Dit brave plantje kan van voor- tot najaar bloeien als je af en toe uitgebloeide aartjes wegknipt. Helder vibrerend, bijna lichtgevend violet blauw.
Deze kruising van Heather Philpott van Plant Haven heeft als een van haar ouders de Amerikaanse vaste plant van het jaar 1993; 'Sunny Border Blue' en werd dat zelf in 2001.
Uit een familie van koninklijke kaarsjes.
Siberische ereprijs bloeit wat vroeger dan de Virginische. De Oost-Aziatische vorm is nauw verwant aan de Noord-Amerikaanse daarom is er ook veel verwarring over naamgeving.
'Amethyst' is voor zo ver mij bekend een selectie uit de wildvorm. Ze is groeikrachtig, goed van textuur en rijk bloeiend.
Met de winterhardheid zit het ook hier wel goed.
Veronicastrum zijn onverwoestbare vaste planten waar met name bijen dol op zijn.
Hun stevige stengels staan fier overeind met bladkransen in etages en ze vormen al snel een aardige pol.
'Apollo' is een relatief lage vorm met bijzonder lange bloei aren zonder zijaren.
To the moon!
Dit is misschien wel de meest sprookjesachtige vorm van deze stoere plant.
Je plant haar en hebt er verder geen omkijken naar. Tot ze in het najaar een beetje aandacht vraagt met haar heerlijke aren en misschien ook wel vanwege de bijen, vlinders en nuttige insecten die er omheen hangen.
Een duurzame darling.
Van planten afkomstig van de Amerikaanse prairie mag je wel wat standvastigheid verwachten. Ongecompliceerd dus en naar hartenlust te combineren, vooral met grassen, om in de prairiesfeer te blijven.
In grote groepen, of volledig gemengd met van alles en nog wat.
De kleur leent zich er voor.
Onverwoestbaar dus.
Met 'Wisley White', de meest betrouwbaar vaste cornuta. Het lieftallig zacht blauw van deze bloemen is heel aangenaam. Ze bloeit onvermoeibaar door, zeker als je er een keer in het voorjaar en eventueel nog eens in de zomer een schaar langs haalt.
Onze violen zijn gestekte vaste planten. Ze bloeien de hele zomer en staan liefst met het hoofd in de zon en de voeten in het water. (vochtig dus, niet in de vijver)
De sterkst geurende en meest Victoriaanse (lees: frivole) viool die we hebben. Meerkleurige bloemen met een paarse buitenrand en crème van binnen. Zeer sterk geurend. Uit de rubriek violetta (miniatuur violen met een goede habitus). Gevonden door de violen-god die ons lang geleden audiëntie verleende: Richard Cawthorne.
Prachtig luchtverfrissend parfum.
Deze bossige plant kan wat te lang worden maar dat is te verhelpen door diep terugknippen. De bloemen zijn dan in korte tijd terug. Doe dat bijvoorbeeld als je op vakantie gaat.
Deze is voor een viool aardig standvastig. Ze bloeien met kleine witte bloemetjes eindeloos van het voorjaar tot de winter.
Makkelijk wit op je palet.
De tot 4,5 cm bloemen hebben een mooie ronde vorm die geaccentueerd wordt door het paarse randje
De bloemen staan rechtop aan stevige stelen.
Ze is zeer sterk en aangenaam geurend.
De favoriete viool van Geoff Hamilton.
Ik vind deze klassieker geweldig met z'n vlinderachtige sterretjes bloemen.
Fijn magenta paars geaderd.
Tussendoor knippen is er goed voor. Ze gaan daarna snel weer bloeien.
Violen staan liefst met hun hoofd in de zon en de voeten in het water. (Wie niet?)