Bijna een onkruid dat zich in onze vuurborder verplaatst via doorgebogen takken die steeds weer aanwortelen.
Je kunt ze natuurlijk ook netjes aanbinden en in toom houden.
Helemaal probleemloos.
Maar vooral heerlijk en prachtig met fijne rode haartjes op de stengels en de wit viltige onderkant van het blad. De bloemen en vruchten zijn net bloemstukjes.
Heerlijke sierstruik.
Een klasse apart; de kruising van Californische braam (R. ursinus), framboos en loganbes. Rudolph Boysen maakte deze kruising in 1923.
Zachtzure bijna zwarte vruchten.
Ze groeit als een braam, maar dan doornloos en smaakt als een braamboos.
Aanbinden.
Rechter James Harvey Logan experimenteerde omstreeks 1880 in zijn tuin in Santa Cruz met het zaaien van wilde bramen (Rubus ursinus). Enkele van zijn zaailingen bleken kruisingen tussen braam en framboos te zijn.
Loganbes draagt op tweejarig hout. Je snoeit dus elk jaar afgedragen takken tot de grond. Ze heeft niet-agressieve stekeltjes.
De bessen rijpen van augustus tot september en zijn zoet-zuur, lekker fris dus.
Deze fantastische recente vondst van Rolando Uria, de rood-roze variant van 'Amistat', heeft fuchsia-rode bloemen uit zwarte knoppen.
Ook deze komt uit warme streken en is het randje winterhard. De kans dat ze in de volle grond overleeft is groot.
De bloemen verkleuren onder invloed van de temperatuur en laten soms wat paars zien.
Iedereen houdt van haar, dus ze zal net als 'Amistad' wel weer snel uitverkocht raken.
Wow paars, deze nieuwe, aan Salvia guaranitica verwante vorm.
Zwarte knoppen en donker paarse bloemen.
Eindeloos en rijk bloeiend.
Wel liefst in een pot planten die in de koude kas of garage gemakkelijk overwintert. Waaghalzen laten ze ook wel met succes in de volle grond.
Een moet hebben salie.
Behalve eigen introducties in dit genre voegen we ook graag de parels van onze bondgenoten toe aan ons zo alsmaar feestelijker wordend sortiment.
Deze kruising van Salvia microphilla x greggi is in 2004 gevonden door Suncrest Nursery (Californië).
Ze zijn allemaal tenminste winterhard tot -10 Wij en velen met ons durven ze inmiddels in de volle grond te planten. Maar in pot misstaan ze ook niet.
Waarom moesten we zo lang op je wachten?
Dit snoepje is ook een van die fijne introducties die ons sortiment in 2019 verrijken.
Dysons maakte een kruising van een onbekende soort met een Salvia uit de Micophylla groep en vond zo deze compacte stralende nieuwigheid.
Salvia uit de Micophylla groep zijn half winterhard maar kunnen de meeste winters op een beschutte plek in de volle grond overleven. Ze verdragen tenminste -10.
Iets geks, bijna een Oostenrijkse Geranium voor in pot. Zomaar gevonden in een boeketje dat Poetsvrouw Alta Gracia uit Oaxaca (Mexico) voor haar baas Richard Turner (de bekende botanicus) had meegenomen.
Zou redelijk winterhard zijn met een rode waas op het blad in de winter. Dus ook in de volle grond proberen. Flink terugknippen in het voorjaar. Lekker bossig.
De bloemen worden soms helemaal wit of helemaal rood afhankelijk van de temperatuur.
Om de 'Wishes serie' compleet te maken, deze 4e en laatste nieuwe in suikerzoet roze.
De beige knoppen zijn even wennen. Ik dacht aanvankelijk dat er iets mis was maar ze voelt zich er kiplekker bij.
Rob and Rosy Hardy introduceerden deze in het jaar van hun 30 jarige huwelijk en het 30 jarig bestaan van hun kwerkerij.
Ze is niet winterhard maar verdraagt tot -10 en sterft in de winter volledig af je kan haar dus in een garage of koude kas overwinteren.
Deze heerlijke potplant is een van de nieuwe Salvia's die we in 2017 in samenwerking met Diederik Riethorst, de vinder van 'Royal Bumble', introduceren.
Het is een halfwinterharde potplant die de hele zomer bloeit in een heerlijk purperpaars aan zwarte stengels uit zwarte knoppen.
Het begin van een heerlijke zomer met heel veel van dit soort nieuwigheden.
Een schaamteloze nieuwe zaailing van Salvia 'Shame' met grote ronde zacht maar intens roze bloemen.
De groeiwijze is tamelijk opgaand.
Gevonden door Diederik, dus hoewel officieel half winterhard best kansrijk in de volle grond.
De grote zus van Salvia 'Waverly', beide zijn waarschijnlijk kruisingen van Salvia leucantha x Salvia chiapensis.
'Phyllis Fancy' is het meest indrukwekkend. Ze werd gevonden in het Arboretum van Santa Cruz en vernoemd naar Phyllis Norris
Heerlijke romige violet-witte bloemetjes aan lange inkt-paars behaarde stelen.
Ze heeft bij ons haar eerste winter in de volle grond prima overleefd. Je kunt er natuurlijk ook een potplant van maken die je in een koude kas of garage overwintert.
Een bewuste en zeer ingenieuze kruising van Brian Kabbes tussen de ouwe trouwe 'Ostfriesland' en een Mexicaanse soort. Het stuifmeel werd in Mexico wild verzameld, terug in Nederland werd de moederplant hier mee bestoven.
Het is in ieder geval een prachtige nemorosa achtige hybride die prima winterhard is hier maar niet graag vochtig staat.
Bijzonder kleurrijk, briljant gevonden.
Als ik me niet vergis is dit een introductie uit 2017 van onze Salvia vrienden van Tuingoed Foltz.
Makkelijk en lang bloeiend, zeer donker, met bijna zwarte stengels en knoppen.
Ook dit is een half winterharde potplant.
Eenvoudig te overwinteren in koude kas of op slaapkamer. De dapperen onder ons laten ze op een beschut plekje buiten overwinteren.
Een zaailing van Salvia 'Red Velvet' gevonden door Diederik Riethorst in 2000. Door ons geïntroduceerd in 2002.
Subliem van kleur, rijkbloeiend. De grote donkere konings-rode bloemen zijn spectaculair.
In hetzelfde jaar op twee tuinbeurzen in voor- en najaar onderscheiden als beste plant van de show.
Met algemene instemming dus; de beste rode, een non stop show.
Salvia 'Royal Bumble' is door ons in 2002 geïntroduceerd en werd wereldwijd een groot succes. We zien ze in Frankrijk overal in plantsoenen van Carcassonne tot Nice.
Nog steeds is het volgens velen de beste rode.
Dit zusje, gezaaid in 2017, komt uit dezelfde bloedlijn waarin jarenlang is geselecteerd op donkere stelen en knoppen. Die zijn nu bijna zwart. Ik vind deze kleur geweldig.
Sorry voor de naam.
De bloemen van deze bijzondere nieuwe kruising lijken wat op die van Salvia buchananii. Het is een spontane kruising als zaailing gevonden in Australië, in de tuin van Wendy Smith onder een plant van Salvia mexicana 'Lolly'.
Het blad is glanzend donkergroen, ze groeit snel en bloeit de hele zomer.
Ze verdraagt maar een beetje vorst, dus wel in pot en in de koude kas overwinteren.
De belangrijkste sierwaarde vormen de prachtige grote zwaar grijs-behaarde rozetten. Het tweede jaar wordt het blad wat minder grijs en verschijnen er stengels met grote witte bloemen. Gertrud Jekyll adviseerde de bloeistengel weg te knippen om het grijze rozet te houden. Maar dat is onzin. De bloemen zijn al even fabuleus als het blad
Ze gedraagt zich bij ons meestal als tweejarige, maar kan volgens sommigen tot 30 jaar oud worden.
Het blauw van deze late bloeier is van ongekende schoonheid. Het grijs-groene smalle blad draagt daar aan bij. Een van mijn favorieten vanwege de aangename kleurstelling. De plant heeft tegen het einde van het seizoen soms wat steun nodig en moet absoluut in de volle zon staan om rijk te kunnen bloeien. Salvia azurea lijkt een beetje op de nog hogere Salvia uliginosa. Het blad van Salvia azurea is smaller, bijna lijnvormig met een grijze waas. Winterhard, voor een droge zonnige plek.
Nu we toch in het geurende blad zitten; dit is een van de verschillende vormen van de fruitige ananassalie.
De voordelen van deze: rijk en vroeg bloeiend, sierlijk hartvormig blad en de bloemen zijn evengoed eetbaar, voortreffelijk in salade of vruchtendrank. Een minpuntje is dat de geur iets minder sterk is dan van die van kampioen ananassalie, 'Scarlet Pineapple' dit wordt door extra vroege bloei ruimschoots gecompenseerd.
De ware ananassalie. Het blad ruikt meer naar ananas dan ananas naar ananas ruikt. De bloemen hebben een zachte ananassmaak met een druppel zoete nectar onderin. Het zijn de lekkerste bloemen die ik ken. Ze bloeit laat in het jaar of heel vroeg in het voorjaar, want dit is een kortedagplant.
De wortel is winterhard tot -15oC en overleeft de meeste winters in de vollegrond.
Een heerlijk geurende kuipplant, met creatieve culinaire toepassingen.
Lijkt op 'Honey Dew Melon' maar heeft donkerder blad en een vleug mandarijn in de geur. Net als 'Honey Dew Melon', rijker en veel eerder bloeiend en maar een klein beetje minder ananas geur dan 'Scarlet Pineapple'.
Een van de beste eetbare bloemen die bestaan.
Ananas Salie voor de bloemen.
Het kleine zusje van de te reusachtige en te laat bloeiende 'Indigo Spires'. Ze heeft wat meer het uiterlijk van Salvia farinacea (meelsalie) waarvan niemand weet dat dat ook een vaste plant is. Ze overleven beide soms buiten maar zijn dus net niet winterhard en je kunt ze natuurlijk als eenjarigen beschouwen maar in een koude kas overleven ze gemakkelijk.
Indrukwekkend van kleur en zeer lang bloeiend.
De nieuwe dwergvorm van 'Mystic Spires' die al sinds 2014 deel uitmaakt van ons sortiment. In 2018 onderscheiden als beste innovatie van de vakbeurs 'IPM' en in 2019 geïntroduceerd.
Behalve het verschil in hoogte zien we verder weinig verschil tussen deze kruisingen van de ouderwetse meelsalie met de reusachtige longispicata. Beide zijn net niet winterhard. In pot mag je ze koud overwinteren ze verdragen op een beschutte plek wel tot -10 graden vorst.
Deze opmerkelijke recente introductie met geveerd blad is in omloop als Salvia nemorosa. Het blad verraadt echter dat dit gekruist is met de Joegoslavische Salvia jurisicii. En dat was een bijzonder goed idee van de vinder, Jan Kraan. Haar habitus is wat compacter, minder los, dan Salvia jurisicii. Salvia nemorosa bloed lijkt qua textuur dominant. Ze bloeit vroeg en kan herbloeien wanneer je haar na de eerste bloei terug knipt.
Leuke nieuwigheid.