Van planten afkomstig van de Amerikaanse prairie mag je wel wat standvastigheid verwachten. Ongecompliceerd dus en naar hartenlust te combineren, vooral met grassen, om in de prairiesfeer te blijven.
In grote groepen, of volledig gemengd met van alles en nog wat.
De kleur leent zich er voor.
Onverwoestbaar dus.
De sterkst geurende en meest Victoriaanse (lees: frivole) viool die we hebben. Meerkleurige bloemen met een paarse buitenrand en crème van binnen. Zeer sterk geurend. Uit de rubriek violetta (miniatuur violen met een goede habitus). Gevonden door de violen-god die ons lang geleden audiëntie verleende: Richard Cawthorne.
Prachtig luchtverfrissend parfum.
Witte maartse viooltjes omdat dit lieflijke albinootje zo leuk opvalt in je schaduw hoekje.
Lieflijk en welriekend.
Een bijna witte zaailing van Viola odorata 'Königin Charlotte' die bijzonder groeikrachtig en rijk bloeiend is en ook net zo sterk geurt als haar Koningin moeder.
Ze zaaien zich heek vriendelijk en lekker uit bovendien. Na de zichtbare bloemenmaken ze cleistogame, dat zijn bloemen die niet open gaan, maar wel zaad vormen.
Adelijk geparfumeerd porselein.
Alle bloeikracht wordt bij deze amerikaanse soort opgespaard voor een explosie in het voorjaar. Tijdens de bloei is het hartvormige blad nog niet volledig ontwikkeld. Na de bloei wordt dat veel groter en krijgt de plant het karakter van een stevige zodevormende bodembedekker die het ook in de schaduw prima doet. Eigenlijk bloeit de plant wel door maar, net als Viola odorata met cleistogame bloemen. Na het voorjaar vormt ze onder het blad meteen zaaddoosjes, dus zonder bloemen.