Een bontbladige klassieker met romig geelgroen gevlekt blad. Ze wordt gemakkelijk mooi gevonden als randbeplanting langs een zonnig pad.
Ook prima geschikt voor keuken gebruik. Misschien iets zachter van smaak dan de gemiddelde gewone salie.
Meer een bladplant dan een bloeier.
Een dwergsalie met smal zeer zilver blad. Fantastisch fijne bossige en compacte plant.
De smaak is ook geweldig, zeer sterk en geconcentreerd.
Bovendien best makkelijk bloeiend.
Mijn liefste salietje.
Deze zeer grijze en rijk en lang bloeiende onderscheidt zich duidelijk van de soort vanwege het grijze zacht behaarde blad, de zacht violetblauwe bloei en de onregelmatige struikvorm die toch goed vol blijft.
Maar ook sterk geurend en prima voor de keuken.
Zo makkelijk en lang bloeiend en toch zo sterk.
Je gaat die bloemen gebruiken als amusant digestief.
Echte salie is voor veel mensen de houvast in dit grote en zeer diverse geslacht van ruim 900 soorten. Alleen al van deze ene soort kennen we zo'n 48 verschillende vormen. Eindelijk kunnen weer een bijzondere nieuwe variant aan deze soort toevoegen.
Snowflake heeft grijs geribbeld blad waardoor het lijkt alsof er een dun laagje sneeuw op ligt. Het gaat vooral om het blad, bloemen maakt ze maar weinig.
Ze is heerlijk aromatisch.
Het was ons al opgevallen, er zijn verschillende vormen van 'Purpurascens' in omloop. Dan krijgen de sterk op elkaar lijkende cultivars de gezamenlijke aanduiding 'Group'. Afwijkende vormen kunnen dan weer worden benoemd zoals: 'Robin Hill'. In ieder geval het zijn allemaal heel bruikbare planten met waardevol diep mat purper blad. Purperascens is vooral een bladplant, ze bloeit zelden en nooit echt rijk.
Prima voor keuken gebruik ook.
Diep donker paarsblauw en explosief bloeiend in juni. Kan daarna nog tot november wat af en aan nabloeien.
Knippen stimuleert de herbloei wat minder bij deze. Maar baat het niet dan schaadt het ook niet.
Salvia ringens is een half verhoutende plant uit de Balkan waar ze tussen 500 en 1300 meter groeit. Op de berg Olympus komt ze voor tot 1900 meter.
Ze heeft gelobt bodembedekkend blad en tot 80 cm lange elegante bloeistengels die daar ver bovenuit steken met tot 4 cm grote bloemen.
Lastig te fotograferen en zeer bijzonder: Blad dat de bodem bedekt en en zeer lange luchtige stengels met grote bloemen.
Een super salie die naar de Goden reikt.
De meest stijve vorm en daardoor geschikt voor vormtuinieren in bollen of als haagjes. Donkergele knopjesbloemen, sierlijk grijs blad. Moet als jonge plant regelmatig worden gesnoeid anders
kunnen ze bij hevige regen uit elkaar vallen als ze net op hun mooist zijn.
Zeer sterk lekker grijs spul voor massale aanplant of accentjes.
Een van mijn favorieten en een van de meest grijze met een fijne strak rechtopgaande groeiwijze.
'Lambrook Silver' groeit compactt staat goed recht en valt niet uit elkaar.
Loopt na de winter mooi uit aan de basis, verdraagt diepe snoei en is dus zeer geschikt voor smalle heggetjes.
Een zeer goede vorm, vrijwel identiek aan 'Sulphurea' maar met grijzer blad en net niet helemaal bijna witte bloemen.
Slappe, bossige groeiwijze. Niet te laat knippen voor de winter zodat je een mooie bol hebt de hele winter.
De naam werd er aan gegeven door de bekende Engelse boomkweker Hillier.
Deze meest gangbare groenbladige Santolina heeft helder gele bloemen.
Een groen, sterk naar olijf geurend, bladhoudend bolletje.
Als je ze in het voorjaar snoeit heb je alleen die geurige groene bolletjes. Je kunt ze ook na de bloei in de zomer snoeien.
Vermoedelijk identiek aan 'Lambrook Silver', ik zie althans geen verschil en dat maakt dit een even geschikte compacte volle en bossige super zilveren cultivar.
Bladhoudend, dus ook in de winter wolkig grijs.
Prima stevig rechtopstaand en zachtaardig, dit doet je zonneborders veel goed.
Een super Santolina.
Vast bonenkruid is zeker zo aromatisch als eenjarig bonenkruid en heel veel handiger voor incidenteel keuken gebruik. Als mediterrane tuinplant wordt ze tijdens de rijke bloei ook altijd bewonderd. Ze groeit min of meer plat over de grond maar niet zo plat als Satureja alternipilosa. Een makkelijke prima winterharde plant. Makkelijk snoeien ook omdat ze elk voorjaar in het hart opnieuw uitloopt.
Een pittig prachtig kruid.
Een zeer aromatische, plat groeiende vorm met liggende stengels en zacht blad, rijk zuiver wit bloeiend in het najaar.
Dit is niet alleen de beste vorm voor culinair gebruik maar vooral ook een fantastisch bloeiende randplant om over een muurtje te draperen.
Wild in N-O Turkije en N-W Iran, dus prima winterhard.
Spicigera betekent: Met bloemstengels.
De hele zomer bloeiend in crème-geel met een donker geel hart. Grote pollen rechtopstaande plat blad in waaiers als bij de verwante irisachtigen. Het is een pastelgeel dat borders een onopvallende warmte injectie geeft. Dat noemen wij ook mediterrane uitstraling. En het biedt ook voor combinaties in die sfeer veel perspectief.
Maar, oorspronkelijk uit Argentinië.
Clusters wollige bloeistengels, zwaar grijsviltig behaard en reuzen blad maken hier een beste bodembedekker van.
Dit is de meest grootbladige vorm van de ezelsoren, indrukwekkend en zeer bruikbaar in een groot massief van grijs.
Heerlijk blad voor je tuin en je zachte bovenlip.
Witgrijs wollig behaard blad met daarboven clusters wollige bloei stengels zonder zichtbare bloemen. De bloemen worden, net als bij een schapendoes de ogen, door het haar verbloemd.
Hele plant zwaar grijs viltig behaard.
Ik vind ze prachtig, zacht en effectvol.
De gigantische.
Een bijzonder goede solitair die met name in het najaar zeer indrukwekkend is, tenminste, als je er plaats voor hebt.
Je kunt hier heel creatief leuke gekke dingen mee doen.
Een wolk van een reus.
Een soort Buxus maar dan aangenaam geurend en bloeiend en gezond.
Je mag ze naar hartelust in model snoeien, maar ik zou dat na de bloei doen. Ze vormen uitlopers waardoor ze snel dichte polletjes vormen. Zelfs droge schaduw verdragen ze nog prima.
Hun donkergroene glanzende blad houden ze ook in de winter. Je kunt er de heggetjes om je lavendelvakken mee maken als dat perse moet.
Mijn liefde voor Teucrium flavum ontstond bij onze eerste ontmoeting in een rotsige berm in de Ardèche. Deze vorm met haar bolle glimmend groene blad komt onze relatie alleen maar ten goede.
Ze is bladhoudend, ook bij ons en vormt tamelijk strakke bolronde pollen. Het blad heeft een subtiele kamfer eucalyptus geur.
Een glimmend schone, opgeruimde plant.
Wat mij betreft de absolute winnaar in de categorie geslaagde combinatie van blad- en bloemkleur, dit diep donker paarsblauw met verfijnd zilver blad. Het is een winterbloeier, net als rozemarijn, maar omdat het bij ons in de winter te koud is bloeit ze vanaf het vroege voorjaar tot diep in de zomer. Je snoeit haar dus niet in het voorjaar. Ze is een verbetering van de verbluffend mooie 'Azureum' met nog grotere bloemen.
Enig minpuntje: Ze mocht wat mij betreft anders heten. Ik denk aan 'Indigo'.
Deze kruiper heeft een minuscuul vleugje citroengeur. Hij werd geselecteerd uit Thymus serpyllum zaailingen, mogelijk met wat vreemd bloed.
Iets hoger en groeikrachtiger dan andere kruiptijm daardoor ook beter in staat onkruid te onderdrukken.
Geweldig rijke bloeier.
Een door onze lieve vriendin Margaret Easter, aka 'Mrs. Thyme' en Engelse NCCPG collectie houdster voor Thymus, als zaailing in haar tuin gevonden en door haar geïntroduceerde kruiptijm.
Zacht roze bloemetjes met een karmijnrood honingmerk.
Fijntjes, matvormend.
Door Margaret aanbevolen tussen stenen langs een pad.
Geen citroentijm, maar wel een zeker zo sterk naar citroen geurende bonte siertijm. Dus ook prima voor keukengebruik.
Fris geel-groen glanzend blad dat in de winter zelfs een beetje rood kleurt.
Geelbont, zodat je ogen je neus kunnen waarschuwen; citroen recht vooruit!
Best heel lekker ondanks de roddel over de tuinman en overspel als opmaat naar haar vondst.
Kruipende tijm met een zeer aangename geur en lang naaldvormig helder groen blad aan lange liggende takjes.
Fijn dingetje, vooral vanwege de geur. Niet voor de hand liggend als keukentijm, maar is wat dat betreft experimenteel uitdagend.
Voor de geur en voor de bloemen.
Een nieuw zaairas dat rood tamelijk dicht benaderd.
Fijn plat en rijk bloeiend in fijne tuiltjes.
Zet hem droog en zonnig.
Eindelijk weer eens een niet bonte maar aangenaam frisgroene citroentijm.
De beste citroentijm voor de keuken. Zuiver en fris van geur en smaak. De geur en de vorm van de plant zijn identiek aan 'Silver Queen'. Ze groeit als een bolrond struikje.
Deze kwam heel lang geleden naamloos tot ons. We hebben de naam samen met onze tijmvriendin en Engels collectiehoudster Margaret Easter bedacht.
Een platte, kruipende vorm van citroentijm die bijzonder rijk bloeit en geurende vaste tapijtjes maakt.
Nog nieuw voor ons, mogelijk identiek aan een soort met een andere naam die we wel goed kennen, want zo gaat dat vaak.
En het wat knullige plantjeslatijn bij ontvangst doet vermoeden dat er mogelijk enige verbastering heeft plaatsgevonden.
Rond zilverbont blad en een sterke citroengeur verder identiek aan de groene 'Lemon Supreme'. Door geur en bladvorm te onderscheiden van Thymus vulgaris 'Silver Posie' (die gelukkig steeds minder als Thymus citriodorus 'Silver Queen' wordt aangeboden).
Een bontje voor keuken en je zonnige border.
Heel verrassend, die sterke karwijgeur van deze. De plant groeit plat en bouwt zich een beetje op als een heuveltje.
De naam herba-baronne komt van the baron of the beef, vrij vertaald 'het lendestuk van het rund' verwijzend naar de traditionele toepassing van dit kruid. 'Caraway' is een toevoeging die niet echt nodig is, dit is de originele vorm en de geur is overduidelijk.
Makkelijk, pittig, heerlijk en ook geschikt voor vegetariërs.
Deze het sterkst van allemaal naar citroen geurende tijm is officieel geen citroentijm. De geur is precies die van citroenverbena of verveine (Aloysia triphylla).
En die ruikt meer naar citroen dan citroen zelf naar citroen geurt.
Sterk en makkelijk, zeer vol en bossig groeiend.
Vooral die Goddelijke geur is onovertroffen.
Ook deze ruikt naar citroen. De speciale groeiwijze maakt de plant bovendien heel geschikt als bodembedekker of om over een muur te laten hangen. Thymus longicaulis groeit heel snel en maakt zeer lange stengels (tot 1 m).
Thymus longicaulis verdraagt wat schaduw.
Deze wilde tijm uit Zuid Spanje bloeit zeer rijk met 1,5 cm lange bloemen in dichte clusters. Ze vormt een bolrond struikje.
Het is een winterharde maar ook kwetsbare soort die nattigheid slecht verdraagt. Waardoor we haar al eens verloren.
Er wordt in Spanje likeur, etherische olie en thee van gemaakt.
Een van de meest spectaculaire tijmsoorten die we kennen.
Wol-tijm heeft harig blad dat de plant een grijs-viltig uiterlijk geeft.
In de winter is het donkerder; een soort grijs-antraciet.
Het is een harde groeier. Over een muurtje kan ze heerlijk gaan overhangen. We hebben een pol in onze grijze border die wel 50 cm overhangt.
Op de juiste plek; droog en zonnig, een van de meest standvastige kruiptijmen.
Knuffeltijm.
Groot opvallend crème gevlekt, rond blad met soms een vleugje roze.
Een vrij onbekende, bonte cultivar van deze inheemse tijm. De wilde vorm komt voor op kalkrijke grond in de duinen, Zuid Limburg en het rivierengebied. Zoals valt te verwachten doet deze het prima in ons klimaat. Ook schaduw wordt nog redelijk goed verdragen.
Bloeirijke, donkere in Joegoslavië wild gevonden selectie van onze inheemse grote wilde tijm.
Bossig kruipend met groot glanzend, donkergroen blad en lange bloeiaartjes.
Als inheemse soort op zijn plek en vanzelfsprekend heel makkelijk, ze verdraagt zelfs wat schaduw.
Tijm zonder kapsones, eetbaar, maar niet echt lekker, wel prachtig.
Deze gewone inheemse kruiptijm kan tot -50 graden vorst verdragen.
Het is een gemakkelijke plant voor droge zonnige plekjes.
Je kunt ze laten verwilderen, eventueel ook in een arme kalkrijke grasberm zoals die van ons. In Engeland heten ze niet voor niets 'shepards tyme'.
Groeit op het groendak van de bijenstal op het hoogste punt van onze kwekerij.
Gekregen onder een andere naam maar gecorrigeerd naar het bovenstaande. (sorry)
In deze groep is naamgeving nog een rommeltje; aanleiding tot veel discussie. Het geslacht is nog volop in beweging. Ik raak er ook regelmatig van in de war.
De bloemetjes zijn klein en diep purper-roze van kleur en talrijk. Met z'n allen maken ze er een hoos van, behalve bloemen zie je dan niets.
Een sterke, groeikrachtige, bladhoudende, bodembedekkende kruiper.
Een nieuwe kruiptijm uit zaad met een wat fellere kleur dan de originele wilde.
Licht geurend en volledig plat groeiend.
Makkelijk spul mits het stevig vriest.
Wollig, diep olijfkleurig blad en een feestelijke hoos van opvallende fris roze bloemen in juni.
Probleem kan zijn; de overdreven rijke bloei. Bij ongunstig (nat) weer willen ze zich nog wel eens bijna kapot bloeien.
Maar meestal herstellen ze zich prima na een regen opdoffer.
Bloemenfeest dus.
Als deze bloeit is het blad onder de bloemen niet meer te zien. De sneeuwwitte bloemen hebben liever niet te veel regen, dat is logisch.
Gelukkig voor de naar nectar zoekende insecten is deze schoonheid goed vast.
Als het weer een klein beetje meevalt is dit rijkelijk sneeuw voor de de zon.
Zowel voor de keuken als voor de tuin. Veel compacter en aromatischer dan de gewone gezaaide wintertijm, het blad is stevig en een beetje dikvlezig.
Een heerlijk, net bol struikje.
Een van de beste voor keukengebruik.
Bijzonder geschikt voor keukengebruik.
Sterk lijkend op Thymus vulgaris 'Compactus' maar met een iets mooiere uniform ronde compacte habitus en wellicht ook wat welriekender.
Voor de professionele tijm kweker en tijm gebruiker.
Dit is je professionele keukentijm.
Deze kwam uit Spanje verbasterd tot ons als; Thymus faustini en bleek volledig winterhard.
Het is de recent ontdekte kruising uit de streek van Murcia van waarschijnlijk T. mastichina subsp. mastichina met T. granatensis subsp. micranthus en dat is een spannende combinatie.
Vooral de matig winterharde mastichina is heerlijk en bijzonder van geur.
De geur van tomillo maakt mij gelukkig.
Deze grote toorts maakt bloeistengels met ingetogen zachtgele bloemen die de hele zomer langer worden. Soms zakken ze in om zich vervolgens weer op te richten en opnieuw ten hemel te trekken. Dat resulteert in een kronkelende slang die we in de winter vanwege het vrolijke silhouet neigen te laten staan. De hele plant is grijs en wollig behaard. Zelfs de bloeistengels zijn zwaar gestoffeerd. Tweejarig, dus zaad winnen of laten uitzaaien.
'Delta Blues' is een nieuwe cultivar van Matt Dirr uit Georgia met een goede compacte plantvorm.
Ongesnoeid wordt deze meer dan twee meter hoog. Maar wij snoeien ze in het voorjaar net als vlinderstruiken. Dan blijven ze veel compacter en lager.
Vitex agnus castus heeft geurend blad en is zeer geliefd bij vlinders en bijen.
De bijzondere witte vorm is net zo aantrekkelijk voor bijen en vlinders als de gewone monnikspeper en heeft datzelfde sierlijk gesneden handvormig en geurige blad maar dan met een zilveren waas.
Ze kan in strenge winters wat invriezen. Maar herstelt zich daar prima van.
Atheense vrouwen zouden het blad in bed hebben gelegd om kuisheid te bewaren tijdens het feest van Ceres. Nog steeds is ze in gebruik als medicijn ter regulering van de geslachtshormonen huishouding.
Als monnikspeperfan kan ik het niet laten er een compleet sortiment van te vermeerderen. Nadat we op Kreta door heerlijke geurende Vitex bossen hebben gewandeld ben ik helemaal verkocht.
Inmiddels hebben we er heel wat in onze tuin die het allemaal prima doen.
Deze roze vorm kom je maar zelden tegen.
Snoei ze net als Buddleja in het voorjaar.
Dit is een van mijn favoriete mediterrane planten. Ze is betrouwbaar, heeft historie, is geneeskrachtig, heeft geweldig handgeveerd blad en een fantastisch diepe bloeikleur.
Deze ondersoort 'latifolia' is extra intens van kleur. Ze staat al vele jaren in onze tuin. De punten vriezen soms wat in, maar je moet ze toch elk voorjaar terugsnoeien. Als bij vlinderstruik, maar iets minder diep.
Iedereen is dol op haar.
'Heike' is een ziekteresistente heerlijk zoete pitloze roze-rode tafeldruif. De trossen hoeven niet te worden gekrent (uitdunnen). Oogstbaar vanaf begin september.
Het is een modern ras met een goede opbrengst.
Alle druiven zijn zelf bestuivend.
Ze moeten worden aangebonden, de uiteindelijke hoogte bepaal je daarmee zelf.
Snoei ze niet na januari, anders gaan ze bloeden.
Je ziet aan de kleur hoe heerlijk 'Heike' is.