Als deze bloeit is het blad onder de bloemen niet meer te zien. De sneeuwwitte bloemen hebben liever niet te veel regen, dat is logisch.

Gelukkig voor de naar nectar zoekende insecten is deze schoonheid goed vast.

Als het weer een klein beetje meevalt is dit rijkelijk sneeuw voor de de zon.

Vermoedelijk is dit een zeer oude cultivar uit 1914 van Six Hills Nursery. Maar in al die jaren wil wel eens wat verwisseld worden.
Dus we houden de aanduiding vaag.

Donkergroen blad en donkerroze bloemen. Sterk en betrouwbaar. In de winter kleurt het blad antraciet.

Vroeg en bijzonder rijk bloeiend.

Zeer plat.

Zowel voor de keuken als voor de tuin. Veel compacter en aromatischer dan de gewone gezaaide wintertijm, het blad is stevig en een beetje dikvlezig.

Een heerlijk, net bol struikje.

Een van de beste voor keukengebruik.

Deze heerlijke bijzondere geur ben ik wel vaker in het wild tegengekomen in zuid Frankrijk: sinaasappel met een vleugje badedas kun je het noemen.

Wel meer iets voor heilzame verkwikkende thee met wat honing, dan in gerechten.
Het blad is grijs-groen.

Fris en fruitig in ieder geval.

Heerlijk en rijk bloeiend.

Bijzonder geschikt voor keukengebruik.

Sterk lijkend op Thymus vulgaris 'Compactus' maar met een iets mooiere uniform ronde compacte habitus en wellicht ook wat welriekender.

Voor de professionele tijm kweker en tijm gebruiker.

Dit is je professionele keukentijm.

Zilverbont langwerpig smal blad, met de geur en eigenschappen van gewone keukentijm. Voor siergebruik en voor de keuken. Soms verward met Thymus citriodorus ('Silver Queen'). De juiste naam is makkelijk te achterhalen door aan de plant te snuffelen. Het ronde blad van. Thymus citriodorus is een kenmerk voor gevorderden.

Bonte salie is goud, tijm is zilver.

Deze kwam uit Spanje verbasterd tot ons als; Thymus faustini en bleek volledig winterhard.
Het is de recent ontdekte kruising uit de streek van Murcia van waarschijnlijk T. mastichina subsp. mastichina met T. granatensis subsp. micranthus en dat is een spannende combinatie.
Vooral de matig winterharde mastichina is heerlijk en bijzonder van geur.

De geur van tomillo maakt mij gelukkig.

In Engeland wordt Tulbaghia, Society Garlic genoemd. Knoflook mag zich hierdoor vereerd voelen want we hebben het over een zeer edele plant. Het sierlijke blad met crème strepen in de lengte ruikt als knoflook. De lilaroze bloemen zijn fruitig geparfumeerd en verschijnen de hele zomer op lange stelen. Makkelijke potplant, mooi eetbaar alternatief voor Agapantus. Tulbaghia violacea komt uit Transvaal. Bij ons net niet winterhard, dus voor de zekerheid wel in de garage overwinteren.

Net als 'Emblue' een compacte bossige struik die ook in pot kan worden gehouden.

Matig grootvruchtig maar redelijk zelfbestuivend hoewel kruisbestuiving grotere vruchten geeft.
Een hybride ras met een zeer goede smaak ontstaan uit de kruising van Vaccinium corymbosum met Vaccinium angustifolium.

Klein maar fijn.

Een Amerkaans ras uit 1954.

Bijzonder grote, bedauwde goed bewaarbare vruchten met een aangename smaak.

Productief en droogteresistent.

Oogst: vier weken vanaf eind juli.

Amerikaanse bosbessen zijn geen bosbessen die het alleen op zeer zure grond goed doen. Ze verdragen ook onze Limburgse kalkgrond al jaren prima. Probleem is vooral dat ze stikstof alleen kunnen opnemen in pure vorm. Wij geven dat in de vorm van melasse korrels en mulchen met houthaksel.
Ze zijn zelfbestuivend en dragen goed.
'Bluegold' is een stevige groeier met middelgrote zoete bessen die in juli en augustus rijpen.

Veenbessen groeien zodevormend, kruipend met tot 2 meter lange stengels. De vruchten zijn zeer rijk aan antioxidanten. Het is het wetenschappelijk bewezen wondermiddel bij blaasproblemen.
Ze vragen vochtige zure grond en zijn verder niet veeleisend.
Meestal verwerkt gegeten, als in 'cranberry sauce', jam, of sap.

Een superfruit.

Deze stinkt, maar het is een waardevolle heemplant voor vochtige plekjes waar nuttige insecten veel baat bij hebben.

Ik maakte er ooit preparaat van dat volgens Rudolf Steiner tegen nachtvorst zou beschermen. Een beetje raadselachtig en lastig te bewijzen of het echt werkt dus ik heb nog flesjes over.

We houden van haar omdat ze hier thuis hoort maar je maakt er geen sier mee.

Nu ik lees dat ze door Christopher Loyd en Fergus Garrett in het wild werd gevonden in Turkije begrijp ik waarom ik meteen zo enthousiast werd toen ik haar voor het eerst zag.

Ze bloeit explosief en lang en is sterk vertakkend vanuit dikke stengels. Bovendien is ze goed vast.

Opnieuw een uitstekend medicijn tegen geelvrees.

Een stevige vaste toorts in een warme kleur.
De bloemen zijn licht okergeel met een rood hart. In de Cotswolds wordt aardig wat aangerommeld met Verbascum met heel aardig resultaat.

De meeste soorten Verbascum zijn vast en leven en bloeien altijd meerdere jaren, maar de meest bekende zijn tweejarig. Dat lijdt tot verwarring.
De onze zijn allemaal vast, tenzij duidelijk anders vermeld.

Deze dwerg Verbascum is een kort levende vaste plant.

Bijzonder is het purperrode hart van de gele bloemen. Ze kan voorin je border of in potten gecombineerd met andere leukerds zoals Salvia in een gekke kleur.

Ze doet mij denken aan Verbascum chaixii. Ik heb niet kunnen achterhalen hoe verwant ze daar mee is.

Deze grote toorts met grijsgroen blad in een rozet heeft heerlijk zacht gele bloemen aan vertakkende stengels.

Ze maakt geen zaad en bloeit daardoor zeer lang.

Het is een kort levende vaste plant die wordt vermeerderd door wortelstek.

Door de RHS onderscheiden met een Award of Garden Merrit.

Vaste toortsen zijn kort levende vaste planten. Dat betekent dat je er, als ze op de juiste plek staan, tot wel 10 jaar lang plezier van kunt hebben. Ze hebben een voorkeur voor zandige of doorlatende kalkhoudende grond.
Ze zorgen voor een verticaal, bloemrijk hoogtepunt in je combinaties met schotelvormige bloemen of schermbloemigen.

A lot less lavender though than I expected.

Deze grote toorts maakt bloeistengels met ingetogen zachtgele bloemen die de hele zomer langer worden. Soms zakken ze in om zich vervolgens weer op te richten en opnieuw ten hemel te trekken. Dat resulteert in een kronkelende slang die we in de winter vanwege het vrolijke silhouet neigen te laten staan. De hele plant is grijs en wollig behaard. Zelfs de bloeistengels zijn zwaar gestoffeerd. Tweejarig, dus zaad winnen of laten uitzaaien.

Bloemen in talrijke platte schermpjes op hoge strak rechte, vertakkende stengels. Hoog maar niet massief, als jalousieën in de open stand.

Vorst gevoeliger dan Verbena hastata maar door uitzaai altijd blijvend. Ze laat zich overal toepassen en met bijna alles combineren. Door uitzaai ontstaan gemakkelijk grote natuurlijke groepen.

Heerlijk spontaan spul. Vlindervoer.

Een stevige plant met lange iets gebogen spits toelopende bloeiaren.

Lekker laat bloeiend.

Toch subtiel voor een reuzin.

Dit brave plantje kan van voor- tot najaar bloeien als je af en toe uitgebloeide aartjes wegknipt. Helder vibrerend, bijna lichtgevend violet blauw.

Deze kruising van Heather Philpott van Plant Haven heeft als een van haar ouders de Amerikaanse vaste plant van het jaar 1993; 'Sunny Border Blue' en werd dat zelf in 2001.

Uit een familie van koninklijke kaarsjes.

De meest natuurlijke uit de Balkan.

Beter tegen koude bestand en dus ook beter bladhoudend dan de meeste Vinca major.

De bloemen komen iets hoger boven het blad wat beter uit.

Fantastisch grote diep paarse bloemen.

Op een of andere manier voelde ik me opeens verplicht ook een paar goede cultivars van deze eenvoudige bodembedekker te vermeerderen.
Dit is onze relatief donkerblauwe suggestie van deze gemakkelijke bladhoudende bodembedekker met glimmend donkergroen blad voor de schaduw. Kan, als het er niet te gek droog is ook prima in de volle zon.
Een sterke gemakkelijke plant voor de luie tuinier. Ook geschikt voor romantici.

Zacht bleek lila mauve met fijne donker purperen strepen en hart, een adellijke kleur en goed vast. Wonderbaarlijk van kleur maar slechts zacht geparfumeerd. Uit de rubriek van de 'bedding viola's'. Dit mogen we hoewel de verleiding groot is niet Viola cornuta noemen van de specialisten.

Gewonnen door Richard Cawthorne, onze Violenvriend die we lang geleden voor het laatst hebben bezocht