Een nieuwe in het wild gevonden vorm met een fenomenale kleur.

De onderlip is crème en vloeit over in de abrikoos oranje bloem.

Vorstbestendig tot zeker -10, vermoedelijk meer. Voor lange bloei wel tussendoor knippen.

Hartverwarmend.

De bekende 'Schneehügel' moet volgens de Duitsers eigenlijk 'Adrian' heten en dat stimmt uiteraard. Maar het blijft even aangenaam zuiver wit.

Tot de grond terugknippen voor je op vakantie gaat, voor herbloei bij terugkomst.

Voor een toefje wit.

'Blauhügel' is de meest helderblauwe van het hele gezelschap. Erg geschikt voor langdurig blauw in de border

Lager en veel lichter van kleur dan Salvia nemorosa 'Caradonna'.

Makkelijke plant. Knip ze net als Salvia nemorosa na de eerste bloei diep terug voor herbloei.

Deze luchtige reus is kleinbloemig, violet blauw met een witte onderlip aan purperen stengels,

Botanisch dichter bij Salvia pratensis dan bij nemorosa wat zich uit in de natuurlijke onschuldige groeiwijze en weelderige bloei.

Anja heet Oudolf van achteren.

Donker violet uit donker purperen knoppen.

Een veelgevraagde cultivar, vooral vanwege de bekendheid en de duidelijk beschrijvende naam, maar het blijft een zeer oki doki plant, hoewel bijna, toch net niet de aller donkerste, zoals de naam doet vermoeden. 'Viola Klose' is bijvoorbeeld al iets donkerder.

Verwarring alom, want het geeft me wat Salvia's 'Serenade's.
Dit is die ultieme nog niet zo bekende veldsalie die Piet Oudolf mij vele jaren geleden toonde.
Donkere rechte stelen luchtig roze bloemen.

Goed herbloeiend als je haar knipt na de eerste bloei.

Voorbij verrukkelijk.

Lijkt op 'Ostfriesland' maar dan veel hoger met roze kelkblaadjes en elegante lange aren, zoals de naam al doet vermoeden.

Knippen voor herbloei.

Een van de beste winterharde Salvia.

Een zeer vitale plant, krachtige groeier dus, die 3 tot zelfs wel 7 meter hoog kan worden.

Maakt ook fantastisch grote schermen die ideaal zijn voor limonade en andere vlierbloessemrecepten.

De bessenoogst stelt met zo'n 25 ton per hectare ook niet teleur.

Deze moet iedereen planten, alleen al vanwege de afwijkende textuur.

Bovendien heel stevig, makkelijk en uitermate lieflijk met zeer geschikt blad.

Super pluimpjes spul voor je schilders palet.

Een weinig spectaculaire plant maar extra leuk als vergeten keukenkruid vanwege de nootachtige smaak van het fijne blad.
Ze blijft bloeien met kleine borstelige bolletjes indien tijdens de bloei terug gesneden.

Het decoratieve blad bevat veel vit. C en kan ook worden gebruikt als sjabloon om poedersuiker op bijvoorbeeld een cake te strooien.

Oude vertrouwde planten mogen we niet vergeten tussen de stortvloed aan nieuwe cultivars. Dat blijkt ook uit de reakties op onze borders waar de bijna zwevende donkerrode bolletjes van de grote Pimpernel hoog gewaardeerd worden. Dat het een goede textuurplant is konden we zelf al bedenken. De vorm van bloem en het blad zijn heel anders dan die van potentiële buurplanten.

Roze poezelige aartjes op 1 meter hoogte, wie wil ze op z'n palet?

Een zaailing van 'Tanna', de bloemen zijn wat langgerekter en de plant is hoger.

Romantisch en subtiel, bijzonder aantrekkelijk.

Een zeer lage Japanse selectie van de grote Pimpernel.

Leuke plant voor je purperen border, tussen het grijs, of waar nog maar samengebald rood bruikbaar is.

Fijn voor vooraan.

De meest stijve vorm en daardoor geschikt voor vormtuinieren in bollen of als haagjes. Donkergele knopjesbloemen, sierlijk grijs blad. Moet als jonge plant regelmatig worden gesnoeid anders
kunnen ze bij hevige regen uit elkaar vallen als ze net op hun mooist zijn.

Zeer sterk lekker grijs spul voor massale aanplant of accentjes.

Een van mijn favorieten en een van de meest grijze met een fijne strak rechtopgaande groeiwijze.

'Lambrook Silver' groeit compactt staat goed recht en valt niet uit elkaar.

Loopt na de winter mooi uit aan de basis, verdraagt diepe snoei en is dus zeer geschikt voor smalle heggetjes.

Een zeer goede vorm, vrijwel identiek aan 'Sulphurea' maar met grijzer blad en net niet helemaal bijna witte bloemen.

Slappe, bossige groeiwijze. Niet te laat knippen voor de winter zodat je een mooie bol hebt de hele winter.

De naam werd er aan gegeven door de bekende Engelse boomkweker Hillier.

Deze meest gangbare groenbladige Santolina heeft helder gele bloemen.

Een groen, sterk naar olijf geurend, bladhoudend bolletje.

Als je ze in het voorjaar snoeit heb je alleen die geurige groene bolletjes. Je kunt ze ook na de bloei in de zomer snoeien.

Vermoedelijk identiek aan 'Lambrook Silver', ik zie althans geen verschil en dat maakt dit een even geschikte compacte volle en bossige super zilveren cultivar.

Bladhoudend, dus ook in de winter wolkig grijs.

Prima stevig rechtopstaand en zachtaardig, dit doet je zonneborders veel goed.

Een super Santolina.

Als pomponnetjes gevulde, eetbare bloemetjes.
De naam zeepkruid zag ik in een heemtuinen dramatisch gedemonstreerd: met het gekneusde blad kun je inderdaad je handen wassen. Dat komt door door de rijkelijk aanwezige saponinen. Een bijzonder sterke plant met een enorme expansiedrift. Geef ze de ruimte anders loopt ze alles onder de voet.
Eenvoudig en supersterk, 'absolute beginner proof'.

Vast bonenkruid is zeker zo aromatisch als eenjarig bonenkruid en heel veel handiger voor incidenteel keuken gebruik. Als mediterrane tuinplant wordt ze tijdens de rijke bloei ook altijd bewonderd. Ze groeit min of meer plat over de grond maar niet zo plat als Satureja alternipilosa. Een makkelijke prima winterharde plant. Makkelijk snoeien ook omdat ze elk voorjaar in het hart opnieuw uitloopt.

Een pittig prachtig kruid.

Een bijzondere onbekende vorm van bonenkruid met een verfijnd zoutig citroen-aroma. Geweldig als keukenkruid bij wat zwaardere gerechten zoals peulvruchten. Leg er ook een voorraadje gedroogd van aan want gedroogd is de smaak bijna nog beter.

Zeer rijk en lang sierlijk bloeiend in witte wolken.

Heerlijk en sierlijk in een.

Ik heb Scabiosa lang onderschat. En misschien neig ik nu wel naar het andere uiterste en overdrijf een beetje als ik zeg dat geen plant zo makkelijk en zo lang bloeit en zo standvastig is.

Ik hoef geen reclame te maken, ze zijn erg geliefd.

Zet er wel iets heel anders naast, zoals een Veronica met haar spitse aartjes.

Een fijne eenvoudige plant met z'n speldenkussentjes bloemen en zeer lange bloei.

Voor niemand te hoog gegrepen. of te moeilijk.
Na de winter een beetje bijknippen is alle verzorging die ze vraagt. Voor je het weet bloeit ze alweer.

Geschikt voor beginners. Vergeten door gevorderden.

Schizachyrium zijn strak rechtopstaande goed winterharde grassen met vaak prachtige herfstkleuren.
Deze vondst van Cassian Schmidt is met haar rode stengels en behaarde grijs-blauwe blad de meest opmerkelijke van het geslacht.
Toen ik haar jaren geleden voor het eerst zag was ik meteen dolenthousiast.
De grote grap van 'Ha Ha Tonka' is dat het blad zo fijn behaard is.

Stoer en lollig tegelijk.

Zo leuk die naam, alleen daarom al moest ik deze hebben.

Maar bovendien zeer geschikt in een droge border met een wat mediterrane uitstraling uit Siberië.

Donker olijfgroen blad en citroen- of kruisbes-, zo men wil, gele bloemen aan rode stelen.

Sterk en makkelijk.