Lijkt op 'Beechwood Blue' maar iets kleiner en meer spreidend van groeiwijze, kortere bloeiaren, grijzer en meer aromatisch blad.

'Hidcote' blijft iets lager. Introductie van voor 1963 door Thomas Carlile, Loddon Nurseries, Berkshire, Engeland.

Een goede, vrij donkere vinden wij en de Royal Horticultural Society beaamde dat met een Award of Garden Merrit.

Langgerekte aren met lichtroze bloemen. Midden hoge bossige planten met vrij groen blad. Goed van geur. Introductie van voor 1950 door Thomas Carlile, UK.

'Loddon Pink' is super, eerst heel lang wit en dan langzaam meer en meer roze.

Een van de witste onder de roze.

Nederlands erfgoed geïntroduceerd door Moerheim en afkomstig van Kasteel Middachten in Rheden voor 1923. Waarschijnlijk een zaailing uit in Frankrijk wild verzameld zaad.

Licht van kleur met relatief donkere knoppen. 'Middachten' heeft de reputatie wat vocht gevoelig te zijn, dat kunnen wij niet beamen.

Oud Hollandse lavendel.

Dit is wellicht de beste en meest vitale roze. De bloemen in langgerekte aren hebben als ze open gaan een donker sterretje (net als 'Little Lottie').

Een gezonde krachtige groeier. Goed sluitend grijs blad. De struik heeft een mooie vorm. De geur is prima.
Geïntroduceerd door Norfolk Lavender.

Onze favoriete roze. Lekker gezond en groeikrachig.

Knoppen grijs-violet, bloemen groot, onregelmatig en niet altijd even rijk bloeiend. De geur stelt voor een lavendel teleur.
Wat tegenwoordig in omloop is onder deze naam is vermoedelijk 'Bowles Early'. Het verloren origineel was zo donker als Hidcote werd gevonden door Gertrud Jekyll en in 1916 geïntroduceerd door Barr.

Deze opvolger teert onverdiend op oude reputatie. Er zijn genoeg veel betere.

Zuiver wit, rijk bloeiend, zeer compact, nauwelijks groter dan 30 cm in bloei, zelfs zeer oude planten blijven zo laag.

Goed winterhard zoals alle angustifolia, maar wat vocht gevoeliger dan de meeste en geen liefhebber van woekerende buurplanten. Voor een open zonnige plek dus.

De allerlaagste witte.

Deze is in de jaren 90 vanuit Frankrijk ingevoerd naar Nieuw Zeeland en daar door Peter Smale benoemd.
Sindsdien ook wel bekend als de drie doelen lavendel; olie, bosjes, sier.
De olie wint regelmatig gouden medailles.
Hij groeit bijzonder snel zodat 5 of 6 per m2 voldoende is. Lange (7-10 cm) onderbroken aren met violette bloemen en donkere knoppen.

Een professionele performer.

Aan de prijswinnende 'Hidcote' is nog het een en ander te verbeteren. Dat weten we en we zien door de jaren heen steeds meer sterke kandidaten voor de troonopvolging. Dit is er zo een:
Diep donker met dikke aren, zeer compact en bovendien herbloeiend.

Gevonden omstreeks 1999 door Lammert Koning. Maar pas sinds kort beperkt beschikbaar.
We komen steeds tekort.

Een erg goede, zeer volle vitale plant die zich geweldig laat snoeien. Je ziet dan meteen nieuwe groei tot diep in de plant.

Het is de hoogste van de zo veel gevraagde aller donkerste cultivars.
Van laag naar hoog: 'Peter Pan', 'Hidcote', 'Imperial Gem' en dan pas 'Siesta'.
Een van de beste en zeker de meest volle snoeibestendige donkere. Onze favoriet.

De meest grijze maar ook een van de langstbloeiende angustifolia. De donkere bloemen vormen een scherp contrast met het lichtend grijze blad.

Een cultivar met veel impact en klassieke uitstraling. Deze ga je zeker onthouden als je hem hebt zien bloeien. Meestal houdt de rijke bloei aan tot oktober. (De foto is in oktober gemaakt.)

Uitzonderlijk lang bloeiend.

Een verbetering van 'Lady' vanwege de volle bossige ronde habitus. Zeer lage plant met een rijke bloei met grote bloemen , donker violet met een wit hartje in donkere knoppen, wat grijzig blad. De korte bloemaartjes en de sterke geur van 'Lady' blijven. Ze is ook, net als 'Lady', niet heel erg standvastig maar bijzonder leuk in pot.
Gevonden halverwege de jaren '90 in Nieuw Zeeland door Elsie en Brian Hall.
Geurig dwergje, zeer geschikt dus ook voor potten.

Deze Hollandse lavendel lijkt iets op 'Royal Purple'. Bloemen zijn extra geschikt voor zakjes, boeketten en om 'tussie mussies' mee te maken, zegt men, vanwege de lange bloemstengels.
Helaas is het niet zeker of we tegenwoordig nog de originele 'Twickel' hebben. Wij en onze bondgenoot collectiehouder in Engeland hadden tot voor kort samen wel 7 versies van deze cultivar.
Het kasteel staat in ieder geval wel nog.

Deze witte dwerglavendel werd door Carliles Nurseries voor de Wisley trial verkeerd aangeleverd als 'Nana Alba'. Daarom kreeg de plant uiteindelijk de naam van de dochter van Thomas Carlile de stichter van Loddon Nurseries.
De knoppen zijn lekker zilver, de bloemen zuiver wit. Ze is zeer compact en tamelijk aromatisch van geur met een vleugje citrus.
Grijs, zilver en wit; een bijzonder goede, lang levende, recente introductie.

Zeer lage compacte plant met grijsgroen blad, Hoogte 30 cm! Met dezelfde bolronde groeiwijze als 'Cedar Blue', maar dan lager.

Zacht van kleur en uitgebalanceerd van voorkomen.

'Little Lottie' is de roze vorm van dit kussentje.

Heerlijk zo'n kussentje op een muurtje.

Een nieuwe compacte en lang bloeiende lavendel.

Nog niet uitvoerig en jarenlang door ons uitgetest, maar best beloftevol.

Voorlopig in kleine aantallen voor wie wil mee testen.

Opnieuw een vrij recente introductie. Wij zijn heel blij met deze reeks nieuwe compacte lavendels. 'Little Lady' is zeer geschikt voor lage heggetjes of om in potten te houden. Rijk bloeiend en mooi van groeiwijze met een luchtige sprookjesachtige uitstraling in knop. Ze heeft een sterke aangename geur.
Geselecteerd door Rumer Hill Nurseries in Welford on Avon, Warwickshire.

How low can we go?

Deze selectie van vermoedelijk Lavandula dentata var. candicans gevonden door Peter Carter uit Nieuw Zeeland heeft grijs-groen blad en lange smalle aren. Lavandula dentata komt in het wild voor in Zuid Spanje, Portugal en Marokko. Vanwege hun heerlijk geurende en leuke blad en de lange bloei zijn het uitstekende potplanten.

Ze houdt in de winter haar blad en probeert dan zelfs nog te bloeien. Moet dus licht en boven -6 worden overwinterd.

In Frankrijk komt deze in het wild tot maximaal 600 meter voor. Hoger in de bergen is het te koud voor haar. Boven 600 groeit daar Lavandula angustifolia. Waar ze elkaar tegenkomen ontstaat de natuurlijke kruising Lavandula x intermedia.
Deze mooie volle vorm vonden we in Zuid Spanje boven 1000 meter en blijkt ook bij ons winterhard te zijn. We vermeerderen haar sindsdien uit zaad.

Een tikkeltje wild, maar wel lekker.

'Papillon' is een rechtopgroeiende kloon van Lavandula pedunculata met lange licht roze vlaggen en sterk aromatisch dun smal blad. Het was de eerste kuiflavendel die Ntederland bereikte. De moderne kruisingen bevatten bloed van deze, L. stoechas en L. viridis.
Best een klein beetje winterhard vooral op zure zandgrond en elders soms in milde winters. Maar plant ze niet in grote groepen en zet ze als als je er erg aan hecht in een pot.

Deze hybride lavendel is ontstaan uit de complexe kruising van Lavandula stoechas met een aantal andere soorten.

De kleur en bloemvorm zijn bijna identiek aan 'Helmsdale' de plant is veel compacter.
Ik vermoed dat het een zaailing is van 'Helmsdale'. Dat die tamelijk soortecht uitzaait was me al opgevallen.

Diep donker rode wijn met veel bouquet.

Grijsbladig, herbloeiend.
Heerlijk vanwege de bijna blauwe maar stiekum paarsblauwe bloemen en helder witte vlaggen.

Geweldig mooi, maar matig winterhard, dus maak er geen heggetjes van.

Een blonde Spaanse.

Een van de vele recente kruisingen van Lavandula viridis met stoechas en soms pedunculata die allemaal kunnen door- of herbloeien. Grijsbladig met helder violette vlaggen.

Zoet-zuur van geur.

Deze snelgroeiende halfwinterharde hybride lavendel heeft bloemen die lijken op die van echte lavendel (Lavandula angustifolia). Het gekartelde blad lijkt wat op dat van tandlavendel maar dan veel groter. De geur is fantastisch; aangenaam zoet-zuur, heel bijzonder.
Als ze eenmaal bloeit blijft ze doorbloeien tot de winter.

Zet ze in een ruime pot die je overwintert op een beschutte plek of koude kas.

Lavandula x allardii is een vergetelheid geraakte hybride (L. latifolia x L. dentata) uit de eer-vorige eeuw. Ze heeft breed driehoekig, heerlijk zoet geurend grijs getand blad. Lange stengels en aren met relatief kleine bloemetjes. Ze heeft veel warmte en lichtnodig om in bloei te komen. Maar haar geur en het fijne grijze blad maken bloei eigenlijk overbodig. Ze is een van onze oudste en meest dierbare plantenvrienden.

Ze verdraagt ongeveer -5, dus binnen koud en licht overwinteren.

Deze nieuwe kruising van Lavandula latifolia x Lavandula dentata heeft zeer bont driehoekig blad en een geweldige zoete geur.

Het is vanwege die geur dat ik er zo dol op ben. Misschien maakt deze het iets te bont, maar dat bonte blad compenseert wel voor de wat minder rijke, vrij late bloei.

Het is een half winterharde potplant