Zoals ik eerder schreef: Alle rozen zijn eetbaar, maar sommige zijn vanwege hun geur bij uitstek geschikt voor culinaire toepassingen, zoals deze oude, sterk geurende en goed doorbloeiende roos.
Rescht is een stad in Iran. Nancy Lindsay (1896-1973) de bohémien dochter van de bekende tuinarchitect Norah Lindsay vond de roos in een oud Perzische tuin en bracht haar mee naar Engeland.
Een sprookjesroos van Kordes uit 2003, als eerbetoon aan een honderdjarige bijzondere tuin en plaats waar al veel emoties zijn gevoeld.
Ze heeft gezond loof en een geweldige onbevangen maar toch subtiele kleur en veel geur.
Rijk bloeiend en lang.
Vergeef me, ik wil niet vlijen of verleiden, maar ook deze is begeerlijk.
Daarnaast lijkt respect voor de dokter die ermee geëerd wordt me heel terecht.
Kordes 1997.
Sterk geurend, lang bloeiend en bijzonder aangenaam om naar te kijken.
Eindeloos bloeiende perkroos geschikt voor grote en ook hellende vlakken.
In het voorjaar even met de heggeschaar erover, een derde er van af.
Af en toe uitgebloeide trossen verwijderen stimuleert de bloei.
Licht geurend.
Deze Kordes-roos uit 2007 heeft enkele, verfijnd geurende 7 centimeter grote enkele bloemen in een zeer bijzondere kleur.
Altijd leuk wanneer je een bloem in het hart kunt kijken. Bijen hommels en andere insecten worden daar ook heel blij van. Ze bloeit zeer rijk aan doorbuigende takken en is herbloeiend, wat betekent dat ze in de zomer af en toe een bloeipauze neemt.
Vernoemd naar een in Duitsland beroemd wandelpad.
Een bodembedekkend sprookje met kleine kristalwitte naar appel geurende bloemen.
In het voorjaar zonder veel gedoe lekker diep terugknippen houdt ze goed gezond.
Ze groeien breed uit dus in de vasteplantenborder sterk spul ernaast planten anders raak je misschien het een en ander kwijt.
De Meilove serie bestaat uit een aantal handzame gezonde doorbloeiende rozen in verschillende kleuren.
Deze grootbloemige trosroos is zeer gezond, met fijn glanzend donkergroen blad, ideaal qua hoogte en kleur. De bloemen beginnen als een verfijnde witte thee-roos en ontwikkelen zich tot grote goed gevulde bloemen in trossen met een subtiel geel hart.
De geur is heerlijk verfijnd met een romantisch vleugje citroen.
.
Dat is toch dat liedje, van de Dubliners? Klopt. Mocht je het nu niet meer uit je hoofd krijgen: Neem een kauwgompje, dat schijnt te helpen.
Je kunt deze floribunda als struik houden, dan wordt ze ± 130 cm of als klimroos aanbinden, dan bereikt ze een hoogte tot 200 cm.
De halfgevulde bloemen zijn aantrekkelijk voor bijen en andere insecten.
Ik vind de kleur fantastisch en ze geurt bovendien subtiel, aangenaam.
Deze zeer sterk geurende roos, lang bloeiend en ziekteresistent. Vanwege de geur zijn de bloemblaadjes ook extra geschikt voor culinaire toepassingen.
Gevonden door Meiland in 2006.
Struikrozen snoei je in de loop van maart terug tot ongeveer 15 centimeter boven de grond.
Geel genot.
Deze inheemse roos groeit graag in de volle zon in niet te natte kalkrijke grond vaak in combinatie met sleedoorn en meidoorn en in bosranden. Bijen en andere nuttige insecten vinden er hun voedsel en zorgen voor bestuiving. De flesvormige 2 cm lange botteltjes worden in de winter graag gegeten door vogels waaronder koperwiek en kramsvogel. Ze bloeit in juni en juli met 4-6 cm grote bloemen. Ze is bij ons 'aangewaaid' en staat prominent langs het pad naar ons kweekveld.
Een van onze meest charmante inheemse rozen, vooral vanwege het fijne grijs-blauwe pimpernelblad maar toch ook om de bijzonder rijke geur, de bloemen en de bottels.
Een bloemexplosie, fijn blad en daarna die leuke zwarte eetbare botteltjes.
Inheemse rozen zijn belangrijk als voedsel en onderkomst voor insecten en vogels.
Eindelijk hebben we haar, die Chinese roos met die gekke gestekelde bruine bottels.
De donkerroze bloemen lijken op die van de gewone bottelroos, of rimpelroos en hebben ook een zachte geur.
Ze heeft fijn gedeeld blad, forse doorns en een afbladderende bast zoals je soms bij esdoorns ziet.
De zoete bottels zijn eetbaar, en heel gezond, maar ook harig ze zouden worden gebruikt bij het gisten van wijn en om kanker te genezen. Verwacht daar niet te veel van.
Jaren geleden voerden we regelmatig discussies over de witte bottelroos met als conclusie dat de verkrijgbaarheid een soort loterij was. Er waren wel planten in omloop met dit label, maar de rest was afwachten.
Inmiddels weet Abraham waar de mosterd vandaan komt.
Simpelweg niet ziek te krijgen die rugosas.
Voor de bottels en stiekem om de bloemen.
Want ze zijn geweldig.
De naam rimpelroos slaat op het gerimpelde blad van deze vooral in de duinen wild voorkomende roos.
De bottels zijn dik en plat-rond, bloemen enkel.
Als je er plaats voor hebt kun je er een brede wilde haag mee maken.
Van de bottels maak je natuurlijk vitaminerijke jam.
Feest voor de nuttige insecten en dus ook je tuinvogels want die insecten zijn op verschillende manieren nuttig.
Een snelgroeiende nieuwe cultivar.
Lekker dik blad, bossige plant.
Robuust in de tuin, productief genoeg voor de zware gebruiker.
Wij noemen dit dennenrozemarijn vanwege de heerlijk frisse dennengeur en het smalle naaldvormig blad dat zelfs plakt van de hars.
In tegenstelling tot dennen geen groot liefhebber van nattigheid.
'Benenden Blue' heeft als synoniem 'Collingwood Ingram' naar de vinder, die ook wel 'Cherry' werd genoemd vanwege zijn passie voor kersenrassen.
Het verhaal over de aanrijding op Corsica past hier helaas niet. Vraag er naar als je ons bezoekt.
Een heerlijke diep blauwe kleur heeft deze plat groeiende vorm met licht gebogen takken.
De kruipende vormen, zoals daze bloeien veel rijker en ook vaak al voor de winter.
Daar staat tegenover dat ze misschien iets vorstgevoeliger lijken te zijn.
Ideaal voor een hoge pot waarin ze elegant over kunnen hangen.
Een van mijn favoriete kruipende rozemarijnen omdat we er lang geleden zo'n heerlijke pot vol van hadden.
Zo'n pot overwinter je het beste in de koude kas.
De geurige takken worden zo'n 30 tot 40 cm lang en staan breed uit tot ze gaan hangen.
Het dauw van de zee dat als blauwe regen over de rand van je pot stroomt.
'Boule' was een van mijn eerste kruipende rozemarijnen, zo'n 25 jaar geleden gevonden in Zuid Frankrijk.
Lijkt qua diep blauwe kleur sterk op 'Corsican Blue' maar met een iets andere groeiwijze.
Haar takken zijn gebogen en het jonge hout is grijzig wit waardoor ze een regelmatige grijze bol vormt.
Kruipende vorm die tot een meter lang en breed kan worden.
Zeer volle bossige plant met fijne naalden die snel een pot vult.
Fantastisch die enorme watervallen van rozemarijn zoals je ze in zuid Frankrijk ziet. Bij ons doe je dat beter in pot.
Nog een kruipende vorm met fijn krullende takjes, korte naalden en metaal blauwe bloemen.
Prima voor de keuken en zeer leuk in pot.
Kruipende vormen zijn, ik zeg het nog maar een keer, wat minder winterhard dan opgaande. Maar je kunt het altijd proberen ze buiten te laten overwinteren.
'Severn Sea' is goed te herkennen aan de elegant breed uitstaande takken die eerst omhoog groeien uiteindelijk doorbuigen tot ze plat liggen en de rijke en intensief hemelsblauwe bloei. Prima in pot, ietwat vorstbestendig (-10oC). Gevonden door Norman Hadden in West Porlock, Somerset. Het is volgens hem een zaailing van 'Corsicus Prostratus' maar die naam is niet meer goed aan een bepaalde plant te koppelen.
Makkelijk te herkennen aan het dik vlezig donkergroen recht afstaande blad en de streng opgaande groeiwijze. Wellicht de hoogste die er is. Maar je kunt ze natuurlijk op elke gewenste hoogte terugsnoeien. Bloemen heerlijk helder metaal blauw.
Net als de rest niet echt volledig winterhard -12oC levert duidelijk problemen op. 'Tuscan Blue' werd voor 1948 door W. Arnold Foster uit Toscane geïntroduceerd.
Als kruiden de adel onder de planten zijn, dan is rozemarijn het koningshuis. Uit onderzoek blijkt: De geur van deze statige plant versterkt de hersenfunctie, het geheugen en helpt bij het studeren. De olie is bitter en krachtig met een vleug van kamfer.
eigenschappen: opwekkend, stimulerend, zenuwstelsel, lever zuiverend, bloeddruk, hartslag
Flesje met druppeldop, circa 10 milliliter.
We hebben er meer dan 20 jaar over gedaan om de teleurstelling te verwerken veroorzaakt door de smaak van onze eerste doornloze braam 'Himalaya'. In de tussentijd hebben we het gevecht met de verrukkelijke gedoornde bramen opgegeven. Dit is ook een wat ouder ras, maar de smaak is veel aromatischer, fris zoet zuur, zoals het hoort.
Snoei in het voorjaar de takken die hebben gedragen weg en bind nieuwe jonge scheuten aan draad.