Eryngium x zabelii is de kruising van Eryngium alpinum x bourgatii met typisch veel grotere bloemhoofden dan beide ouders. Deze nieuwe werd gevonden door kwekerij Arends uit Ronsdorf.
'Violetta' heet zo vanwege het vleugje purper in de donkere stengels en bloermkroon.
Dat maakt ze misschien wel de donkerste van allemaal.
Erysimum is normaal een voorjaarsbloeier. Deze verbetering van 'Bowles Mauve' bloeit door tot de herfst.
In een milde winter kan ze haar glanzend grijs-groene blad houden. Ze heet muurbloem omdat ze graag voor een warme zuid-muur staat.
Ze is ook wel wat vorstgevoelig en vraagt dus een beschutte standplaats.
Deze is als alle muurbloemen even leuk in je tuin als in de vaas. Als je knipt blijven er de hele zomer nieuwe bloemen komen.
De hoofdbloei is in het voorjaar en begint bruin-rood, verkleurend naar purper tot donker roze.
Ze staan graag op een warme zonnige plaats en tussendoor een beetje terugknippen dus.
Blijf glimlachen.
Zeer donkerbladige vorm gevonden door medewerkers van Nottcut's Nursery, als sport van Euphorbia 'Redwing'.
Ook heel mooi in de winter als de kleurkracht zich samenbalt.
In het vroege voorjaar verschijnen de abrikoos oranje groene bloemen die gedurende de zomer, dus ook na de bloei aantrekkelijk blijven.
Echt wel de aller donkerste.
Een van de sterkste selecties van Euphorbia characias die ik ken. Ze stond jarenlang ook bij -22oC probleemloos in onze vorige tuin.
Ze heeft een compacte habitus, rode stengels en vooral in de winter ook een rode zweem over het blad waar de vroege groene bloemen prettig tegen afsteken.
Deze selectie van Jan van Alphen komt uit Voorschoten, hence the name.
Een spannende donkerbladige selectie met blad dat vooral in herfst en winter een antraciet grijs met een diep rode waas heeft. Hoe kouder het wordt hoe strakker en intensiever de kleurdiepte.
De bloemschermen zijn groot en contrasteren met het donkere blad. De uiteindelijke hoogte is ongeveer 70 centimeter.
Een winter wonder.
Een mediterrane tuinplant voor goed doorlatende grond op een zonnige plaats. Bij gunstig weer ontwikkelen de lange bloeistengels zich vanaf januari snel. De dikke bolle schermen kunnen in februari al zichtbaar worden.
Een grote groep van drie planten en gunstig weer vormen de grootst denkbare rijkdom.
Liggende stengels met sierlijk stevig blauw-grijs blad in kransen rondom de stengel.
De bloei is overbodig, dit is een superieure bladplant voor droge zonnige plekjes.
Ze is sterk en makkelijk. Je mag haar elk moment diep terugsnoeien.
Een van onze Corsica trofeeën. Er volgen meer.
Deze bevelen wij aan voor droge moeilijke plekken waar anders niets meer wil groeien. De stolonen kruipen zelfs op de ongunstigste plekjes nog gestaag maar niet problematiisch verder.
Het blad ontwikkelt zich na de geurige bloei eind april en wordt in het najaar intensiever rood.
De bloemen hebben een sterke, heerlijk zoete geur.
Deze is opmerkelijk, de 'reuzenvorm' van die lage kruiper die gaat waar geen enkele andere plant gaan kan: de droge schaduw. Vorst deert ze niet.
Zo hoog opgaand worden het van die lekkere geurende bollen.
De foto is gemaakt in maart in 'Jardin D'Enteoulet'.