Grote donker koper-kleurige aren aan stevige stelen. Statig robuust rechtopstaand en hard groeiend. Dus ook geschikt als zicht belemmering.
Een gezond gras met breed blad voor elke, maar bij voorkeur niet te vochtige grond.

Het blad lijkt iets op bamboe of riet. Het kleurt in de herst oranje-rood. Dat is ook kleur.

Siberisch hard.

Eindelijk vonden we het reuzenpopcorngras en hebben ons voorgenomen daar veel en lang van te gaan genieten.
Sporobolus heterolepis kennen we als dat bescheiden onopvallende gras dat in bloei onmisbaar wordt en dan stiekem de geur van popcorn met vanille verspreidt. Sacaton is meer een woestijnplant dan een prairieplant maar ze verdraagt vocht en vorst uitstekend.
Pampasgras is intussen bijna verjaagd, heeft Miscanthus nu ook haar langste tijd gehad?

Deze compacte selectie met tweekleurige bloemen is 2003 gevonden als open bestoven zaailing door Richard Hawke van Chicago Botanic Garden.

Ze heeft een wat zachtere kleur dan 'Hummelo', groeit als een stevige volle pol met aantrekkelijk blad en bloeit zeer rijk.

Ze kan na terugknippen in het najaar herbloeien.

Het enige knolgewas onder de Lamiaceae. De knolletjes kunnen rauw, gedroogd, of gebakken worden gegeten. Ik heb ze wel eens gedroogd, als snack mogen proeven.
Ze zijn eenmaal uit de grond vanwege hun dunne schil niet lang houdbaar. Laat ze in de winter in de grond zitten en oogst naar behoefte of bewaar ze in vochtig zand.
De opbrengst is ongeveer een kg per m2.
Net als aardpeer neigt ze te woekeren.
In China komt ze voor tot 3200 meter, dus ook bij ons is ze uitstekend winterhard.

Clusters wollige bloeistengels, zwaar grijsviltig behaard en reuzen blad maken hier een beste bodembedekker van.

Dit is de meest grootbladige vorm van de ezelsoren, indrukwekkend en zeer bruikbaar in een groot massief van grijs.

Heerlijk blad voor je tuin en je zachte bovenlip.

Verguld zilver wollig blad.

Edel geel-groen in het voorjaar, later alleen nog zwaar grijsviltig behaard.

De bloemstengels zijn zo zwaar behaard dat de bloemen nauwelijks opvallen.

Iets tussen klassiek en een hommel.

Fijne zuiver witte torentjes van een sprookjeskasteel.

Glimmend, stevig donkergroen golvend blad.

Royaal voldoende wit voor wasmachine reclame.

Goed bodembedekkend.

Rechtop groeiende pollen smal bleekgroen blad met feestelijk in golven horizontaal kronkelende aren. Vanwege de dynamiek vrijwel onmogelijk te fotograferen.
De eerste keer dat we het zagen ruim 15 jaar geleden, waren we zo overweldigd door dit fantastische gras dat we zelfs vergaten het te fotograferen.

Bijna iedereen die ze zag tijdens onze lavendeldagen vroeg er naar. Helaas zijn ze dan vaak al uitverkocht. Nu zijn ze er weer.

De gigantische.

Een bijzonder goede solitair die met name in het najaar zeer indrukwekkend is, tenminste, als je er plaats voor hebt.

Je kunt hier heel creatief leuke gekke dingen mee doen.

Een wolk van een reus.

De woekerwoede van deze plant zet je naar je hand op de juiste plek. Ze moet ergens staan waar ze de ruimte heeft en geen kostbare planten onder de voet kan lopen. Dan blijft je blij met dit, en ik vertel het pas aan het eind, mooiste blauw dat er is. Een azuur-blauwe voorjaarszee van bloemen.

Later is het dankzij het goed dichtgroeiende blad een van de allerbeste bodembedekkers.

In het Duits: Beinwell naar een van de vele medicinale toepassingen. Het blad wordt ook gegeten en als meststof gebruikt. (Pas op: Het eten van grote hoeveelheden kan leverschade veroorzaken.)
Leg het blad in de voor bij aardappelen.
Verder is het een fijne onkruid onderdrukkende plant voor de hommels en bijen. Sommige insecten maken een gaatje in de bloem omdat hun tong te kort is om via de buisbloem bij de nactar te komen.
Als je ze maait lopen ze weer uit en gaan opnieuw bloeien.

Sinds ik haar voor het eerst zag ben ik verliefd. In het grijze schaduwtuintje van Margery Fish zag ik haar met twee meter lange slappe stengels. De gemeente Malaga knipt ze in strakke bolletjes. Zo moet het dus niet. Volle zon op een warme beschutte plek en af en toe uitgebloeide stengels wegknippen is mijn advies voor deze zilverbladige schoonheid dan kan ze bijna het hele jaar bloeien.
'Azureum' heeft extra grote diep donkere bloemen.

Goed rechtopstaande compacte, rijk bloeiende selectie van deze makkelijke soort uit de kaukasus. Je vind ze daar in bermen en bosranden. Ze heeft een natuurlijke uitstraling maar bloeit desondanks lang en uitbundig.

De bloeiaren buigen elegant door boven het geurige blad. Ze houden kleur ook na de lange late bloei.

"Die belletjes, wat is dat?" Vraagt iedereen dan.

Heerlijke wolken elfachtige bloemen zijn het.

Het blad van deze vrij recente cultivar blijft nog langer mooi dan dat van tweelingzusje 'Elin' dat we al zo fantastisch vonden.

Heerlijk langlevend en groot spul.

Met trots kondigen wij aan uit Zweden: de gigantische. mijn favoriete soorten uit het geslacht bundelen hun krachten in deze plant; een kruising van T. flavum subsp. glaucum en T. rochebrunianum. 'Elin' wordt makkelijk meer dan 2,5 m hoog (niet meteen het eerste jaar) De bloemen zijn groot en heel zacht mauve. Het grijsgroen blad ontvouwt zich in het voorjaar antraciet-blauw. Dit alles opgehangen aan een forse bloem-paal zonder weerga.
Raak alsjeblieft nooit gewend aan dit soort revolutionaire nieuwe planten.

Akelei ruiten zijn een soort mini-Clematis meestal op lange rechte stengels.

Deze wordt met name vanwege de kleur aangeprezen als een van de mooiste vormen van een van mijn favoriete soorten. Ze is voor ons nog vrij nieuw.

Deze vorm werd in China in het wild gevonden door plantenjager D. Hinckley, hence the name.

Dit elfje is weer zo'n fantastische introductie van onze lieve vriend Thierrry Delabroye.

Wat strakker dan de witte akeleiruiten die we tot nu toe kenden.

Stevig rechtop dus, goed vol en rijk bloeiend.

Fantastische elfachtige witte wolken.

En weer een nog best nieuwe.

Sterk en makkelijk in ieder geval.

Thalictrum delavayi heb ik altijd al geweldig gevonden, nu er zo veel selecties en kruisingen zijn begint het kiezen lastig te worden.

Ook hier belletjes bloemen op lange donkere dunne stengels.

Heerlijk lichtgevend geel uitlopend blad in het vroege voorjaar. Het ziet er kwetsbaar uit maar loopt bij weer en wind krachtig uit. De plant stoelt snel uit en kan op den duur gedeeld worden en natuurlijk wilt u her en der deze lekker gele voorjaars toef. De bloemen komen in wolkachtige pluimen als het haar van de componist waar altijd bij wilde haren aan gerefereerd wordt. Een favoriet van Roger.

Deze kruiper heeft een minuscuul vleugje citroengeur. Hij werd geselecteerd uit Thymus serpyllum zaailingen, mogelijk met wat vreemd bloed.

Iets hoger en groeikrachtiger dan andere kruiptijm daardoor ook beter in staat onkruid te onderdrukken.

Geweldig rijke bloeier.

Een door onze lieve vriendin Margaret Easter, aka 'Mrs. Thyme' en Engelse NCCPG collectie houdster voor Thymus, als zaailing in haar tuin gevonden en door haar geïntroduceerde kruiptijm.
Zacht roze bloemetjes met een karmijnrood honingmerk.
Fijntjes, matvormend.

Door Margaret aanbevolen tussen stenen langs een pad.

Geen citroentijm, maar wel een zeker zo sterk naar citroen geurende bonte siertijm. Dus ook prima voor keukengebruik.
Fris geel-groen glanzend blad dat in de winter zelfs een beetje rood kleurt.

Geelbont, zodat je ogen je neus kunnen waarschuwen; citroen recht vooruit!

Best heel lekker ondanks de roddel over de tuinman en overspel als opmaat naar haar vondst.

Vanwege de grijze waas en de zeer rijke, vroege bloei een van de beste struikvormige tijmen.

Groeit als een dwergheestertje met spits grijs blad. Snoeien na de bloei in de zomer, niet te kort voor de winter.

Omwille van de bloemen en het heerlijke struikje, minder geschikt voor de keuken.

Een nieuw zaairas dat rood tamelijk dicht benaderd.

Fijn plat en rijk bloeiend in fijne tuiltjes.

Zet hem droog en zonnig.

Eindelijk weer eens een niet bonte maar aangenaam frisgroene citroentijm.

De beste citroentijm voor de keuken. Zuiver en fris van geur en smaak. De geur en de vorm van de plant zijn identiek aan 'Silver Queen'. Ze groeit als een bolrond struikje.

Deze kwam heel lang geleden naamloos tot ons. We hebben de naam samen met onze tijmvriendin en Engels collectiehoudster Margaret Easter bedacht.