Die feestelijke rode lampionetjes zijn de knoppen aan rode bloemstengels waar de zuiver witte bloemen uit vlinderen.
Het donkergroene ruwe blad en de compacte struikvorm geven de plant daarna blijvende waarde.
Deze kruising van; C. populifolius x salviifolius heeft de winter van 2010 nipt overleefd.
Zo'n 12 jaar lang daarvoor was ze bij ons probleemloos winterhard. Inmiddels staat ze al weer 5 jaar.
Gedurende anderhalve maand verandert dit monster in een grote witte berg. Na 8 jaar mag je rekenen op 3 x 3 m. Als een extra strenge winter er tenminste geen eind aan maakt. Beschut planten dus.
Dit is een van de weinige Cistus soorten die snoei verdragen.
Groot langwerpig, lichtgroen gekroesd blad.
Perfect ronde zelf vullende bolvorm.
Een handzame struik met zuiver witte bloemen van 5 centimeter doorsnee en fijn smal blad.
Een van de meest winterharde en meest rijk bloeiende. Het is een kruising van Cistus laurifolius met Cistus monspeliensis.
Cistus laurifolius is altijd goed voor dat beetje extra vorstbestendigheid in een kruising.
Een van mijn allerdierbaarste Cistus ooit vanwege de perfecte lage struikvrom.
Met grijsgroen blad, snel laag en breed uitgroeiend. Het is een van de meest winterharde en de eerste bloeier van alle Cistus.
'Grayswood Pink' werd gevonden als zaailing uit Grieks zaad en is geïdentificeerd als de kruising Cistus parviflorus met Cistus sintenisii.
Een heerlijk ding, laag en breed uitgroeiend.
De kleinste die wij kennen. Zeer kleine, maar even talrijke bloemetjes en klein fijn blad. Bij ons worden ze niet groter dan 30 cm.
De kruising van C. salviifolius x C. inflatus.
Ze zijn niet zo standvastig als Helianthemum maar wel zeer leuk.
De nog net geen Helianthemum Cistus.
Grijsgroen blad met een licht gekrulde rand, meer breed dan hoog uitgroeiend. Het hoogtepunt van de bloei ligt in juni, maar tot de eerste vorst zijn er altijd wel wat bloemen.
Dit is een natuurlijke hybride, een spontane kruising, ontstaan in Zuid Frankrijk. van C. albidus x C. crispus. In Nederland wordt Deze ook wel als C. crispus 'Sunset' aangeboden.
Geef ze geen kalk.
Grijsgroen blad met een licht gekrulde rand, meer breed dan hoog uitgroeiend. Het hoogtepunt van de bloei ligt in juni, maar tot de eerste vorst zijn er altijd wel wat bloemen.
Dit is een natuurlijke hybride, een spontane kruising, ontstaan in Zuid Frankrijk. van C. albidus x C. crispus. In Nederland wordt Deze ook wel als C. crispus 'Sunset' aangeboden.
Geef ze geen kalk.
Een heerlijke betoverende spetterende kleur hebben deze tot 9 cm grote bloemen.
Voor ons een fantastische aanwinst uit 2007, waar ik meteen zo veel mogelijk van ben gaan stekken.
Het wordt op den duur een forse struik.
Die kleur is echt waanzinnig, maar wat worden ze snel groot die schatjes.
Dit een kleine zachtroze licht geurende kruising uit de buurt van Montpelier.
Ze is minder kalk tolerant en staat graag op goed doorlatende grond.
Het langwerpige blad is grijs-groen.
Als het warm genoeg is kan ze ontzettend explosief bloeien.
Echte bergamot, de vruchten hebben een enorm aromatische schil. De geur zit ook in het blad, zo'n blad om te kneuzen en mee te nemen in de broekzak om het later terug te vinden. Een paar druppels van het sap doen wonderen met een cake of ander gebak. Kuipplant voor de orangerie, > -5oC. Veel water in een keer geven en dan de pot weer helemaal op laten drogen heet wanneer u dat bewust doet het eb en vloed systeem. Het is gunstig voor Citrus, maar werkt alleen als er in de pot een goed mengsel zit met leem. Puur potgrond een keer uit laten drogen is funest, ze neemt daarna nooit meer water op.
De geur van mandarijntjes brengt je waarschijnlijk terug naar je kindertijd. De olie heeft een subtiele zoete aangename snoepgeur.
eigenschappen: subtiel vrolijk makende geur, kalmerend onder andere bij zenuwachtige hoestjes
Flesje met druppeldop, circa 10 milliliter.
Op de overgang tussen de vasteplant Clematis en klimmende soorten. Liggend als bodembedekker erg aangenaam tussen vaste planten en struiken, maar aanbinden kan ook. De bloemen zijn subtiel en zeer talrijk in trossen.
Zet er iets met zilver blad naast zoals Artemisia, of Salix exigua en geniet...
Wat me er aan verontrust is dat meneer Robert Bryden, de vinder (1935), zijn vrouw dus 'Mrs' noemt.
Bedoeld als vaste plant vooraan in de border. De paarsblauwe bloemen met een wit meeldraden bundeltje in het midden hangen aan een knikkend steeltje.
Als oudere plant maakt ze royaal opstaande stengels.
Deze staat liever op een droog heet plekje langs een zonnige zonneborder.
Na de bloei bovendien leuke pluisjes.
Diepe snoei in het voorjaar.
Om een of andere reden wordt ik steeds weer betoverd door donkerbladige planten.
Dit is een van de betere.
Purper, bijna zwart blad, met name in het voorjaar. Goed te combineren vanwege sterke architectuur en bladvorm. De bloemen zijn licht geurend. Terug snijden na de bloei geeft herbloei en vers donker blad.
Standvastig, rechtop.
Stevige vaste plant Clematis voor je border, met rechtopstaande stengels. Ze vraagt tijdens haar hoogtepunt soms even steun van haar buurplanten.
De Hyacint bloemen zitten in de bladoksels.
Zeer fijn om tussen andere vaste planten in de border toe te passen. Clematis vormt dan een aangename afwisseling op de gangbare textuur en bloeiwijze.
Diepe snoei in het voorjaar.
Een klimmer die ook als vaste plant kan worden toegepast. Het is een kruising tussen onze inheemse bosrank, C. vitalba en C. heracleifolia var. davidiana. Klimmend wordt ze tot 3 m hoog liggend hooguit 50. De bloemen zijn klein, talrijk en porseleinblauw.
Dit staat onder onze zilverbladige Salix exigua en wordt daar zo veel bewonderd.
Snoei ze diep terug in het voorjaar.
Een zachtblauwe bloemenzee.
Spontaan ontstaan als mutatie van 'Moonbeam' en duidelijk beter. Zeer groeikrachtig en lang en rijk bloeiend met grote intens maar toch zacht gele bloemen.
Na de eerste bloeigolf half terugknippen verlengt de bloei tot ver in de herfst.
Een van de meest betrouwbare meisjesogen.
Een bergje bloemen, die heerlijke bolronde pollen.
Zeven centimeter grote zacht gele bloemen van de zomer tot de eerste vorst.
Een sterke, standvastige nieuwe uit het 'Big Bang' veredelingsproject van Darrel Probst.
Bijna waren we helemaal gestopt met Coreopsis tot Darrel zijn werk deed.
Ze geneest geelvrees.
Want hoe geler ze zijn, deste standvastiger.
Nog een dwergje waar Darryl Probst jaren lang aan heeft gewerkt. Het is een kruising van 8 soorten die uitstekend winterhard en droogteresistent is. (Meestal gaan die twee vanzelf samen.)
De kleur is zeer indrukwekkend, de bloemen zijn groot en de stelen zijn kort.
Een uitstekende en zeer opvallende verbetering in deze soort waarvan we tot nu toe te vaak vooral de rode dan toch maar als eenjarigen moesten beschouwen.
Nog eentje van Probst, dus echt vast, maar nu toch met een vleugje roze, of nog beter; een scheutje wijn
De bloemen zijn onvruchtbaar wat bijdraagt aan lange bloei. (Ze blijft proberen voor nageslacht te zorgen.)
Een wolk van wijnrode bloemen.
Meisjesogen bloeien zo rijk dat ze er soms onder bezwijken. Een nieuwe standvastigere generatie is in opkomst. Deze zou daar bij moeten horen. Maar ze is nog heel nieuw en moet dat wel nog bewijzen.
Ook vorst speelt een rol, deze zou tot -12 aankunnen.
Alvast wel heel leuk die van wit naar purper verkleurende eeuwigdurende bloemenzee.
Ook als potplant inzetbaar dus.
Al vele jaren zocht ik naar de ultieme helmbloem voor ons sortiment. Het is net niet helemaal mijn plant en we zijn ook geen grote liefhebbers van schaduw. Maar dit super blauw heeft me overtuigd.
Fijn geveerd blad, dieprode stengels met trosjes Meconopsis-blauwe bloemen.
Dit is mijn helmbloem en ze is welriekend bovendien.
Hazelaars zijn makkelijke struiken die zichzelf, of elkaar over grote afstanden via de wind bestuiven. Ze zijn een goede en vooral zeer vroege bron van stuifmeel voor bijen en andere nuttige insecten.
Snoei bij een oude struik om de paar jaar oude takken helemaal tot de grond terug. Verder hem je er geen omkijken aan.
'Cosford' draagt al op jonge leeftijd en geeft heerlijke zoete hazelnoten.
Als je een hazelaar wil planten voor de noten dan is dit een goede keus. Ze geeft laat; eind september-oktober een goede opbrengst van zeer grote glanzende vruchten.
Omdat mannelijke en vrouwelijke bloemen niet tegelijk bloeien hebben hazelaars veel baat bij een bestuiver. Goede bestuivers voor deze zijn: Lange Spaanse', ´Cosford´ en ´Webb´s Prize Cob´.
Maak je hier niet te druk over, meestal zorgt een wilde zaailing in de buurt ook prima voor bestuiving.
Grote, heerlijk zoete noten in clusters van 2 of 3, soms meer.
Goede bestuivers voor deze zijn: 'Halle'sche Riesen' en ´Cosford´ maar ze zijn ook voldoende zelfbestuivend.
Lekker een winter voorraadje aanleggen.