De bekende 'Schneehügel' moet volgens de Duitsers eigenlijk 'Adrian' heten en dat stimmt uiteraard. Maar het blijft even aangenaam zuiver wit.

Tot de grond terugknippen voor je op vakantie gaat, voor herbloei bij terugkomst.

Voor een toefje wit.

'Blauhügel' is de meest helderblauwe van het hele gezelschap. Erg geschikt voor langdurig blauw in de border

Lager en veel lichter van kleur dan Salvia nemorosa 'Caradonna'.

Makkelijke plant. Knip ze net als Salvia nemorosa na de eerste bloei diep terug voor herbloei.

Deze luchtige reus is kleinbloemig, violet blauw met een witte onderlip aan purperen stengels,

Botanisch dichter bij Salvia pratensis dan bij nemorosa wat zich uit in de natuurlijke onschuldige groeiwijze en weelderige bloei.

Anja heet Oudolf van achteren.

Verwarring alom, want het geeft me wat Salvia's 'Serenade's.
Dit is die ultieme nog niet zo bekende veldsalie die Piet Oudolf mij vele jaren geleden toonde.
Donkere rechte stelen luchtig roze bloemen.

Goed herbloeiend als je haar knipt na de eerste bloei.

Voorbij verrukkelijk.

Lijkt op 'Ostfriesland' maar dan veel hoger met roze kelkblaadjes en elegante lange aren, zoals de naam al doet vermoeden.

Knippen voor herbloei.

Een van de beste winterharde Salvia.

Vlier groeit als een onkruid maar mij werd ook al regelmatig verteld dat ze bliksem en andere boze krachten afweren. Bovendien is het tegenwoordig een superfood.
Als je toch al een eetbaar bossage wilde planten dan is deze Oostenrijkse selectie onmisbaar.

Wat ongelijk rijpend, maar zeer productief met grote bessen. Ook bijzonder sterk pigmenterend mocht je wol willen verven.

Grote zwarte zoete vruchten volgend op witte wolken.

Een van de beste productierassen, voor de bessen maar ook voor de bloemen. Gelijkmatig rijpende grote trossen met dikke bessen in september. Tot 25 kg per struik.

Gebruik de bessen met mate. Het sap is helder, zoet, aromatisch en mild van smaak.

Voor je limonade, beignets en sap.

Een zeer vitale plant, krachtige groeier dus, die 3 tot zelfs wel 7 meter hoog kan worden.

Maakt ook fantastisch grote schermen die ideaal zijn voor limonade en andere vlierbloessemrecepten.

De bessenoogst stelt met zo'n 25 ton per hectare ook niet teleur.

Een tamelijk vroeg bloeiende pimpernel uit Alaska met zeer donker bruinrode aren.

Het is de beste rode en mijn favoriete pimpernel.
Eigenlijk wil ik ze liever niet kwijt.

Ze staan in onze prairie border waar ze geweldig combineren met Salvia en Echinacea.

Een weinig spectaculaire plant maar extra leuk als vergeten keukenkruid vanwege de nootachtige smaak van het fijne blad.
Ze blijft bloeien met kleine borstelige bolletjes indien tijdens de bloei terug gesneden.

Het decoratieve blad bevat veel vit. C en kan ook worden gebruikt als sjabloon om poedersuiker op bijvoorbeeld een cake te strooien.

De meest stijve vorm en daardoor geschikt voor vormtuinieren in bollen of als haagjes. Donkergele knopjesbloemen, sierlijk grijs blad. Moet als jonge plant regelmatig worden gesnoeid anders
kunnen ze bij hevige regen uit elkaar vallen als ze net op hun mooist zijn.

Zeer sterk lekker grijs spul voor massale aanplant of accentjes.

Een van mijn favorieten en een van de meest grijze met een fijne strak rechtopgaande groeiwijze.

'Lambrook Silver' groeit compactt staat goed recht en valt niet uit elkaar.

Loopt na de winter mooi uit aan de basis, verdraagt diepe snoei en is dus zeer geschikt voor smalle heggetjes.

Een zeer goede vorm, vrijwel identiek aan 'Sulphurea' maar met grijzer blad en net niet helemaal bijna witte bloemen.

Slappe, bossige groeiwijze. Niet te laat knippen voor de winter zodat je een mooie bol hebt de hele winter.

De naam werd er aan gegeven door de bekende Engelse boomkweker Hillier.

De verschillen tussen cultivars van subsp. canescens zijn gering. Maar 'Caerulea' heeft duidelijk iets blauwer blad in de vorm van smalle 'naaldjes' aan strak opgaande stengels. Ze vorm een bolle struik met tijdens de bloei een sterrenhemel aan lange slanke stengels. Jonge planten kunnen in bloei wat open vallen. Eenmaal gevestigd houdt ze zichzelf overeind.

Ze heeft een sterke olijfolie geur.

Als pomponnetjes gevulde, eetbare bloemetjes.
De naam zeepkruid zag ik in een heemtuinen dramatisch gedemonstreerd: met het gekneusde blad kun je inderdaad je handen wassen. Dat komt door door de rijkelijk aanwezige saponinen. Een bijzonder sterke plant met een enorme expansiedrift. Geef ze de ruimte anders loopt ze alles onder de voet.
Eenvoudig en supersterk, 'absolute beginner proof'.

Vast bonenkruid is zeker zo aromatisch als eenjarig bonenkruid en heel veel handiger voor incidenteel keuken gebruik. Als mediterrane tuinplant wordt ze tijdens de rijke bloei ook altijd bewonderd. Ze groeit min of meer plat over de grond maar niet zo plat als Satureja alternipilosa. Een makkelijke prima winterharde plant. Makkelijk snoeien ook omdat ze elk voorjaar in het hart opnieuw uitloopt.

Een pittig prachtig kruid.

Een bijzondere onbekende vorm van bonenkruid met een verfijnd zoutig citroen-aroma. Geweldig als keukenkruid bij wat zwaardere gerechten zoals peulvruchten. Leg er ook een voorraadje gedroogd van aan want gedroogd is de smaak bijna nog beter.

Zeer rijk en lang sierlijk bloeiend in witte wolken.

Heerlijk en sierlijk in een.

Wat mij betreft vooral een plant die gewoon erg goed is in wat veel mensen van planten verwachten; het produceren van opvallende bloemen over een lange periode.

Gewoon een leuk ding dat niet zonder begeleidende planten kan maar het geheel wel op zekere momenten behoorlijk omhoog trekt.

De bloem past amper op de foto.

Ik heb Scabiosa lang onderschat. En misschien neig ik nu wel naar het andere uiterste en overdrijf een beetje als ik zeg dat geen plant zo makkelijk en zo lang bloeit en zo standvastig is.

Ik hoef geen reclame te maken, ze zijn erg geliefd.

Zet er wel iets heel anders naast, zoals een Veronica met haar spitse aartjes.

Een fijne eenvoudige plant met z'n speldenkussentjes bloemen en zeer lange bloei.

Voor niemand te hoog gegrepen. of te moeilijk.
Na de winter een beetje bijknippen is alle verzorging die ze vraagt. Voor je het weet bloeit ze alweer.

Geschikt voor beginners. Vergeten door gevorderden.

Net als 'Butterfly Blue' een makkelijke leuke plant met speldenkussentjes bloemen die zeer geliefd is bij bijen en vlinders.

Zonder haperen bloeiend tot de herfst.

De bloemen zijn zo'n 3,5 cm breed.

Speldenkussentje heten ze in het Engels.

Dit is de compacte rijk bloeiende dwergvorm van kleine plathoofd die normaal zo'n 80 cm wordt en daarmee nog niet half zo hoog als de grote plathoofd; Cephalaria gigantea. Hans Kramer vermoedt dat dit eigenlijk Scabiosa ochroleuca var. webbiana moet heten. Misschien moeten we er dan meteen maar Scabiosa columbaria subsp. ochroleuca var. webbiana 'Moon Dance' van maken.
Het is een heerlijk ding voor je tuin, maar ook voor insecten en andere nuttige beestjes.

Schoffellen is niet alleen onkruidbestrijding. Door de grondbewerking komen voedingsstoffen vrij en het losse laagje voorkomt verdamping uit de ondergrond. "Schoffelen is mesten en water geven."

De schoffel is 4-zijdig geslepen, werkt dus in alle richtingen..

breedte van het hoofd: 10 cm
lengte van het hoofd: 6 cm
steel: 155 cm met dwarshilt (duwgreep)
totale lengte: 174 cm
gewicht: 1.25 kg
materiaal van steel: essenhout

Voor mij gaat het misschien toch vooral om het heerlijk aubergine-rode blad maar voor vlinders en andere lieftallige schepsels zijn de bloemen ook heel aantrekkelijk

Van dezelfde vriendelijke postbode die 'Postmans Pride' selecteerde uit een enorme hoeveelheid zaailingen.
Ik kreeg er een van hem toen hij hem net had gevonden in zijn proeftuin.

Alweer bedankt José.

Eigenlijk ben ik niet zo'n fan van vetplanten. Het is misschien een 'acquired taste' waardoor ik ze stilaan ben gaan waarderen. Verwacht echter nog steeds niets anders dan de allerbeste in ons sortiment.

Ze zijn natuurlijk ook onverwoestbaar makkelijk.

Dit is een kleurkampioen met donker blad en, leuke, bijna oranje bloemen.