Concurrerend met Pulmonaria om het meest zilveren blad. De groene aders accentueren het zilver. De lieve bloemetjes zweven daar boven aan dunne steeltjes..
Een cult-plant nog steeds, ik weet niet precies waarom ook alweer. Maar zeker niet onaardig.
Een bus Engelse tuinreizigers voldoet meestal om onze hele voorraad te plunderen.
Deze oude vriend was in 1994 vaste plant van het jaar.
Heerlijke frisse muntgeur, sierlijke, luchtige en langdurige bloei, ongedwongen bossige groei en glimmend rond blad.
Er bestaan ook vormen met meer behaard blad. In de Pyreneeën noemen ze die bergmunt.
Wolkjes porselein wit en geur voor tuin en Italiaanse keuken.
Een witte selectie van Brian Kabbes die het midden houdt tussen de grootbloemige 'Weißer Riese' en de kleinbloemige 'White Cloud' die door Hans Kramer werd gevonden.
Een goede geurige en al lang mijn favoriete witte bergsteentijm.
Munt, in lieve geurige wolkjes.
Zeer grote diep blauw-paarse klokken maken hier een echte bloemplant van, een bijnabloembol. Klokjesbloemen zijn er voor de nuchtere tuinier die gewoon ouderwets kleur en vorm nodig heeft voor zijn border. 'Kent Belle is een bijzonder goede cultivar afkomstig van de helaas niet meer bestaande Washfield Nursery.
Ze mogen in de schaduw staan op zware klei en gaan lang mee.
Terugknippen stimuleert herbloei.
Een klassieke prijswinnaar waar de Engelsen hun tuinen mee vullen.
Geschikt voor de beginnende tuinier.
Hier kan weinig mis mee gaan. Alleen niet al te droog zetten.
Ze beginnen nu zo ouderwets te worden dat ze weer hip zijn.
Datzelfde oranje uit de jaren 70 maar dan in paars.
Lijkt op Carex comans 'Bronze Form' maar dan iets groter en met breder blad. Het doorbuigend bronsgroen blad heeft oranje punten en kleurt in de herfst naar levendig roestig oranje. Op een vochtige plek in de zon kleurt het blad het best.
Deze, zo werd mij ooit verteld, zou niet winterhard zijn, maar wij weten uit ervaring dat dit een van de betrouwbaarste bladhoudende grassen is dat hier al vele jaren met kleurig fris blad glansrijk de winter doorstaat.
Een elfjes bloem die heerlijk door je witte border rankt met tere takjes.
De aren passen overal bij en zijn bijzonder lieflijk.
Als je tijd hebt om uitgebloeide aren weg te knippen worden er nieuwe bloeiende zijtakken gevormd.
Lieve vrienden van ons claimen, lang geleden, de eerste plant ons land binnen te hebben gesmokkeld, waarvoor dank.
Wijnrode kogelvormige bloemen op lange stelen uit een fors rozet.
Een feestelijk hoogtepunt in het voorjaar met wat herbloei als je de lelijke oude bloemen wegknipt.
Professioneel border materiaal voor gevorderde tuiniers, waar je door de aanschaf van deze dan ook onmiddellijk toe wordt gerekend. Toepassen ga je ze dan vanwege textuur en kleur.
Deze distel is prachtig, niet prikkelend niet woekerend en niet uitzaaiend.
Al vele jaren een van mijn liefste vaste plant clematis soorten. De heerlijk blauwe bloemen worden hoog gehouden door stevige stengels.
Die stengels worden tot 1 m lang maar buigen daarbij naar buiten en zoeken wat steun bij andere planten. Daarom kunnen we niet altijd van 1 meter hoogte spreken.
Ze staat dus op eigen benen tussen je vaste planten.
Op de overgang tussen de vasteplant Clematis en klimmende soorten. Liggend als bodembedekker erg aangenaam tussen vaste planten en struiken, maar aanbinden kan ook. De bloemen zijn subtiel en zeer talrijk in trossen.
Zet er iets met zilver blad naast zoals Artemisia, of Salix exigua en geniet...
Wat me er aan verontrust is dat meneer Robert Bryden, de vinder (1935), zijn vrouw dus 'Mrs' noemt.
Al vele jaren was ik op zoek naar deze super donker paarsblauwe vaste plant clematis.
We noemen ze vaste plant Clematis omdat ze geen steun nodig hebben, dus op eigen benen staan.
Je mag ze in het voorjaar tot kort boven de grond terug knippen.
Eindelijk gevonden.
Een klimmer die ook als vaste plant kan worden toegepast. Het is een kruising tussen onze inheemse bosrank, C. vitalba en C. heracleifolia var. davidiana. Klimmend wordt ze tot 3 m hoog liggend hooguit 50. De bloemen zijn klein, talrijk en porseleinblauw.
Dit staat onder onze zilverbladige Salix exigua en wordt daar zo veel bewonderd.
Snoei ze diep terug in het voorjaar.
Een zachtblauwe bloemenzee.
Al vele jaren zocht ik naar de ultieme helmbloem voor ons sortiment. Het is net niet helemaal mijn plant en we zijn ook geen grote liefhebbers van schaduw. Maar dit super blauw heeft me overtuigd.
Fijn geveerd blad, dieprode stengels met trosjes Meconopsis-blauwe bloemen.
Dit is mijn helmbloem en ze is welriekend bovendien.
De fantastische kleur van de bloemen gaat gepaard met brons-groen blad
'Porcelain Blue' gaat niet in rust in de zomer en bloeit zelfs door of opnieuw in de late zomer en herfst.
De bloemen hebben een zoete honinggeur.
Gevonden door Hillier en na 10 jaar testen in 2017 geïntroduceerd.
Een in september al rijpende productieve hazelaar met grote noten. Hazelaars zijn zeer vroeg bloeiende windbestuivers en de bijen komen omdat ze zo vroeg verder weinig vinden ook graag langs.
Verschillende rassen bij elkaar planten zorgt voor betere bestuiving.
Snoei alleen af en toe voor verjonging wat oude takken tot de grond weg.
Grote, heerlijk zoete noten in clusters van 2 of 3, soms meer.
Goede bestuivers voor deze zijn: 'Halle'sche Riesen' en ´Cosford´ maar ze zijn ook voldoende zelfbestuivend.
Lekker een winter voorraadje aanleggen.
Crambe cordifolia is een echte solitair plant. Buurplanten krijgen geen kans. Om die reden past deze plant niet goed in een mediterrane border. Als solitair, ergens in een uitsparing in bestrating, is het een monumentale plant met een zekere mediterrane uitstraling. Het grote donkergroene blad blijft aan de basis terwijl er in de zomer tot 2 meter hoge dikke bloemstelen verschijnen die grote wolken minuscule bloemetjes hoog houden.
Gigantische wolken van bloemen en geur.
Een van de vurigste planten die we hebben voor de warme border. Hoewel niet echt zeldzaam blijken velen er erg hebberig van te worden wanneer ze in volle bloei staat.
Een beproefde goed winterharde cultivar, vroeg bloeiend en hoog. Best in de zon of halfschaduw op niet te droge grond. De meestal aangegeven hoogte van 1 meter wordt op onze rijke grond soms bijna met de helft overschreden.
"Light my fire."
Deze witte vorm van het Alpenviooltje staat graag op licht-luwe plekken, maar niet volledig in de schaduw. Aan de rand van een bossage, onder halfopen struiken of bomen is de ideale plek.
Het sierlijk getekende blad verschijnt tijdens de bloei en blijft in de winter.
In de zomer gaan ze in rust en staan ze graag wat droger. Perfect dus voor open plekken tussen bladverliezende struiken.
Cyclaampjes veroverden mijn hart op slag toen ik ze in Zuid Italië in het wild zag. Ik had nooit verwacht dat dat zou gebeuren.
Het blad verschijnt tijdens de bloei en blijft in de winter. In de zomer gaan ze in rust.
Ideaal voor vrij droge open plekken tussen bladverliezende struiken of bomen.
Een spectaculaire nieuwkomer die zich nog wel een beetje moet waarmaken in weer en wind. Dat zal geen probleem zijn vanwege de geringe hoogte.
Delphinium is meestal standvastig deze zal dat ook zijn.
Gevulde bloemen met een appelgroen hart. Zacht en wollig, best stoer en apart maar lieflijk tegelijk
Voor liefhebbers van lekker lang lila.
Knip ze na de eerste bloei terug voor herbloei.
Dit zijn zaailingen dus een klein beetje variatie moet mogen.
Een ridder in peignoir.
Een hoge zuiver witte met lange volle aren.
Snoeien voor herbloei verplicht.
Deze ridder ontwapent.
Een klassike donker gentiaan-blauwe en vrij lage vorm van de kruising van D. elatum x D. grandiflorum.
Best langlevend, mits tijdig geknipt na de eerste bloei.
Je mag ze dus ook naar hartenlust knippen voor de vaas.
Ouderwetse rotsvaste laatbloeiers die vergeten worden omdat bijna iedereen tegenwoordig in het voorjaar of de zomer planten koopt.
Dit is een diepteinvestering van formaat die heel lang mee gaat.
Je kunt oude pollen af en toe delen.
Lekker laat.
Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.
'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.
Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.
Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.
Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.
Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.
Inheems, sterk en makkelijk.
Iedereen is het met ons eens over deze, je kan niet anders dan er van houden.
De dichtbezette kaarsrechte toorts produceert zoals de naam belooft eindeloos veel kleine mokka bruine bloemen.
Het blad heeft fijne zilveren randjes. Geweldig in je mediterrane border, tussen de lavendels en ook echt betrouwbaar vast.
Een sprookjesplant.
Deze kruising van Digitalis purpura x Digitalis grandiflora hoort meer thuis in de schaduw en heeft ondanks haar kleur ook niet echt een mediterrane uitstraling. In het Engels wordt ze wel strawberry foxglove genoemd en haar kleur 'crushed strawberry'. Rob Leopold introduceerde speciaal voor deze plant de fruitige kleur 'watermeloen' en citeert daarbij de zaad koning Jelitto met zijn 'Himbeerrosa'.
Eetbaar zijn ze niet.
Soms zijn ze meerjarig.
Ze noemen het een ster, of is het een ijsbloem?
Wij denken dat je deze plant nodig hebt omdat je er zulke geweldige composities mee kunt maken.
Voegt betrouwbaar lang iets toe aan je compositie. Zelfs in de winter, als ijsbloem nog van waarde.
Knip ze dus in het voorjaar.
Deze 'schijn-distels' zijn vanwege hun afwijkende bloemvorm zeer nuttig als textuurplant.
De bij 'Taplow Blue' 5 cm grote, dikke, kogelronde bloemen voegen verwondering toe aan je combinaties.
In de bermen langs de lavendelvelden van de Alpes de Haute Provence en ook verder landinwaarts naar het oosten zie je ze wel vaker, die prachtige blauwe Echinops.
'Jewel' is een selectie met wat grotere eetbare, zoete aromatische besjes die vanaf september rijpen. Ze is bladverliezend, maar loopt al vroeg uit met glanzend zilver blad.
Haar kleine, heerlijk geurende bloemetjes zijn erg geliefd bij bijen.
De wortels leven in symbiose een een stikstofbindende bacterie waardoor de bodem wordt verrijkt.
Een voedselbossers favoriet.
We hebben hier lang over getwijfeld.
Want koniginnekruid hoort gewoon groots te zijn, de bloemschermen net zo.
Maar deze belooft dat waar te maken in de kleinere tuin.
De bijen en vlinders zijn bijzonder blij met deze late dracht.
Een reusachtige landschapsplant voor de grotere tuin. Grote witte wolken in de nazomer. Subtiel, groots en heerlijk makkelijk en onderhoudsarm, precies wat je nodig hebt in een grote tuin.
Bijen hebben hier een bijzonder late dracht aan.
Geweldig materiaal voor grootse composities.
Een zeer makkelijke plant met veel impact. Fors, sfeerbepalend en standvastig maar ook compact en bloeirijk. Met dank aan Piet Oudolf voor de introductie in 2013.
Als in het najaar deze wolken op kleur komen brengt dat de tuin in een heel andere fase en sfeer. Het verrast me elk jaar weer aangenaam hoe alles ongemerkt ingrijpend veranderd.
Als je er plaats voor hebt; planten.
Deze bevelen wij aan voor droge moeilijke plekken waar anders niets meer wil groeien. De stolonen kruipen zelfs op de ongunstigste plekjes nog gestaag maar niet problematiisch verder.
Het blad ontwikkelt zich na de geurige bloei eind april en wordt in het najaar intensiever rood.
De bloemen hebben een sterke, heerlijk zoete geur.
Deze is opmerkelijk, de 'reuzenvorm' van die lage kruiper die gaat waar geen enkele andere plant gaan kan: de droge schaduw. Vorst deert ze niet.
Zo hoog opgaand worden het van die lekkere geurende bollen.
De foto is gemaakt in maart in 'Jardin D'Enteoulet'.
Zodra de uit Bhutan, Tibet en het zuidwesten van China afkomstige in onze tuin bloeit wordt iedereen daar hebberig van.
'Beauty Orange' heeft donkergroen - bronskleurig blad en fel oranje schutbladeren.
Ze breidt zich vrij snel uit maar is gemakkelijk binnen de perken te houden.
Wees voorzichtig met het melksap: Niet in ogen wrijven!
Uit het wild in de buurt van Nice, natuurlijk.
Maar evengoed bijzonder sterk en winterhard. Bloei van begin zomer tot herfst.
Misschien wel de allersterkste en beste wolfsmelk van allemaal maar wel soms kortlevend.
Geef ze de ruimte, ze groeit breed uit. Het fijne naaldvormige blad knip je in het voorjaar diep terug.
Iedereen moet deze geweldige gele wolkjes planten.
Een kruising van twee door bijna heel Europa voorkomende soorten (Euphorbia waldsteinii x E. cyparissias). Beide sterk, makkelijk en geschikt voor elke standplaats inclusief droge schaduw. Goed vast, winterhard en gezond.
Ze mag na de bloei of in de herfst teruggeknipt.
Vormt bij ons een contrasterend duo met zwarte Helleborus. Heerlijk.
Een uitstekend winterhard mediterraan grasje. De bloei is onbeduidend maar met die heerlijke bolletjes bedekken de bodem zo lekker. Bijvoorbeeld tussen een paar heel speciale lavendels of andere aandachttrekkers. Wild te vinden in Zuid Frankrijk en Noord Spanje, rondom de Pyreneeën.
We gaan hier heel fijne borders mee maken.
Plasnt ze 30 cm van elkaar.
Een rustpunt puur voor de vorm.
'Rügen' is een oud Duits ras bosaardbei geselecteerd op productie, deze verbetering belooft zelfs nog iets meer opbrengst en minder ranken.
Het zijn geen kiloknallers en ze worden daarom ook niet of nauwelijks commercieel geteeld. Maar ze zijn natuurlijk fantastisch van smaak.
Je kunt ze het beste zien als gezonde bodembedekker waar in de zomer snoepjes aan groeien.
De vruchten zijn subliem. Vooral zoet maar met de juiste dosis aroma.
Van de bloemen kun je in ieder geval stellen dat ze erg bijzonder zijn voor een aardbei. Mooi vinden mag ook.
Behandel ze als gewone aardbeien of plant ze als bodembedekker vooraan in een border.
Lekker gek.
Toen ik 20 was trok ik met een rugzakje door Frankrijk om kruiden te verzamelen. Dit was een van mijn trofeeën. Geneeskrachtige werkingen zijn onder andere: Diuretisch, ontstekingsremmend, wondgenezing, spijsvertering, tegen slapeloosheid en kalmerend.
Het wordt ook gebruikt als vegetarisch stremsel voor kaas, vandaar; Labkraut.
Maar het is vooral ook een leuke inheemse plant waar insecten en vlinders veel baat bij hebben.
In het prachtige l'Aquila (Abruzo) kreeg ik na het eten in een restaurant een bijzonder bitter drankje: Liquore Genziana gemaakt door de moeder van de eigenaresse.
Helaas kwamen we tijdens onze wandeling de dag erna net niet boven de vereste 1200 meter. In de Pyreneeëntroffen we haar wel.
Het is een echte bergplant die het hier ook prima doet.
Het gerimpelde blad lijkt een beetje op dat van Hosta. Ze maakt een lange penwortel.
Geranium is de ruggegraat van de romantische tuin. Ze zijn betrouwbaar en vragen weinig verzorging.
'Ann Folkard' is een indrukwekkende plant met een waanzinnige kleur bloemen. Het blad loopt geel uit om aan het eind van het voorjaar traag groen te worden, de bloemen verkleuren van licht naar donker paars. Ze groeit breed uit maar wortelt niet verder buiten het hart. Het is een kruising van G. procurrens x G. psilostemon.
Boem!
Een blauwe bom.
Met fantastische donkere aders bovendien.
Het blad komt tot 40 cm, de bloemen steken daar nog 20 cm bovenuit.
De tuingeraniums vormen de ruggengraat van je tuin; je hebt er geen werk aan en raakt ze nooit kwijt.
Het jonge blad is goud-geel, vooral in het voorjaar, als het uitloopt.
Een sterke en makkelijke plant die niet al te snel groeit. Ze staat bij ons al bijna 10 jaar op een plekje.
Bescheiden voorjaarsfrisheid.
Zeer rijk maar niet al te lang bloeiend met grote aangenaam blauwe geaderde bloemen
Het is een kruising van G. renardii x G. platypetalum, in 1977 gemaakt door Yvan Louette en vernoemd naar zijn grootvader. Voor deze heb ik hem persoonlijk bedankt. Hij heeft zijn proefvelden voor rozen en geranium kruisingen ingericht in de tuinen van het gemeentehuis van Chaumont - Gistoux
Het ronde blad van Geranium renardii maar dan iets minder grijs.
De roze versie van 'Rozanne' en 'Jolly Bee'.
Eindeloos bloeiend dus en dezelfde wat spreidende groeiwijze, maar dan met donker geaderde roze bloemen. Ze kan met haar getekend, licht gevlekt blad snel een groot stuk bedekken. In een milde herfst bloeit ze tot december of de eerste nachtvorst
Uiteindelijk sterft ze helemaal af om vrij laat in het voorjaar weer op te komen.
Net als 'Rozanne', gevonden door Marco van Noort.