Die kleur zo geweldig rood is wonderlijk weervast.

Ze is goed herbloeiend en geurt een beetje.

Vooral dat zeldzame echte rood bevalt me. Ze verbloeit naar donkerroze.

Meilland 2005.

Deze Kordes-roos uit 2007 heeft enkele, verfijnd geurende 7 centimeter grote enkele bloemen in een zeer bijzondere kleur.
Altijd leuk wanneer je een bloem in het hart kunt kijken. Bijen hommels en andere insecten worden daar ook heel blij van. Ze bloeit zeer rijk aan doorbuigende takken en is herbloeiend, wat betekent dat ze in de zomer af en toe een bloeipauze neemt.

Vernoemd naar een in Duitsland beroemd wandelpad.

Deze zeldzame wilde roos komt in Nederland alleen in Zuid Limburg voor.
Ze heeft eenvoudige sterk geurende 2 cm grote witte (of zacht roze) bloemen en leuke rode botteljes in de herfst.
Alleenstaand wordt het een struik van 150 tot 200 cm. Tegen struiken kan ze zich wat hogerop hijsen. Ze groeit van nature in bosranden en is zeer geschikt voor heggen.

Onze wilde rozen zijn vermeerderd uit originele autochtone (inheemse) herkomst.

Deze inheemse roos groeit graag in de volle zon in niet te natte kalkrijke grond vaak in combinatie met sleedoorn en meidoorn en in bosranden. Bijen en andere nuttige insecten vinden er hun voedsel en zorgen voor bestuiving. De flesvormige 2 cm lange botteltjes worden in de winter graag gegeten door vogels waaronder koperwiek en kramsvogel. Ze bloeit in juni en juli met 4-6 cm grote bloemen. Ze is bij ons 'aangewaaid' en staat prominent langs het pad naar ons kweekveld.

Deze vrij zeldzame west Europese roos komt in Nederland vooral in Limburg, Drente en de duinen voor.
Ze wordt wel beschouwd als een synoniem van de hondsroos, maar de heggeroos heeft grotere bloemen (4 tot 5 cm) en van onder behaard blad.
De heggenroos wordt wel als onderstam voor de veredelde rozen gebruikt.

Onze wilde rozen zijn vermeerderd uit originele autochtone (inheemse) herkomst.

Eindelijk hebben we haar, die Chinese roos met die gekke gestekelde bruine bottels.
De donkerroze bloemen lijken op die van de gewone bottelroos, of rimpelroos en hebben ook een zachte geur.
Ze heeft fijn gedeeld blad, forse doorns en een afbladderende bast zoals je soms bij esdoorns ziet.
De zoete bottels zijn eetbaar, en heel gezond, maar ook harig ze zouden worden gebruikt bij het gisten van wijn en om kanker te genezen. Verwacht daar niet te veel van.

De naam rimpelroos slaat op het gerimpelde blad van deze vooral in de duinen wild voorkomende roos.
De bottels zijn dik en plat-rond, bloemen enkel.
Als je er plaats voor hebt kun je er een brede wilde haag mee maken.
Van de bottels maak je natuurlijk vitaminerijke jam.
Feest voor de nuttige insecten en dus ook je tuinvogels want die insecten zijn op verschillende manieren nuttig.

Een snelgroeiende nieuwe cultivar.

Lekker dik blad, bossige plant.

Robuust in de tuin, productief genoeg voor de zware gebruiker.

Een heerlijke diep blauwe kleur heeft deze plat groeiende vorm met licht gebogen takken.

De kruipende vormen, zoals daze bloeien veel rijker en ook vaak al voor de winter.

Daar staat tegenover dat ze misschien iets vorstgevoeliger lijken te zijn.

Ideaal voor een hoge pot waarin ze elegant over kunnen hangen.

Kruipende vorm die tot een meter lang en breed kan worden.

Zeer volle bossige plant met fijne naalden die snel een pot vult.

Fantastisch die enorme watervallen van rozemarijn zoals je ze in zuid Frankrijk ziet. Bij ons doe je dat beter in pot.

De bekende schrijver van plantenboeken E.A. Bowles kreeg deze rozemarijn als stekje van zijn buurvrouw Euphemia en heeft de kloon naar haar vernoemd. Ze ruilden wel vaker zaden en stekken.
Het blad is grijzig groen en ze heeft kleine metaalblauwe bloemen.
Iets winterharder dan de meeste.
Een terecht bekroonde cultivar voor tuin en keuken.

Moraal: Koester je buuv.

Deze kruipende vorm groeit vrij snel kronkelend omlaag en bloeit rijk in voor en najaar.
Vorstbestendig tot zeker -10o C. Bij strengere vorst luchtig afdekken. Dat is jarenlang niet nodig geweest tot de winter van 2009 een einde aan de droom maakte. In 2013 hebben we de draad weer opgepakt met een winter die ze allemaal moeiteloos overleefden.

Worden het nu weer van die lekker grote struiken?

We hebben er meer dan 20 jaar over gedaan om de teleurstelling te verwerken veroorzaakt door de smaak van onze eerste doornloze braam 'Himalaya'. In de tussentijd hebben we het gevecht met de verrukkelijke gedoornde bramen opgegeven. Dit is ook een wat ouder ras, maar de smaak is veel aromatischer, fris zoet zuur, zoals het hoort.

Snoei in het voorjaar de takken die hebben gedragen weg en bind nieuwe jonge scheuten aan draad.

Dwergvormen zijn erg populair omdat ze het ook mogelijk maken fruit te kweken in een kleine tuin of op je terras. Bramen kunnen nogal stevig groeien en de lekkerste rassen hebben doorns. Daar heeft deze helemaal geen last van. Het is niet alleen een dwergje zonder doorns de bramen zijn heerlijk zoet-zuur.
Deze is bovendien doordragend. Vanaf begin juli tot de eerste vorst kun je hiervan snoepen. Als je de plant diep terugknipt in het voorjaar rijpen de eerste vruchten in augustus.

De naam van dit nieuwe Amerikaanse ras duidt op drie deugden:

- zeer goed van smaak
- zeer productief met grote vruchten
- sterke stengels en ziekte bestendig

Oh ja; en doornloos.

De vruchten rijpen snel, dus oogst regelmatig.

Een gezond productief ras dat vanwege haar ziekteresistentie ook zeer geschikt is voor professionele biologische teelt.
Als je veel last hebt van wormtjes in de vrucht dan kun je beter herfstframbozen kiezen.

Tamelijk grote ronde, diep rode vruchten rijp in juni-juli.

Frambozen teel je het beste aan draad. Snoei steeds overjarige scheuten weg.

Een vroeg ras met vrij grote donkerrode vruchten.

Zeer goed aangenaam friszuur van smaak.

Miraculeus wat je allemaal kunt kruisen, deze ontstond in 1979 in Schotland als kruising van framboos met loganbes (R. x loganobaccus).

Ze is zoeter dan loganbes en heeft een sterke aromatisch smaak.

Groeit als een braam, met kleine pijnloze doorntjes.

Een framboos mag je dit misschien officieel niet noemen. Maar ze zijn nauw verwant, groeien hetzelfde en vragen dezelfde verzorging als zomerframbozen. Vruchten komen aan het tweejarig hout. Je snoeit dus afgedragen oude takken tot de grond weg.

'Black Jewel' is zeer ziekteresitent en geeft een grote opbrengst aromatische vruchten.

Bijna een onkruid dat zich in onze vuurborder verplaatst via doorgebogen takken die steeds weer aanwortelen.
Je kunt ze natuurlijk ook netjes aanbinden en in toom houden.
Helemaal probleemloos.
Maar vooral heerlijk en prachtig met fijne rode haartjes op de stengels en de wit viltige onderkant van het blad. De bloemen en vruchten zijn net bloemstukjes.
Heerlijke sierstruik.

Rechter James Harvey Logan experimenteerde omstreeks 1880 in zijn tuin in Santa Cruz met het zaaien van wilde bramen (Rubus ursinus). Enkele van zijn zaailingen bleken kruisingen tussen braam en framboos te zijn.

Loganbes draagt op tweejarig hout. Je snoeit dus elk jaar afgedragen takken tot de grond. Ze heeft niet-agressieve stekeltjes.
De bessen rijpen van augustus tot september en zijn zoet-zuur, lekker fris dus.

Een grote zonaanbidder met donker gele bloemen. Het dikke blauw-grijze blad heeft sierwaarde voor bijvoorbeeld een grijze border. De bloemen hebben een opvallend zwart, kogelvormig hart en afhangende donkergele bloemblaadjes. Slakken zijn er dol op. Zet ze op een stoffige plek in de zon.

Hier gaat het alleen om de bloembodem want bloemblaadjes ontbreken. De schutbladen nemen die rol over in het groen. Wat overblijft is de conische zwarte bloembodem met een groen kransje en dat wordt in onze borders meestal heel leuk gevonden.

Bloemschikkers worden hier heel hebberig van.

Subtiel, maar dus niets mis mee.

Zuring met rode aders, decoratief en uiteraard ook eetbaar.

Makkelijke vaste groente, misschien moet jet uitzaaien wat beletten.

Regelmatig tot de grond terug snijden zorgt voor mooi mals jong blad.

Wacht even, het is een zurig, maar ook een van de mooiste bladsierplanten die ik ken!. De schoonheid en kracht van deze plant verbazen mij al jaren. Zowel in de zomer als de wat zachtere winter. De blaadjes zijn zilveren wapenschildjes die een dichte heuvel vormen. 'Silver Shield' groeit fors uit, maar woekert niet, zaait zich vrijwel niet uit en stelt ook geen bijzondere standplaatseisen. Het blad kan ook culinair worden gebruikt, nee, is zelfs de beste culinaire zuring vanwege het zachte blad.