooit zagen.
Precies wat we zochten.
Vibrerend, elektriserend.
Bijzonder grootbloemige met een dikke volle aar. Snel groeiend en sterk geurend. Fantastisch van kleur. Als 'Silver Blue' maar dan dikker, even lang bloeiend. Bijzonder rijk aan etherische olie en zeer geschikt om te drogen.
Met veel spektakel op Chelsea 2007 geïntroduceerd door onze lavendelvriend Simon Charlesworth.
En met grote trots door ons sindsdien aangeboden.
Vroeg en lang bloeiend goed geurend.
Helder violet-blauwe bloemen, donker grijs-violette knoppen.
Het blad is groener dan dat van de lavendel van de buren.
Een vrij recente, gezonde introductie.
Een voor ons nog nieuwe doorbloeiende en vrij compacte donkere selectie die vroeg en lang bloeit.
Zowel de bloemen als de knoppen zijn donker.
Veel meer kan ik hier voorlopig nog niet aan toevoegen.
Zowel de bloemen als de knoppen zijn zeer donker. De plant is bloeiend ongeveer 50 tot 60 cm hoog, zeer geschikt voor kleine heggetjes. De bloemen houden hun kleur ook na drogen. Gevonden door Major Lawrence Johnston (1871-1911?) in Frankrijk en meegebracht naar 'Hidcote Manor', Gloucestershire, Engeland. Vragen naar 'Hidcote' gaat zo: " Ik zoek een lage en heel donkerblauwe lavendel."
Echt een ouwe trouwe overlever met steeds meer kansrijke concurrenten.
Heerlijk eigenlijk, deze. De bloemen beginnen wit en blijven dat lang tot ze bleekjes roze kleuren.
Een oude roze-bloeiende variëteit.
Een trage groeier met een goede habitus. Vrij lange, wat open aren.
Het blad is grijzer dan bij 'Loddon Pink' de bloemen zijn veel bleker dan die van 'Rosea'.
Aangenaam zoet van geur.
Lijkt in bloeikleur precies op 'Hidcote' en 'Peter Pan', maar is groter en voller, statiger door een vleugje zilver in het blad en de bloemstengels zijn iets meer vertakkend. De plant is mooier van bouw; heeft een betere habitus dan 'Hidcote'. Wij denken net als de beoordelaars tijdens de 'Field Trial' in Wisley dat deze veel beter is. Met dank aan Norfolk Lavender (selectie: ca 1964, introductie onder deze naam: 1985 ca). Vrij sterk van geur.
Sterk, standvastig, krachtige volle groeier.
Lijkt op 'Beechwood Blue' maar iets kleiner en meer spreidend van groeiwijze, kortere bloeiaren, grijzer en meer aromatisch blad.
'Hidcote' blijft iets lager. Introductie van voor 1963 door Thomas Carlile, Loddon Nurseries, Berkshire, Engeland.
Een goede, vrij donkere vinden wij en de Royal Horticultural Society beaamde dat met een Award of Garden Merrit.
Langgerekte aren met lichtroze bloemen. Midden hoge bossige planten met vrij groen blad. Goed van geur. Introductie van voor 1950 door Thomas Carlile, UK.
'Loddon Pink' is super, eerst heel lang wit en dan langzaam meer en meer roze.
Een van de witste onder de roze.
Wij waren overdonderd toen we deze fantastische plant in 2003 voor het eerst zagen.
Breed, grijs blad, grote bloemen van een vibrerend zacht violet in donker paars violette knoppen.
"A marshmallow of a plant" zegt Simon Charlesworth treffend. Dat zou behalve op de met velours bekleedde knoppen ook op het brede, sterk geurende en zeer grijze blad kunnen slaan. Gevonden door Peter Carter in Nieuw Zeeland.
Spekkies voor de neus.
Nederlands erfgoed geïntroduceerd door Moerheim en afkomstig van Kasteel Middachten in Rheden voor 1923. Waarschijnlijk een zaailing uit in Frankrijk wild verzameld zaad.
Licht van kleur met relatief donkere knoppen. 'Middachten' heeft de reputatie wat vocht gevoelig te zijn, dat kunnen wij niet beamen.
Oud Hollandse lavendel.
Dit is wellicht de beste en meest vitale roze. De bloemen in langgerekte aren hebben als ze open gaan een donker sterretje (net als 'Little Lottie').
Een gezonde krachtige groeier. Goed sluitend grijs blad. De struik heeft een mooie vorm. De geur is prima.
Geïntroduceerd door Norfolk Lavender.
Onze favoriete roze. Lekker gezond en groeikrachig.
Zuiver wit, rijk bloeiend, zeer compact, nauwelijks groter dan 30 cm in bloei, zelfs zeer oude planten blijven zo laag.
Goed winterhard zoals alle angustifolia, maar wat vocht gevoeliger dan de meeste en geen liefhebber van woekerende buurplanten. Voor een open zonnige plek dus.
De allerlaagste witte.
Deze is in de jaren 90 vanuit Frankrijk ingevoerd naar Nieuw Zeeland en daar door Peter Smale benoemd.
Sindsdien ook wel bekend als de drie doelen lavendel; olie, bosjes, sier.
De olie wint regelmatig gouden medailles.
Hij groeit bijzonder snel zodat 5 of 6 per m2 voldoende is. Lange (7-10 cm) onderbroken aren met violette bloemen en donkere knoppen.
Een professionele performer.
Aan de prijswinnende 'Hidcote' is nog het een en ander te verbeteren. Dat weten we en we zien door de jaren heen steeds meer sterke kandidaten voor de troonopvolging. Dit is er zo een:
Diep donker met dikke aren, zeer compact en bovendien herbloeiend.
Gevonden omstreeks 1999 door Lammert Koning. Maar pas sinds kort beperkt beschikbaar.
We komen steeds tekort.
Een erg goede, zeer volle vitale plant die zich geweldig laat snoeien. Je ziet dan meteen nieuwe groei tot diep in de plant.
Het is de hoogste van de zo veel gevraagde aller donkerste cultivars.
Van laag naar hoog: 'Peter Pan', 'Hidcote', 'Imperial Gem' en dan pas 'Siesta'.
Een van de beste en zeker de meest volle snoeibestendige donkere. Onze favoriet.
De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.
Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (De foto is in oktober gemaakt.)
Uitzonderlijk lang bloeiend.
Een verbetering van 'Lady' vanwege de volle bossige ronde habitus. Zeer lage plant met een rijke bloei met grote bloemen , donker violet met een wit hartje in donkere knoppen, wat grijzig blad. De korte bloemaartjes en de sterke geur van 'Lady' blijven. Ze is ook, net als 'Lady', niet heel erg standvastig maar bijzonder leuk in pot.
Gevonden halverwege de jaren '90 in Nieuw Zeeland door Elsie en Brian Hall.
Geurig dwergje, zeer geschikt dus ook voor potten.
Deze Hollandse lavendel lijkt iets op 'Royal Purple'. Bloemen zijn extra geschikt voor zakjes, boeketten en om 'tussie mussies' mee te maken, zegt men, vanwege de lange bloemstengels.
Helaas is het niet zeker of we tegenwoordig nog de originele 'Twickel' hebben. Wij en onze bondgenoot collectiehouder in Engeland hadden tot voor kort samen wel 7 versies van deze cultivar.
Het kasteel staat in ieder geval wel nog.
Puur destillaat van lavendelbloemen. De olie wordt in een destilleerkolf of alambiek met behulp van stoom onttrokken aan de bloemen.
Deze olie kan medicinaal en culinair worden gebruikt. Je kunt er lavendelcake of lavendelijs mee maken. Hij mag puur worden gebruikt bij insectenbeten of verbrandingen en geeft dan onmiddellijk verlichting. We bestrijden er effectief parasieten mee bij onze schapen, kippen en honden. Paarden hebben we niet, maar die hebben er ook veel baat bij.
eigenschappen: reguleert het zenuwstelsel, harmoniserend, kalmerend, lust opwekkend, anti-depressief, geneest brandwonden, koortsdrukkend, tegen kramp, bij allergie, verzacht insectensteken
Flesje met druppeldop, circa 10 milliliter.
Soort van de Canarische eilanden, Tenerife, om precies te zijn. Met sterk geveerd zilver en heel smal, bijna naaldvormig blad en midden blauwe bloemen. Weinig geurend. De aar is duidelijk spiraalvormig. Kan jaarrond bloeien en doet dat dan op zeer lang vertakkende stelen. Bij ons niet winterhard dus bedoeld voor in potten die binnen overwinteren. Tot 1996 werd deze plant beschouwd als een ondersoort van Lavandula pinnata.
Deze kuiflavendel heeft bijna zwarte bloemen en roze vlaggetjes. Zde geurt net als de rest heerlijk fris, een beetje zurig.
Kuiflavendels houden niet van kalk en zijn vorstgevoeliger dan gewone lavendel.
Geef ze een beschut plekje of zet ze in een pot.
Wanneer je af en toe uitgebloeide bloemetjes wegknipt kunnen ze maandenlang bloeien.
Een van de vele recente kruisingen van Lavandula viridis met stoechas en soms pedunculata die allemaal kunnen door- of herbloeien. Grijsbladig met helder violette vlaggen.
Zoet-zuur van geur.
De meest opgeruimde donker paarse hybride cultivar die er is. De vlaggen zijn donker roze tot violet. Ook dit is een hybride van L. stoechas x L. viridis. Het harige groene blad duidt daar op. Gevonden door Marilyn en Ian Wightman in Nieuw Zeeland in de jaren 90. De grote overtocht maakte deze plant nog maar tamelijk recent. Winterhard zijn ze allemaal alleen in milde winters.
Knippen na de eerste bloei geeft herbloei.
Deze nieuwe kruising van Lavandula latifolia x Lavandula dentata heeft zeer bont driehoekig blad en een geweldige zoete geur.
Het is vanwege die geur dat ik er zo dol op ben. Misschien maakt deze het iets te bont, maar dat bonte blad compenseert wel voor de wat minder rijke, vrij late bloei.
Het is een half winterharde potplant
Zeer geliefd vanwege het bijna witte grijze blad en de compacte lage groeiwijze.
Korte aren met donkere bloemen sterk grijs-viltig behaard. Vrij laat bloeiend.
Een kruising van Lavandula angustifolia x lanata (wollige behaarde lavendel). Prima winterhard mits droog en zonnig geplant.
Gevonden in de jaren 80, in Kew, Royal Botanic Gardens, UK.
Liefhebber van elfstedentochten, dus droog.
Een kruising van Lavandula angustifolia met Lavandula lanata (wollige lavendel).
Ze heeft donkere bloemen in typisch taps toelopende lange aren, dus dik van onder en spits van boven op lange elegante bloemstengels.
Lavandula x chaytorae staat graag droog.
Je mag ze stevig terugsnoeien als ze in het voorjaar aan de groei gaan.
Lange wapper met poederwit, grijs blad.
Opgaand groeiende, sterk aromatische witte lavandin die doorbloeit tot de herfst.
Van jongs af aan streng snoeien, met name in het voorjaar en niet te kort voor de winter.
Witte lavandin duikt onder zeker 6 verschillende namen op terwijl er slechts 2 verschillende klonen zijn. Ik ga er tot iemand mij van het tegendeel overtuigt van uit dat 'Hidcote White' en 'Alba' dezelfde cultivar zijn.
Deze en 'Impress Purple' lijken sterk op elkaar, mogelijk is het dezelfde kloon. Het zijn de donkerste lavandins samen met 'Hidcote Giant' En 'Grosso'. Hoewel de corolla licht blauw is geeft de aar een zeer donkere indruk omdat de calyx mee kleurt. Alle vier zijn zeer goede lavandins.
Duidelijk fijner en compacter van bouw dan Lavandula x intermedia 'Alba' ('Hidcote White'). In de bloemen is soms op een charmante manier nog een vleugje porselein blauw te zien, vooral bij kouder weer. Violet is vluchtig. Ze groeit als 'Grosso': Het blad blijft vrij laag bij de grond en de 50 cm lange bloemstengels bepalen de uiteindelijke hoogte van 90 cm. Deze bloemstengels gaan elegant uitspreiden wat de uiteindelijke breedte geeft.
De belangrijkste lavendel op meer dan 2/3 van de zuidfranse productie velden heeft sinds de introductie door Pierre Grosso in 1972 stormachtig terrein veroverd.
Het blad blijft relatief laag, maar maakt uiteindelijk een mooi rond heuveltje met vertakkende 50 cm lange bloeistelen die breed naar buiten kunnen staan. Rijk aan etherische olie met een zoete kamfer geur. De bloemaren zijn 5,5 tot 9 cm lang, smal en spits in knop en uitgroeiend tot gedrongen taps toelopend.
Puur destillaat van biologisch geteelde lavandinbloemen. De olie wordt in een destilleerkolf of alambiek met behulp van stoom onttrokken aan de bloemen.
Dit is de sterkst geurende lavendel, hiermee verfris je je hele huis.
Een flesje vakantiegevoel.
eigenschappen: opwekkend, verfrissend, geestversterkend
Let op: Dit is geen plant maar de etherische olie van deze lavendel in een flesje met druppeldop, inhoud circa 10 milliliter.
De originele 'Grappenhall' werd rond 1902 in Engeland geïntroduceerd door Clibran, Altricham.
Wat wij tegenwoordig kennen als 'Grappenhall' is niet dezelfde plant vandaar deze nieuwe naam op gezag van Tim Upson en Susyn Andrews.
Niet zo donker dus, maar wel lange aren en lang breed en grijs blad.
Wannabe 'Grappenhall'.
Een introductie van Peace Tree Farm uit 2012. Door ons ook datzelfde jaar nog voor het eerst opgepot.
Het bijzonder zilver en breed blad met voor lavandin erg donkere bloemen maken dit best de moeite waard.
Een forse, lang bloeiende, sterke, vocht en koude resistente plant met een statige habitat.
Een in zuid Frankrijk van nature voorkomende hybride.
Maar deze is als tuinkruising midden jaren 50 gevonden in Canada.
Ze wordt veel gekweekt in Californië voor verse boeketjes, en potpourri, minder geschikt voor olie productie.
Een grote opgaande struik uit de Mitcham Group met tot 70 cm lange stengels.
Geliefd bij vlinders en een van de sterkst bloemig zoet geurende.
Deze in 2023 geïntroduceerde lavandin heeft aangenaam grijs blad en zeer dikke bloeiaren.
Voor een lavandin zou deze zeer goed bestand zijn tegen vocht, warmte en vorst.
We gaan er mee aan de slag, vooral vanwege de bloemen.
Een doorbraak binnen het geslacht: 'Lilac Lady' bloeit bijna lavendel-violet tegen een achtergrond van zachtgrijs blad. Voor mij is dit een verheffende combinatie. Wellicht minder opvallend dan 'Barnsley' of 'Bredon Spings' maar heel overtuigend. Een van de toppers uit ons sortiment en niet alleen vanwege de hoogte. 'Lilac Lady' is wel gevoelig voor natte kou en bloeit wat minder rijk als er te veel is gesnoeid.
De blauwste en bijna meest grijsbladige Lavatera