Voor wie zonder geelvrees tuiniert, deze intensief eidooier gele. Groot, lang en rijk bloeiend en geweldig. Indrukwekkend als het geel van Ferula of Phlomis, een kleur die je bijblijft.

De dikke hoofdwortel van Duitse lis, ofwel Iris Germanica, moet bakken in de zon.

Een ouwe trouwe prijswinnaar. (1943)

Ook hier wordt warmte met warmte beantwoord en een vleugje parfum.

Je mag ze snijden voor de vaas maar nog leuker lijkt het me hier spannende combinaties mee te bedenken.

Let daarbij op de bloeitijd.

Voor je harem van tuinschoonheden.

Grote witte bloemen boven zwaarden die tevens dienst doen als blad.

Geurend en vrij vroeg bloeiend.

Geïntroduceerd in 1916, een blijvertje dus.

Wij kan een ridder met een witte baard weerstaan?

Een sterke zeer sierlijk ranke witte Japanse Lis.

'Diamant is een selectie van Zillmer, een van onze Duitse collega's.

Japanse Lis mag wat zuurder en vochtiger staan dan de Duitse. Ze hebben van die platte bloemen.

Een keer geen een Duitse lis, maar een Japanse, uit Duitsland, dus.

Japanse Lis staat net als Siberische lis liever in wat vochtigere zure bodem.

De bloemen staan als ze helemaal open zijn horizontaals ze hebben ronde kelkbladen.

Deze werd in 1975 gevonden door de Duitse kwekerij Zillmer, het blijft een Japanse Lis.

Boter en suiker gaan goed samen en zorgen voor voedsel bliss, de zoete tegenhanger van chili en knoflook.

Een sterke en makkelijke lis die nergens last van heeft. Half mei tot half juni spectaculair.

Verantwoord snoepgoed.

Japanse luchten in plantaardige vorm.

Nog relatief nieuw, gevonden door Zillmer.

Fijn en makkelijk, voor liefst lichtzure, wat vochtige grond, maar doet het overal waar de zon af en toe schijnt.

Heerlijk blauw en supersterk. Elk jaar vers blad.

Die kleur is echt goed.

Siberische lis mag net als Japanse wat zuurder en vochtiger staan.

Voor blauw moeten we voortaan bij Perry zijn.

Uit een soort graspol van breed puntig blad worden deze pijlen afgeschoten.

Het verloop van groen naar geel is heel aangenaam bij deze cultivar uit 1940. De stelen zijn stevig.
Vuurpijlen kunnen wat onregelmatig bloeien. Ze hebben vooral warmte nodig. Maar als ze eenmaal gaan, dan gaan ze goed.

Heerlijk exotisch.

Uit het mediterrane Zuid Afrika deze heerlijke exoot voor gekke accentjes in je bijzonder creatieve borders.

Als zaailing gevonden in Engeland door Paul Stringer en vernoemd naar zijn vrouw die dol is op felle kleurtjes.

Zelfschonend (uitgebloeide bloemen vallen snel af) en zeer lang bloeiend.

Sprankelend.

Verkleurend van zacht groen naar bijna wit.

Het blad in de winter graag er aan laten als dekentje. In het voorjaar mag er zo nodig wat aan geknipt worden.

Nice Queen.

De naam lijkt niet helemaal juist gespeld maar ik spreek Bob Brown, wiens zoon haar vond en benoemde niet tegen.
Het ding is; deze heeft erg dikke bloemtrossen en is daarmee bijzonder feestelijk. Ze zijn er vooral trots op dat ze alleen onderin van kleur veranderen.
Voor een plant uit Zuid Afrika is ze bovendien extreem winterhard maar ze blijft exotisch en oh ja, een AGM.

Wat willen we precies nog meer?

Een lage zeer rijk bloeiende vorm.

Bloemen aan bronsgroene stengels die verkleuren van warm oranje-geel naar room-wit.

Het doorbuigende blad blijft relatief laag.

Gemakkelijk bloeiend en voor een vuurpijl zeer vorstbestendig.

Aanvankelijk waren we wat terughouden met deze feestplanten omdat ze niet altijd goed bloeiden en beschadigd uit de winter kwamen. Tegenwoordig is alles beter. TerraNova Nurseries is een Salvia specialist uit Oregon. Bij wijze van uitzondering hebben ze een serie fantastische vuurpijlen geselecteerd. Ze zijn goed winterhard en betrouwbaar bloeiend. Deze zou in Oregon zelfs tot januari hebben gebloeid terwijl het rozet onder een pak sneeuw zat.

Ik begin ze steeds meer te waarderen deze feestelijke planten die van de zomer een vurig feestje maken.

Deze rijke bloeier is nog vrij nieuw in ons sortiment en zou prima winterhard zijn.

Uitgebloeide bloemstengels wegknippen stimuleert de vorming van nieuwe.

Imposante, stevige, manshoge bloemstengels met tot 25 cm lange bloemtrossen.

Het blad komt tot ongeveer een meter.

Voor wel heel bijzonder spektakel.

Dit met van die reuze blauwe Eryngium en we hebben al een monumentaal feestje.

Op de foto in onze tuin tussen Deschampsia.

Van deze fantastische schermbloem heb ik enorm genoten in de Franse Vooralpen. Ze maakt tot 25 cm grote bolle schermen en heeft heerlijk diep gelobd blauw-groen loof.

De zaden werden in het verleden wel als geneeskruid en ook als kruid toegepast. Ze zijn nogal bitter. Ze is goed lang levend en staat ook al jaren heerlijk uit te dijen in een van onze mediterrane borders. Als je 5 jaar geduld hebt is 1 per m2 voldoende.

Een zeer lage zuiver witte echte lavendel.
Vrijwel identiek aan 'Nana Alba', alleen iets groeikrachtiger.
Helaas, is nog steeds 95% van wat als echte witte lavendel wordt verkocht witte lavandin; die grote verhoutende struiken. Die andere 5% staat op onze kwekerij.
'Arctic Snow' hebben wij in Nederland geïntroduceerd, het is een traag groeiende compacte zaailing die we kregen van onze inmiddels al lang gepensioneerde Engelse collega Martin Tustin.

Uit een magische tuin in het land van Winnie de Poeh.

Vroegbloeiende, zeer mooie bossige compacte plant met grote wijdopen bloemen, net als 'Cedar Blue' en ook in de zelfde helder violette kleur en diezelfde kussen vorm; een plant die van nature een beetje doorzakt en daardoor niet uit elkaar kan vallen.

Introductie: na 1980.

De 'lavendelpolitie' (zo meld ik me dan) heeft even moeten rondbellen. Maar kwam uiteindelijk bij onze tuinvriend Maurice Vergoote terecht als herkomst van deze nieuwe lavendel. Het blijkt een zaailing van vermoedelijk 'Hidcote' te zijn die volgens Maurice extra winterhard is. Gezien de zeer goede winterhardheid van 'Hidcote' een wat overbodige eigenschap lijkt mij, maar lekker donker is ze wel.
Beate is een Duitse gast van Maurice zijn veelgeprezen B&B die er van omviel.

Introductie van onze lavendelvriendin Catharine Liardet uit Sault (Karel is haar zoon), 'striking' vanwege de tweekleurigheid in de poezelige aar: Donkere calyx en lichte bloemen. Groot contrast; precies wat we zochten en uiteindelijk ook wat vversterkten in onze eigen introductie 'Contrast'. 'Charles' is bovendien compact en laag.

Zeer energiek, vibrerend van kleur.

Alweer een nieuw dwergje uit Australië. Nieuw en onervaren maar best veel belovend.

De bloemen zijn relatief donker violet en de aren goed gevuld.

We weten nog niet precies hoe standvastig dit schatje is.

Je vindt ze vooralsnog nergens anders.

De zachtst violette die er is. Hierna begint het wit te heten.

Geweldig als contrast tegen de donkerdere kleuren.

Nieuw en bijzonder; een kleurdoorbraak.

Net als alle Lavandula angustifolia hier prima winterhard.

Geurige gletsjer

Stevig sterk, gezond en groeikrachtig, zuiver wit en aangenaam van geur is deze vrij breedbladige selectie uit Nieuw Zeeland.
Virginia Mc Naughton kreeg haar van Stan Hughes van Blue Mountain Nurseries, vandaar de naam. De knoppen zijn ijzig groen met een minuscuul vleugje violet wat bijdraagt aan de kleurervaring.

Dit is mijn beste witte.

Stevig sterk, gezond en groeikrachtig, zuiver wit en aangenaam van geur is deze vrij breedbladige selectie uit Nieuw Zeeland.
Virginia Mc Naughton kreeg haar van Stan Hughes van Blue Mountain Nurseries, vandaar de naam. De knoppen zijn ijzig groen met een minuscuul vleugje violet wat bijdraagt aan de kleurervaring.

Dit is mijn beste witte.