Nog eentje van Probst, dus echt vast, maar nu toch met een vleugje roze, of nog beter; een scheutje wijn

De bloemen zijn onvruchtbaar wat bijdraagt aan lange bloei. (Ze blijft proberen voor nageslacht te zorgen.)

Een wolk van wijnrode bloemen.

Donker groen - purper blad en fantastisch sprekende paarsblauwe bloemen heeft deze vrij recent (1996) in China gevonden plant.

Ze groeit er van nature op vochtige beschaduwde plekken langs bergbeekjes.

Indrukwekkend en wellicht de allerbeste blauwe.

De geur van chocolade cosmos wordt voornamelijk met de ogen waargenomen blijkt telkens weer. Wat dat betreft zit deze diep pure chocolade bruine goed.
Maar op een schaal van 1 tot 3 voor chocoladegeur scoort ze niet perse het best.

Dit is een nieuwe tussenvorm met bloemen op lange stelen.

Chcocosmos verdraagt tot -6 dus wel in koude kas of garage overwinteren.

Chocolade Cosmos wordt in Mexico, waar ze oorspronkelijk vandaan komt niet meer in het wild gevonden. De plant die tot nu toe vegetaties vermeerderd werd zet geen zaad.
Keith Hammett vond er een die dat wel doet en ontwikkelde daaruit enkele nieuwe rassen waaronder 'Eclipse'. Deze heeft een wat nettere habitus en tot 5 cm grote bloemen die goed geuren.
In de winter sterft ze af en overleeft ze prima in onze koude kas waar het regelmatig -10 wordt.

De sterkst naar chocolade geurende heeft amper nog chocolade bruin nodig. Deze rijke rode scoort 3 uit 3 voor chocolade geur en 1 uit 3 voor chocoladekleur.

Het is een heerlijk geurige potplant die een egaal bolrond boeket bloemen op je pot zet.

Ze overleven wel eens met wat afdekken in de volle grond. Maar beter houd je ze in pot en zet je ze in de winter donker en beschut in een schuurtje of garage.

Je verwacht het niet, ik was tenminste verbaasd toen ik ze voor het eerst in Zuid Frankrijk in het wild tegenkwam. Ze komen wild voor van Zuid Frankrijk tot de Oekraïne. 'Royal Purple' is een ouderwetse plant, eentje uit mijn jeugd. Gewoontjes, maar ook heel speciaal met haar wolken miniscule bloemetjes die de struik volledig kunnen verbergen.

Ouderwets makkelijk ook.

Crambe cordifolia is een echte solitair plant. Buurplanten krijgen geen kans. Om die reden past deze plant niet goed in een mediterrane border. Als solitair, ergens in een uitsparing in bestrating, is het een monumentale plant met een zekere mediterrane uitstraling. Het grote donkergroene blad blijft aan de basis terwijl er in de zomer tot 2 meter hoge dikke bloemstelen verschijnen die grote wolken minuscule bloemetjes hoog houden.

Gigantische wolken van bloemen en geur.

Het verschil tussen 'Lilywhite' en gewone Crambe maritima is haar nog fraaier gedraaid en gekroesd blauw berijpt blad.
Het is, ook al ben ik geen kool-fan, een van de smakelijkste delicatessen die ik ken. Ik gebruik het jonge blad regelmatig in de keuken. Een delicatesse wordt het wanneer de plant wordt gebleekt door er een bleekpot over te zetten. Daar zou de naam 'Lilywhite' op slaan: Gebleekt wordt ze nog malser dan gewone zeekool.

De term zeekool is eigenlijk gereserveerd voor Crambe maritima. Officieel is het bolletjeskool.
Ook van deze is het blad eetbaar. Maar bij Crambe orientalis en cordifolia gaat het vooral om die fantastische bloemen explosie.
Crambe cordifolia vergt veel plaats voor dat spektakel, deze is wat meer bescheiden qua omvang maar bloeit net zo explosief. Daarmee doe je vlinders, bijen en jezelf een groot plezier.

Een compacte, rijk bloeiende vorm die goed overeind blijft.
Maar het voornaamst vind ik, dat zuivere fel rood.

Da's nog eens wat anders dan Crocosmia 'Lucifer' met die draak in plaats van een houtje.

(Hoewel 'Lucifer' toch ook nog steeds een hele goeie is, maar dan veel hoger en minder strak overeind.)

Kardoen is een middeleeuwse groente, nauw verwant aan artisjok. De gebleekte stengels worden nog steeds gegeten in Italië en Zuid Oost Europa. De smaak is vooral bitter. Maar, bitter in de mond maakt het hart gezond. Wanneer je Artisjok als sierplant overweegt raad ik ten zeerste aan Kardoen te kiezen. Kardoen groeit veel sneller, is veel beter winterhard en heeft heerlijk groot grijs spits gesneden blad.
De uitstraling is monumentaal, mediterraan en middeleeuws.

Diep donker zwart blad en enkele witte bloemen met een zachte roze zweem.

Erg leuk in pot of om gaten te vullen in je border.

Overwinteren boven - 6, dus afdekken is net niet voldoende. Een hoekje in de garage meestal wel.

Gewoon voor de bloemen, of toch om het blad?

Is dit kunst of kitsch? In ieder geval feestelijk en frivool dit diep donkerbladig schatje.
Het is een van de vroegste Dahlia die we kennen en ze bloeit net zo goed door als de rest. Uitgebloeide bloemen wegknippen helpt daarbij. Zet ze in pot of graaf de knollen na de eerste vorst op om binnen te overwinteren.
Onlangs niet geheel toevallig 'gevonden' door Keith Hammett in Nieuw Zeeland.

Niets mysterieus aan, gewoon een feestje.

We worden verwend tegenwoordig op Dahlia gebied. 'The Bishop' wordt elk jaar opnieuw enorm verbeterd onder andere dankzei Dr. Keith Hammett.
Ook deze heeft bijna zwart blad en nu echt brandweerwagen rode bloemen.

Wij vinden het vooral potplanten. Maar je kunt ze natuurlijk ook in je border planten en in de winter als kluit naar binnen halen.

Compact en rijk bloeiend.

Nog zo'n nieuw wondertje.

Echt heerlijk, zo zacht als een parel.

Gemakkelijk op onze grond.

Die is rijk, doorlatend en opdrachtig.

Als je ze knipt voor de vaas krijg je nog een vlucht.

Een spectaculaire nieuwkomer die zich nog wel een beetje moet waarmaken in weer en wind. Dat zal geen probleem zijn vanwege de geringe hoogte.

Delphinium is meestal standvastig deze zal dat ook zijn.

Gevulde bloemen met een appelgroen hart. Zacht en wollig, best stoer en apart maar lieflijk tegelijk

Nog een gevulde dus alleen daarom al heel bijzondere nieuwe. Niet te hoog dus stevig.

Voegt een nieuwe dimensie toe aan Delphinium.

Na de eerste bloei knippen geeft ook hier herbloei.

Een doorbraak, spectaculair inderdaad.

Nog maar een keer: gestekte elatums zijn de sterkste riddersporen. Het is wel aan te raden ze meteen na de bloei tot de grond terug te knippen. Dat maakt de plant sterker en zorgt meestal voor herbloei in het najaar.

Dit is een nieuwe vrij lage vorm met bijzondere tweekleurige bloemen. Ze zijn pomponvormig, blauw van buiten, wit van binnen.

Geweldig van kleur en vorm.

Een wat lagere cultivar in zacht blauw met een vleugje roze.

Je mag er graag van knippen voor de vaas. Meestal maakt ze dan ook nieuwe stengels.

Een verticaal stukje border.

Ouderwetse rotsvaste laatbloeiers die vergeten worden omdat bijna iedereen tegenwoordig in het voorjaar of de zomer planten koopt.

Dit is een diepteinvestering van formaat die heel lang mee gaat.

Je kunt oude pollen af en toe delen.

Lekker laat.

Deze ouderwetse planten zijn zwaar ondergewaardeerd omdat tuiniers nu eenmaal bij voorkeur in het voorjaar kwekerijen en tuincentra bezoeken. Laat bloeiende planten worden daarom veel te zelden aangeplant.

Het zijn betrouwbare, makkelijke planten die extreem laat nog bloeien.

Deze Engelse cultivar uit 1942 is niet alleen ouderwets en oud, maar ook onuitroeibaar. Dendranthema zijn zeer winterhard en standvastig.
De zonnetjes van 'Mary Stoker' maken vlinders en mensen blij met het allerlaatste vleugje warmte van het jaar. Ze verkleurt van zacht oranje naar warm geel.
Je kunt ze in huis halen als snijbloem maar nog liever laten staan om er buiten van te genieten samen met onze gevleugelde vriendjes.

Inheems gras, maar dan een bijzonder goede selectie.

'Bronzeschleier' bloeit wat donkerder en later dan 'Goldschleier' en houdt heel erg veel langer die mooie uitgebloeide aren vast.

Een van de meest natuurlijke kleine siergrassen.

Je weeft die korenkleur door de lucht boven de planten waar ze bij hoort.

Grassen maken van je combinatie iets vanzelfsprekends waarschijnlijk omdat elke natuurlijke vegetatie gras bevat.

Dit zijn heerlijke beige wolken, maandenlang, als het meezit tot diep in de winter. In de tussentijd laat je er van alles bovenuit piepen.
Zet er bijvoorbeeld eens een flinke Kniphofia of hoge Digitalis tussen.

Inheems, sterk en makkelijk.

'Goldtau' bloeit later dan 'Goldschleier' en behoudt de pluimen beter na de bloei.
Misschien in eerste instantie iets minder rijk en spectaculair bloeiend, maar veel langer van nut omdat de pluimen zelfs bijna de hele winter blijven zitten.

Ruwe smele is waardplant van de microvlinder witkopgrasmineermot (Elachista albifrontella), mocht je dat willen weten.

Heerlijke dauwdragende gouden wolken.