Zeer aromatische plat groeiende vorm met liggende zachte stengels. Opvallende witte bloemen in het najaar. De beste vorm voor culinair gebruik. Het blad is zo mild en zacht als van een eenjarige. Het hoeft niet lang mee te koken en is heerlijk niet alleen bij bonen.
Ook wel bekend onder de naam Satureja spicigera.

Bijzonder rijk bloeiend, een fijne randplant en subliem keukenkruid.

Vast bonenkruid is zeker zo aromatisch als eenjarig bonenkruid en heel veel handiger voor incidenteel keuken gebruik. Als mediterrane tuinplant wordt ze tijdens de rijke bloei ook altijd bewonderd. Ze groeit min of meer plat over de grond maar niet zo plat als Satureja alternipilosa. Een makkelijke prima winterharde plant. Makkelijk snoeien ook omdat ze elk voorjaar in het hart opnieuw uitloopt.

Een pittig prachtig kruid.

Bonenkruid is als keukenkruid niet helemaal mijn ding, ik noem de geur vaak als een soort van vervuiling bij andere kruiden. Maar deze heeft ook zijn geur op orde. Extra zuiver en schoon.

Als plant is bonenkruid fantastisch; zeer laat uitbundig bloeiend. Deze is bovendien zeer stevig, strak en compact kogelrond groeiend.

Heerlijk gebalde kracht en schoonheid.

Een bijzondere onbekende vorm van bonenkruid met een verfijnd zoutig citroen-aroma. Geweldig als keukenkruid bij wat zwaardere gerechten zoals peulvruchten. Leg er ook een voorraadje gedroogd van aan want gedroogd is de smaak bijna nog beter.

Zeer rijk en lang sierlijk bloeiend in witte wolken.

Heerlijk en sierlijk in een.

Wat mij betreft vooral een plant die gewoon erg goed is in wat veel mensen van planten verwachten; het produceren van opvallende bloemen over een lange periode.

Gewoon een leuk ding dat niet zonder begeleidende planten kan maar het geheel wel op zekere momenten behoorlijk omhoog trekt.

De bloem past amper op de foto.

Ik heb Scabiosa lang onderschat. En misschien neig ik nu wel naar het andere uiterste en overdrijf een beetje als ik zeg dat geen plant zo makkelijk en zo lang bloeit en zo standvastig is.

Ik hoef geen reclame te maken, ze zijn erg geliefd.

Zet er wel iets heel anders naast, zoals een Veronica met haar spitse aartjes.

Een fijne eenvoudige plant met z'n speldenkussentjes bloemen en zeer lange bloei.

Voor niemand te hoog gegrepen. of te moeilijk.
Na de winter een beetje bijknippen is alle verzorging die ze vraagt. Voor je het weet bloeit ze alweer.

Geschikt voor beginners. Vergeten door gevorderden.

Net als 'Butterfly Blue' een makkelijke leuke plant met speldenkussentjes bloemen die zeer geliefd is bij bijen en vlinders.

Zonder haperen bloeiend tot de herfst.

De bloemen zijn zo'n 3,5 cm breed.

Speldenkussentje heten ze in het Engels.

Purper, zilver, blauw, kastanjebruin en groen stijf rechtop groeiend gras.

Terwijl dat van de buurman alleen maar nog een klein beetje groener is.

In de zomer kleurt dit echte prairiegras al zilver blauw met purper. In de herfst wordt het spectaculair rood en oranje.

Wij kennen de lieve postbode en grote plantenvriend die deze als zaailing in zijn proefveld aantrof en er terecht trots op was, want het is al jarenlang de aller donkerste. En geloof me hij besteedt er al zijn vrije tijd aan, moeder keek beteuterd toe hoe hij alle mislukte zaailingen weggooide. Wij genieten.
José de Buck is ons helaas ontvallen, laten we hem blijven eren met deze geweldige vondst.

Veel dank José.

Een zeer elegante schermbloem uit de Himalaya met fijn geveerd blad.

De witte schermen steken af tegen de hoge rode stengels.
Ze stoelt uit aan de basis en vormt zo na enkele jaren een statige pol.

Zeer geliefd bij bijen, gaasvliegen en serieuze tuiniers.

Een klassieker met een goede staat van dienst. De zachtroze kroonbladeren zijn subtiel gewimperd wat een zacht, complex effect geeft.

Op onze doorlatende grond doen ze het voortreffelijk.

Alleen leven ze niet altijd even lang.

Een heerlijke thee die je dagelijks kunt drinken en die dan toch nog steeds goed voor je is. Die 'thee' zou zelfs griep genezen.

Bij ons wordt ze vaak aangezien voor een Salie.

Uit Turkije maar uitstekend winterhard hier bleek tijdens de strengste winters.

Zeer lang aantrekkelijk met groen-gele bloemen en heerlijk grijs viltig blad.

De hele zomer bloeiend in crème-geel met een donker geel hart. Grote pollen rechtopstaande plat blad in waaiers als bij de verwante irisachtigen. Het is een pastelgeel dat borders een onopvallende warmte injectie geeft. Dat noemen wij ook mediterrane uitstraling. En het biedt ook voor combinaties in die sfeer veel perspectief.

Maar, oorspronkelijk uit Argentinië.

Een geweldige snijbloem en als zodanig ook professioneel geteeld. Maar natuurlijk ook zeer geschikt voor je border.

Nu eens niet dat harde geel waar de meeste guldenroedes last van hebben.

Voor grote wattige groepen en royale boeketten.

Een heerlijk Amerikaans gras met opvallende gele helmdraden.

Het blad heeft een rode herfstkleur.

Echt prairiegras uit Nebraska.

Grote donker koper-kleurige aren aan stevige stelen. Statig robuust rechtopstaand en hard groeiend. Dus ook geschikt als zicht belemmering.
Een gezond gras met breed blad voor elke, maar bij voorkeur niet te vochtige grond.

Het blad lijkt iets op bamboe of riet. Het kleurt in de herst oranje-rood. Dat is ook kleur.

Siberisch hard.

Clusters wollige bloeistengels, zwaar grijsviltig behaard en reuzen blad maken hier een beste bodembedekker van.

Dit is de meest grootbladige vorm van de ezelsoren, indrukwekkend en zeer bruikbaar in een groot massief van grijs.

Heerlijk blad voor je tuin en je zachte bovenlip.

Witgrijs wollig behaard blad met daarboven clusters wollige bloei stengels zonder zichtbare bloemen. De bloemen worden, net als bij een schapendoes de ogen, door het haar verbloemd.

Hele plant zwaar grijs viltig behaard.

Ik vind ze prachtig, zacht en effectvol.

Verguld zilver wollig blad.

Edel geel-groen in het voorjaar, later alleen nog zwaar grijsviltig behaard.

De bloemstengels zijn zo zwaar behaard dat de bloemen nauwelijks opvallen.

Iets tussen klassiek en een hommel.

Dit is hem dan; die mythische plant. 100 keer zoeter dan suiker.
Wel leuk, af en toe zo'n blaadje kouwen terwijl je door de tuin struint.
Coca en Pepsi Cola worden hier nu ook mee gezoet. Van de suiker maken ze voortaan de flessen.
Door de groene smoothie spreekt voor zich.
Cheffies zoals Claude en Hermine kunnen er mee toveren.
Vorstvrij overwinteren. (een beetje vorst verdragen ze). Liever niet laten bloeien.

Rechtop groeiende pollen smal bleekgroen blad met feestelijk in golven horizontaal kronkelende aren. Vanwege de dynamiek vrijwel onmogelijk te fotograferen.
De eerste keer dat we het zagen ruim 15 jaar geleden, waren we zo overweldigd door dit fantastische gras dat we zelfs vergaten het te fotograferen.

Bijna iedereen die ze zag tijdens onze lavendeldagen vroeg er naar. Helaas zijn ze dan vaak al uitverkocht. Nu zijn ze er weer.

Zacht fijn blad en subtiele aartjes.
Of het nu bloeit of net niet meer is slecht te zien. Dit gras ziet er altijd even geweldig uit. Ook in de winter.
Liever niet knippen, zeker niet als ze niet aan de groei zijn. Hoeft ook niet, je trekt het dorre blad er in het voorjaar makkelijk uit.
Het waait lekker met elke wind mee.
Plant het overal massaal tussen, (denk aan Echinacea en Salvia) het is heerlijk.
Waar het kan laat je de zaailingen staan.

De woekerwoede van deze plant zet je naar je hand op de juiste plek. Ze moet ergens staan waar ze de ruimte heeft en geen kostbare planten onder de voet kan lopen. Dan blijft je blij met dit, en ik vertel het pas aan het eind, mooiste blauw dat er is. Een azuur-blauwe voorjaarszee van bloemen.

Later is het dankzij het goed dichtgroeiende blad een van de allerbeste bodembedekkers.