Nieuwe introductie uit 2012 van onze gewaardeerde bondgenoot Marco van Noort.
Zijn nieuwigheden nemen we meestal gretig op in ons sortiment.
We zijn benieuwd hoe deze zich verhoudt tot Echinacea 'Hot Papaya', die andere dubbele rode.
Deze begint wel heel erg lekker diep rood en ik zou het, geloof ik, prima vinden als ze daarna niet dubbel werd.
Vlammenwerper is een wat harde naam voor deze vooral erg zoet geurende zonnehoed.
De plant vertakt sterk. Bloeit als een van de eerste en een van de laatste zonnehoeden met 9 cm brede bloemen.
Het oranje wordt door een roze waas doorschenen.
Nieuw sinds 2011 en ook al zo heerlijk rood.
Dit is een forse plant met grote bloemen.
Uiteindelijk verkleuren ze een beetje naar pompoen oranje.
Plant een vulkaan.
Bijzonder van vorm en kleur. Vroeg bloeiend met een hard gestoken oranje dat niet verbleekt zoals bij sommige cultivars.
De eerste, mooiste en sterkste dubbele oranje. Ze heeft goed vertakkende stelen, een vol hart en lange afhangende bloemblaadjes.
Ook weer een Nederlandse vinding van Arie Blom. Goed gedaan Arie.
Nog zo'n fantastische kleurdoorbraak die mogelijk werd dankzij kruising van drie soorten waaronder de witte E. purpurea 'Alba' en de gele E. paradoxa.
Tot 12 cm grote gele geurende bloemen die bleker worden naarmate ze ouder worden. Stevige stengels.
In de loop van de zomer dus crème, citroen en ander geel door elkaar.
Zet je geelvrees aan de kant en plant deze eens naast Perovskia.
Ik ben niet zo van de cultivars die in series worden uitbracht met de bedoeling de markt volledig te domineren. Dus meestal mijd ik ze dan integraal. Maar de 'SunSeekers' serie heeft twee zulke geweldige toppers dat ik ze niet kan negeren. 'Rainbow' en 'Salmon' bloeien zo ontzettend uitbundig en kleurrijk dat ze de meeste concurrenten ver achter zich laten. De half gevulde bloemen verkleuren van crème oranje-geel naar roze.
Mijn laatste nieuwe liefde.
De bloemen van Echinacea pallida zijn kleiner en eleganter dan die van Echinacea purpurea. Verschillen met E. angustifolia zijn kleiner. De bloemblaadjes van E. pallida zijn lang, smal en strak afhangend van de bodem.
Echinacea staat wereldwijd op de 1e plaats van de geneeskruiden top 10. De weerstandsverhogende werking is verbluffend. Bij de eerste symptomen innemen voorkomt het daadwerkelijk uitbreken van de griep.
Deze gezaaide Echinacea heeft elegant afhangende lintbloemen; als een hula rokje.
Ze heeft een natuurlijke sprookjesachtige uitstraling, eerder zachtaardig, subtiel, tussen al dat kleurgeweld van de nieuwe zonnehoeden.
Maar daarom juist bijzonder.
De naam is zeer correct. De bloemen van deze hebben een onweerstaanbare, vrijwel niet te fotograferen, aantrekkingskracht.
Zeer laag voor een zonnehoed.
Vurig magenta.
Bovendien geurend en standvastig.
Deze aan Piet Oudolf toegeschreven vondst uit 2009 behoud z'n groene kleur ook als de bloemen ouder worden.
Met 50 cm zeer laag en sterk rechtovereind staand. Bovendien geurend en zeer geliefd bij nuttige insecten.
De naam klopt; het is een pareltje voor tussen je grassen.
Heerlijk zilver roze en misschien wel een van de beste in die kleur.
Ze blinkt bovendien uit door vroege en lange bloei.
Al jaren kweek ik ze van eigen zaad en blijken ze behoorlijk uniform. Je kunt er dus ook zelf van doorkweken.
Mijn ervaring is dat zaairassen standvastiger zijn dan de gestekte vitro-planten.
Sterk aanbevolen.
Er zijn veel geweldige witte zonnehoeden.
Maar dit is nog steeds de allerbeste:
Compact, rijk bloeiend, platte wijdopen bloemen, sterk geurend en een volle rand lintbloemen.
Een betere witte is er niet.
Maagdelijk wit met een maagdelijk van groen naar oranje verkleurend hart.
Dit is een oud en ervaren zaairas, daarom zijn de planten redelijk, maar niet perfect uniform, met name in hoogte kunnen ze wat verschillen.
Zaailingen zijn meestal wel iets standvastiger dan gestekte zonnehoeden,
De witte bloemen met hun geeloranje hart hebben gegarandeerd dezelfde sterke uitstraling. Het is een goed oud ras.
Zeker zo aristocratisch, als de bloem eenvoudig is. Een zeer bruikbare plant voor de volle zon.