Eindelijk, daar zijn ze dan, de Salvia voor het goede doel. Deze is vernoemd naar Emma en Brett die een moeilijke tijd doormaakten. De royalty's voor deze komen deels ten goede aan het vervullen van kinderwensen in Australië. (Dat is een kwestie van stuivers, dus klop jezelf niet op de borst als je deze koopt.)
Het is vooral een bijzondere lang bloeiende kruising die fantastisch presteert in een grote pot.
Overwinteren in de koude kas.

'Hercules' is net zo'n geval als 'Gea Viola': Het is niet Diederik z'n kleur maar ik ben er dol op.

We komen hier wel uit, maar mogelijk vergt dat nog jaren selecteren. Voorlopig vind ik dit een kanjer, vooral wat de bloemen betreft.

Microphylla type, dus voor de zekerheid in pot en beschut overwinteren.

Om de 'Wishes serie' compleet te maken, deze 4e en laatste nieuwe in suikerzoet roze.
De beige knoppen zijn even wennen. Ik dacht aanvankelijk dat er iets mis was maar ze voelt zich er kiplekker bij.
Rob and Rosy Hardy introduceerden deze in het jaar van hun 30 jarige huwelijk en het 30 jarig bestaan van hun kwerkerij.
Ze is niet winterhard maar verdraagt tot -10 en sterft in de winter volledig af je kan haar dus in een garage of koude kas overwinteren.

Weer iets nieuws; de dwergvorm van Salvia 'Hot Lips'. Beide zijn half winterhard en overleven dus een milde winter ook wel in de volle grond.

Hoewel ik niet zo'n fan ben van lippenstift en ook niet van tweekleurige bloemen vind ik dit wel een vrolijk bont spektakel.

Een schaamteloze nieuwe zaailing van Salvia 'Shame' met grote ronde zacht maar intens roze bloemen.

De groeiwijze is tamelijk opgaand.

Gevonden door Diederik, dus hoewel officieel half winterhard best kansrijk in de volle grond.

De grote zus van Salvia 'Waverly', beide zijn waarschijnlijk kruisingen van Salvia leucantha x Salvia chiapensis.
'Phyllis Fancy' is het meest indrukwekkend. Ze werd gevonden in het Arboretum van Santa Cruz en vernoemd naar Phyllis Norris

Heerlijke romige violet-witte bloemetjes aan lange inkt-paars behaarde stelen.
Absoluut in pot en binnen overwinteren, ze verdraagt niet meer dan een paar graden vorst. Na de winter diep terugknippen.

Een bewuste en zeer ingenieuze kruising van Brian Kabbes tussen de ouwe trouwe 'Ostfriesland' en een Mexicaanse soort. Het stuifmeel werd in Mexico wild verzameld, terug in Nederland werd de moederplant hier mee bestoven.

Het is in ieder geval een prachtige nemorosa achtige hybride die prima winterhard is hier maar niet graag vochtig staat.

Bijzonder kleurrijk, briljant gevonden.

Een zaailing van Salvia 'Red Velvet' gevonden door Diederik Riethorst in 2000. Door ons geïntroduceerd in 2002.
Subliem van kleur, rijkbloeiend. De grote donkere konings-rode bloemen zijn spectaculair.
In hetzelfde jaar op twee tuinbeurzen in voor- en najaar onderscheiden als beste plant van de show.

Met algemene instemming dus; de beste rode, een non stop show.

Deze recent op Hampton Court gelanceerde nieuwe Salvia heeft een bijzondere kleur die mij hebberig maakt.
Het is wat mij betreft een doorbraak in de half-winterharde Salvia.

Nog heel nieuw, dus nog niet buiten overwinterd, maar de vinders beloven een compacte, vorst-resistente plant.

Ook weer van Dysons. (Niet die van de stofzuigers.)

De bloemen van deze bijzondere nieuwe kruising lijken wat op die van Salvia buchananii. Het is een spontane kruising als zaailing gevonden in Australië, in de tuin van Wendy Smith onder een plant van Salvia mexicana 'Lolly'.

Het blad is glanzend donkergroen, ze groeit snel en bloeit de hele zomer.

Ze verdraagt maar een beetje vorst, dus wel in pot en in de koude kas overwinteren.

De belangrijkste sierwaarde vormen de prachtige grote zwaar grijs-behaarde rozetten. Het tweede jaar wordt het blad wat minder grijs en verschijnen er stengels met grote witte bloemen. Gertrud Jekyll adviseerde de bloeistengel weg te knippen om het grijze rozet te houden. Maar dat is onzin. De bloemen zijn al even fabuleus als het blad
Ze gedraagt zich bij ons meestal als tweejarige, maar kan volgens sommigen tot 30 jaar oud worden.

Het blauw van deze late bloeier is van ongekende schoonheid. Het grijs-groene smalle blad draagt daar aan bij. Een van mijn favorieten vanwege de aangename kleurstelling. De plant heeft tegen het einde van het seizoen soms wat steun nodig en moet absoluut in de volle zon staan om rijk te kunnen bloeien. Salvia azurea lijkt een beetje op de nog hogere Salvia uliginosa. Het blad van Salvia azurea is smaller, bijna lijnvormig met een grijze waas. Winterhard, voor een droge zonnige plek.

Bleekgroen ovaal-rond blad, bloemen helder-rood,. Knoppen en stengel effect verhogend bruinrood. Met wortelstokken woekerende, zodevormende groeiwijze. Het blad heeft rondom een dunne haarrand waar de wetenschappelijke naam aan refereert. (blepharophylla betekent met wimperblad) Bijna winterhard, dus mag een beetje vorst in de winter.

Knipper nog een keer met je ogen, deze is echt zo mooi.

Diep donker blauwe bloemen boven sierlijk groot dik driehoekig of hartvormig blad. Heel mooi in grote potten. Kuipplant, winterhard tot -7o C, maar beter vorstvrij overwinteren om het blad te sparen. Ze kan na vorstschade goed uit de wortels opnieuw uitlopen.

Heerlijk driehoekig blad en lange aren met diep blauwe bloemen.

Een van de meest bijzondere van de 22 soorten Salvia die in Zuid Afrika voorkomen.
Het blad is aromatisch, klein en opvallend stevig. De relatief grote bloem in compacte clusters is perfect gevormd voor het gemak van bijen, de calyx kleurt purper tijdens de bloei.
In de 'fynbos' vegetatie waar ze van nature groeien passeert regelmatig een vuurtje. Ze lopen daarna weer uit vanuit de wortel. Dat betekent dat ze diepe snoei ook goed verdragen.

Fijnbladige soort uit Mexico, met kleine diep donker blauwe bloemetjes.

Lang en rijk bloeiend halfrond struikje.

Halfwinterhard, dus de meeste winters buiten net niet overlevend.

Prachtig in pot, bijzonder van kleur.

Nu we toch in het geurende blad zitten; dit is een van de verschillende vormen van de fruitige ananassalie.

De voordelen van deze: rijk en vroeg bloeiend, sierlijk hartvormig blad en de bloemen zijn evengoed eetbaar, voortreffelijk in salade of vruchtendrank. Een minpuntje is dat de geur iets minder sterk is dan van die van kampioen ananassalie, 'Scarlet Pineapple' dit wordt door extra vroege bloei ruimschoots gecompenseerd.

De ware ananassalie. Het blad ruikt meer naar ananas dan ananas naar ananas ruikt. De bloemen hebben een zachte ananassmaak met een druppel zoete nectar onderin. Het zijn de lekkerste bloemen die ik ken. Ze bloeit laat in het jaar of heel vroeg in het voorjaar, want dit is een kortedagplant.
De wortel is winterhard tot -15oC en overleeft de meeste winters in de vollegrond.
Een heerlijk geurende kuipplant, met creatieve culinaire toepassingen.

Lijkt op 'Honey Dew Melon' maar heeft donkerder blad en een vleug mandarijn in de geur. Net als 'Honey Dew Melon', rijker en veel eerder bloeiend en maar een klein beetje minder ananas geur dan 'Scarlet Pineapple'.

Een van de beste eetbare bloemen die bestaan.

Ananas Salie voor de bloemen.

Dit is de sensatie van 2019, deze uitzonderlijke nieuwe tweekleurige Salvia.

Ze is recent 'gevonden' door een amateur veredelaar uit Norfolk waar we nog veel meer moois van mogen verwachten.

In een flinke pot heb je er de hele zomer plezier van. Ze verdraagt tot ongeveer -12 en maakt dus ook in de volle grond een kans.

We zijn er nog steeds niet uit: De beste gele herfstsalie blijft een felle competitie. Deze heeft van die leuke oranje neusjes, maar dat hebben er meer.
Het zijn allemaal fijne potplanten die de hele zomer bloeien en in de herfst dan nog een onverwachte finale doormaken.
Steeds meer worden ze ook in de volle grond geplant waar ze de afgelopen jaren de winter bijna altijd overleven.

That's my girl.

In Zuid-Frankrijk bij de nationale collectie Salvia aldaar kwam het hoge woord eruit: "Zeg, 'Black & Blue', vind je dat niet erg op Salvia concolor lijken?" Precies wat ik dacht, maar dan in het Frans. Inmiddels hebben we hier nu de echte 'B&B'.
Ze hebben beide dus prachtige grote diep blauwe bloemen die uit spannende platte zwarte knoppen komen. Bloeit vaak al als een van de eerste in het voorjaar, wanneer ze binnen heeft overwinterd. In de volle grond wat minder betrouwbaar en later bloeiend.