De nieuwe generatie Guaranitica salie wordt vooral geselecteerd op compacte groei.
Bestaande cultivars werden 150 tot 200 cm wat ook geweldig leuk is in een forse border. De fantastische nieuwe generatie voegt daar een dimensie aan toe. De nieuwe kleuren van de grote bloemen zijn spectaculair.
Bij ons zijn ze winterhard. Controleer wel in het voorjaar of de nieuwe scheuten niet al onder de grond worden afgeknaagd door slakken. Slakkenkorrels werken dan als 'wondermest'.
Groot en indrukwekkend met lange bloeiaren waaraan diep paarse bloemen uit zwarte knoppen komen. Kruising van Salvia guaranitica met Salvia gesneraeflora, ontstaan in Huntington botanische tuin, California, Kuipplant, verdraagt minimaal -10o C wellicht veel meer. We hebben ze jarenlang in de vollegrond gehad.
Deze Joegoslavische soort is een van de teerste en meest romantische in het geslacht met fijne kleine bloemetjes. (De kleinste bloemen heeft Salvia tillifolia.) Geveerd fijn grijsgroen blad, gemengde pastel kleuren, wit, roze of licht blauw, die vanzelf mooie combinaties vormen, wolken fijne bloemetjes.
Mag in de winter niet te nat staan. Winterhard, kortlevend.
Op zoek naar de beste blauwe onder de half winterharde Mexicaanse Salvia kwamen we deze rijk bloeiende selectie tegen.
Het blauw is uitstekend we missen nog de donkere stelen waar we in eigen selecties voor kiezen. Maar het is een heerlijke potplant die makkelijk te overwinteren is. Steeds meer worden dit soort Salvia ook gewoon in de volle grond gelaten en overleven daar de winter, maar ik durf dat nog niet te beloven.
Het vliegend spul is er erg blij mee.
Ik snap het ook niet precies waarom we nu de aarde zo opwarmt opeens een plantaardige warmteminnaar moeten inzetten voor verkoeling.
Het is de allernieuwste witte. De witte Mexicanen die we tot nu toe hadden stelden soms teleur. Deze is veel beter, mooi compact, vol en rijk bloeiend.
Ik had hem misschien eerder 'Sombrero' genoemd maar het is een heerlijk ding.