De Japanse professor Itoh was de eerste die het lukte boompioenen te kruisen met kruidachtige. Deze types staan genetisch ver van elkaar, ze behoren tot verschillende secties. De takken zijn halfverhout en de plant vormt een lage statige struik.
Roger Anderson deed het kunstje van Itoh in 1986 na en kwam zo tot deze. De kleur verloopt van zuiverwit naar diep roze-rood in het hart van de semi dubbele bloem. Ze zijn uitstekend winterhard, traag groeiend maar zeer lang levend.

Intersectionele hybride tussen een boompioen en een kruidachtige soort.

Deze kleur is in deze groep zeer bijzonder en maakt haar tot een kostbare zeldzaamheid.
Naarmate de wortels krachtiger worden worden de bloemen ieder jaar voller. Ze vormt een mooie compacte struik die geen ondersteuning nodig heeft.

Dit is een kruising tussen de gewone, kruidachtige pioen en een Chinese rockii boompioen.

Deze half-houtige planten groeien aanvankelijk traag, maar een volwassen plant kan tot wel 50 bloemen maken.
Ze zijn bijzonder schaars, kostbaar en zeer geliefd om hun bijzondere kleuren en groeiwijze. De geurende bloemen hebben een doorsnede van zo'n 20 cm.

Dit is een bijzondere categorie pioenrozen ontstaan dankzei het lumineuze idee, In 1948, van Toichi Itoh uit Tokio om boompioenen te kruisen met kruidachtige. Deze kruisingen zijn half verhoutend en relatief laag. Ze vertakken in de grond en bloeien meestal 'aankijkend' met heldere aansprekende kleuren.

'Orange Victory' is een in 2001 geïntroduceerde nieuwe kruising volgens dit principe.

Itoh pioenen zijn kruisingen van kruidachtige pioenen met boompioenen.
Toichi Itoh was de eerste die dat voor elkaar kreeg.
'Pastel Splendor' werd eind jaren 80 geselecteerd door Bill Seidl uit gekregen zaad. Het is een zeer groeikrachtige plant, rijk bloeiend met halfgevulde bloemen met een goed gevuld hart.

Een plezierplant.

'Pink Ardour' is een intersectionele hybride, een kruising tussen een boompioen en een kruidachtige pioen. Deze pioenen blijven vrij laag en compact en verhouten gedeeltelijk. Ze maken elk jaar meer stengels vanuit de grond en zijn zeer standvastig.

Hun kleuren zijn fenomenaal.

steeds meer zien we dat die spectaculaire kruising tussen een kruidachtige en een boompioen ook nog eens voorzien is van rockii bloed. Dat is de zien aan het donkere hart. De bloemen van deze verkleuren van zacht roze naar wat donkerder purper.

Een van de beste gevulde roze. Van roze naar donker roze in het hart op stevige stengels.

Heerlijk geurend.

Deze 'kom van schoonheid' is een half gevulde kruidachtige cultivar, vroeg en rijk bloeiend roze met een opvallend hart.
Japans type heet dat.

Het krachtige roze wordt geblust door het crème gele hart.

Bloemen van diep donker bruinroood in een half gevulde komvorm naar uiteindelijk openhartige helderrode bloemen. Qua kleur exact mijn ding.

Bovendien heel sterk, rechtopstaand en gezond.

Halfgevulde of gevulde, grote wijdopen bloemen met zichtbare gele meeldraden. Een snelgroeiende en geurende cultivar zeer geschikt voor snijbloemen. Middenvroeg

Deze wordt veel geteeld als snijbloem, mede vanwege de stevige stelen. Voor de zekerheid liefst wel wat steun geven.

Zoet van geur.

Het is een in Nederland gevonden kruising van 'Bunker Hill' met 'Sarah Bernhardt' van voor 1950.

Een lekker rijk bloeiende en sterk geurende gevulde cultivar.

'Duchesse de Nemours' werd in 1854 geïntroduceerd en is dus met recht een klassieker te noemen. De bloemblaadjes zijn leuk gefranst.

Het is bovendien een uitstekende snijbloem.

Dubbel champagne wit (iets roze), midden vroeg en zacht en zoet geurend.

De bloemvorm is afgeplat zoals bij de gelijknamige Kaapse jasmijn, ze maakt veel zijknoppen waardoor ze lang bloeit.

Ze heeft wel wat wat steun nodig. Dat komt wel meer voor bij sterk geurende soorten.

Omdat we dol zijn op freaks en rariteiten die het leven interessant maken...

De licht geurende bloemen zijn wat bij Dahlia cactus vormig heet. De gefranste witte bloemblaadjes hebben een groene en roze zweem.

Gevonden door Roy G. Klehm, USA, 1995.

Zeer pompeus prachtig en stevig op eigen benen.

Ook heel geschikt voor de vaas. Geur is helaas maar zwak aanwezig.

De meest geteelde rode voor de snij. Verbloeiend van rood naar roze violet, bij pioen wordt dat al paars genoemd.

Uit 1908 maar nog steeds de meest geteelde rode snijpioen.

Compact, maar toch graag een beetje steun.

Licht geurend.

Halfgevulde rozerode, afkomstig van Orville, de Amerikaanse veredelaar uit Illinois die ook veel Hemerocallis cultivars heeft geïntroduceerd.

Zeer geliefd voor de tuin en als snijbloem vanwege de diep donkere kleur.

Glanzend groen blad dat in de herfst verkleurt.

Deze vreselijke combinatie van geel met wit en roze roept in mij onmiddellijk het verlangen op om er aan te ruiken.

Mijn intuïtie klopt; ze geurt zoet.

Ze bloeit zeer rijk.

Een zondags toetje.

Sarah is een laatbloeier en een echte klassieker van Lemoine (1906).

Ze bloeit dubbel roze. Het roze is hier en daar geaccentueerd met rode vlekken en lichtere randen aan de bloem blaadjes. Ze hebben een golvende rand.

Sterke snijbloem.

Excellent geurend.

Vroeg, dubbel wit met een vleugje roze als de knoppen net open zijn. Oudere bloemen zijn volledig wit.

Relatief hoog (100 cm), goed geurend.

Stevige lange stelen, ideaal als snijbloem.

Een vrij laat bloeiende klassieker (Lemoine 1907) met sterke donkere stelen en goed geurende bloemen.

Zeer geschikt ook als snijbloem.

Pioenrozen houden net als rozen van wat extra mest in voor- en najaar.

Wij hebben emmertjes met geurloze plantaardige mest die daar heel geschikt voor is.

De laatste om boven de grond te komen maar meestal ook bijna de eerste die bloeit.
In het voorjaar maken pioenen je tuin heel spannend met hun dikke knoppen en het roestbruine eerste blad. P. veitchii heeft bovendien een prima oranjebruine herfstkleur en rode zaddozen. Ze is genoemd naar de Engelse kwekerij Veitch die ze na introductie door E.H. Wilson in 1907 voor het eerst kweekte. De herkomst is Gansu, Shensi en Sichuan waar ze in bergweides te vinden zijn tot 3000 m hoog in de bergen.

De meest spectaculaire heemplant die ik ken. Ze komt alleen schaars in Zuid Limburg voor. Het blad staat in kransen rond de uit de grond komende stengels waar bovenin één bloem komt later gevolgd door één donkerblauwe giftige bes. De symmetrische bouw is een architectonisch hoogstandje. Op een humusrijke beschaduwde plek kruipt de eenbes snel verder met ondergrondse stengels. In het vroege voorjaar komen de sterretjes boven de grond en doen hun ding.
Net zoals je soms klavertjes vier kunt vinden vind je bij Paris wel eens 'eenbesjes vijf'.