Deze Magnolia komt in het wild voor in China en groeit daar op een hoogte van 300 tot 1500 meter. De geurende bloemen hebben een doorsnede van 10 tot 15 cm. Het blad kan 40 cm lang worden.
Magnolia officinalis lijkt sterk op Magnolia obovata. De kans bestaat dat ze bij voortschrijdend inzicht als ondersoort van obovata wordt aangemerkt.
De houpu magnolia, zoals ze ook wel wordt genoemd, vraagt wel wat ruimte.
Als je drie wensen mocht doen en je zou zeggen doe maar wat, dan zou Vance Hooper uit Nieuw-Zeeland hiermee komen. En dat wonder is geschiedt. We sloegen de Europese introductie in 2011 gade en zagen hoe ze werd gelauwerd.
De vervulde wensen: een zeer bijzondere kleur, gezond blad, niet te groot en lange bloei.
Oeps, dat waren er vier.
Magnolia x brooklynensis ontstond in de Brooklyn Botanic Garden, New York, Verenigde Staten, uit een kruising van Magnolia acuminata x M. denudata. 'Yellow Bird' is een verdere verbetering door terugkruising van M. x brooklynensis 'Evamaria' met M. acuminata.
Ze maakt een mooie bolronde tot pyramidale kroon. De bloembladeren zijn breed waardoor de bloemen nog meer op tulpen lijken
Zuilvormen maken nauwelijks en alleen korte vruchtbare zijtakken. Het boompje blijft ongeveer even groot en zuilvormig zodat ze ook nauwelijks plaats innemen. Ze kunnen zelfs als een fruithaagje worden toegepast..
De meeste zuilvormen zijn zelfbestuivend, maar een ander ras in de buurt zorgt altijd voor een betere oprbrengst.
'Bolero' heeft fris zoet-zure appels met een rode blos.
Een van de meest geliefde zoet-zure appelrassen, oranje-geel van schil met roomwit vruchtvlees..
Appelrassen zijn niet, of weinig zelfbestuivend en ook niet elk ras is geschikt als bestuiver.
'Elstar' is redelijk tot matig zelfbestuivend, nog betere bestuiving mag je verwachten van: 'Golden Delicious', 'James Grieve' of 'Jonathan'.